عکس تازه منتشر شده از / Pal Meir/ سیاح غربی /جاده یحیی اباد/ 1977/سال 1356

From Esfahan to Natanz Nov. 1977‎‏‎

by Pal Meir - Audi 50sl - Camera: Plustek OpticFilm 8200i 

چنار 1000 ساله طرقرود

مجتمع تفریحی گردشگری رایان

در دامنه کوه های سرفراز کرکس و در کنار چشمه سارهای جاری با خنکای آبهای زلال و در دل دشت های معطر از گلها و گیاهان دارویی ، فضایی زیبا و مفرح با امکاناتی قابل توجه برای تفریح و نشاط شما هموطنان عزیز فراهم شده تا لحظاتی را در زیباترین مناطق کوهستانی سپری نمایید .

منطقه نمونه گردشگری کشه(طرق رود) در فاصله 30 کیلومتری شهر نطنز و 90 کیلومتری مرکز استان اصفهان در دامنه کوههای سر به فلک کشیده کرکس و در جوار منطقه شکار ممنوع کرکس قرار گرفته که چشم اندازهای بی بدیل روستای کشه و مناظر طبیعی جذاب منطقه این نقطه را به یکی از زیباترین مکانهای شهرستان نطنز تبدیل کرده است. این منطقه به عنوان یکی از مناطق گردشگری استان اصفهان در تاریخ 22 شهریورماه 1386 به تصویب هیئت دولت رسیده است. منطقه نمونه گردشگری کشه با سرمایه گذاری شرکت گردشگری رایان نطنز در سال 1388 با حضور استاندار وقت استان رسماً  کلید خورد.

طرح جامع منطقه در فضایی حدود 100 هکتار توسط شرکت مهندسین آباد پارسه پایدار تهیه شده که فاز اول این پروژه در پهنه ای با مساحت 25 هکتار از اراضی شخص سرمایه گذار و 5 هکتار اراضی واگذار شده از طرف منابع طبیعی می باشد در طرح جامع پروژه کاربری های متنوعی شامل پیست اسکی، کمپ کوهنوردی، دریاچه مصنوعی ، پل متحرک ، زیپ لاین پیش بینی شده است.

روستای کشه از مناطق نمونه گردشگری استان اصفهان است که در این محل در جهت جذب گردشگر، ورزش مهیج زیپ لاین یا تیرول ساخته و راه اندازی شده است. زیپ لاین وسیله ای است که با استفاده از آن فاصله بین دو نقطه را با سرعت و به صورت آویزان از کابل های مخصوص طی می کنند و نوع فعالیت آن در دسته گردشگری مخاطره آمیز جای دارد .

اگر چه بهره مندی از آب و هوای پاک، گشت و گذار در طبیعت و کوه نوردی از جمله جاذبه های این منطقه نمونه گردشگری می باشد اما یکی از مهیج ترین جاذبه های تفریحی و ورزشی برای گردشگران ساخت زیپ لاین(zipline ) این ورزش مفرح و مهیج برای اولین بار در استان اصفهان راه اندازی شده است.

از جمله جاذبه های عمده محدود طرح مذکور همجواری این محدوده با کوه کرکس با ارتفاعی در حدود 3900 متر می باشد که تمام فصول گردشگران و کوهنوردان را به سوی خود جذب می نماید. ارتفاعات سفیدپوش کرکس در شمال محدوده طرح که در تمام فصول سال پوشیده از برف می باشد یکی از بلندترین کوه های مرکزی ایران بشمار  می رود. یکی از اصلی ترین محورهای دسترسی به ارتفاعات این کوه از درون محدوده طرح می گذرد. این مسیر به مسیر جنوبی(کشه) معروف می باشد، علاوه بر این از جاذبه های گردشگری محدوده می توان به منطقه شکار ممنوع کرکس اشاره نمود. این منطقه را می توان جزء مناطق با ارزش زیست محیطی که زیستگاه مناسبی برای حیات وحش محسوب می شود بشمار آورد. به همین دلیل این منطقه از شهریور ماه 1371 تاکنون جزء منطقه شکار ممنوع کرکس با وسعتی در حدود 100 هزار هکتار اعلام گردیده است. این منطقه با برخورداری از پوشش گیاهی خاص و حیات جانوری منحصر بفرد خود یکی از زیباترین مناطق حفاظت شده طبیعی محسوب می گردد .

وجود چشمه سارهای فراوان در دره های منتهی به کوه کرکس در اطراف این طرح و نزدیکی به شهر طرق رود با جاذبه های گردشگری فراوان از جمله دریاچه های فصلی و بناهای تاریخی مانند(قلعه، دریاچه بند طرق و مساجد تاریخی) ارزش و جایگاه این طرح را دو چندان نموده است.

ادامه نوشته

در شب چله....

پدرها و مادرها منتظرند اونها رو فراموش نکنیم

سوال یکی از خوانندگان در رابطه با مسایل مطروحه در سطح شهر طرقرود / پاسخ شورای شهر طرقرود

لطفا اعضای شورا پاسخ دهند          لطفا اعضای شورا پاسخ دهند         لطفا اعضای شورا پاسخ دهند

	شنبه 16 آذر1392 ساعت: 10:27	توسط:طرقی
مطالبی را که از مدتی پیش تاکنون نظرم را جلب کرده و آن تخریب ساختمان های به اصطلاح قدیمی و فرسوده محلات طرق است که به بهانه بازگشایی معابر و آسفالت آن (به ویژه محله پایین) شده ملکه ذهن اعضای شورای شهر و افرادی که هیچ گونه اطلاعی از میراث فرهنگی گذشته که گویای اصالت، تاریخ، فرهنگ و تمدن این شهر تازه تأسیس شده را می رساند، ندارند ؟! آیا نمی شد و نمی توانستند با اندک هزینه ای این بناهای کاهگلی قدیمی را که اجدادمان با خون دل برپا کرده اند حفظ نمایند؟ آیا تخریب، آخرین راه حل است؟ آیا فرهنگ، اقلیم، جغرافیا و تاریخ طرق را می شود با سیاه کردن کف کوچه ها حفظ کرد؟! کجایند آن دل سوزان و فرهیختگان و علاقمندان به طرق؟ که اینچنین سکوت را اختیار کرده اند. شنیده می شود در خیلی از جلسات و سخنرانیها بعضی از اعضای شورای شهر، ضمن اینکه خود را فدائی و برای شهادت به طرق آمده اند [معرفی نموده اند]، طرق را شهری توریستی اعلام می کنند. آیا این عزیزان خواسته گردشگر و توریست را در شهر طرق می دانند؟ آیا جزئی ترین خدمات برای گردشگر در طرق وجود دارد؟ این آقایان قبل از اینکه حتی خود را برای شهید شدن در راه طرق به مردم معرفی می کنند باید توجه داشته باشند زمان کار و تلاش و برنامه ریزی برای شهر طرق است نه شعار و فریب دادن مردم. بیاییم کمی اندیشه کنیم . بیاییم از صاحبان علم و اندیشه و خرد کمک بگیریم. بیاییم با مطالعه و برنامه ریزی صحیح و کارشناسانه پیش برویم. مطمئناً طرح های مقطعی جزء هزینه و زحمت برای شهر و شهروندان سودی دیگری نخواهد داشت. می طلبد مسئولین شورا برای برنامه ریزی و کارهای عمرانی کل منطقه را که از گستردگی قابل توجهی با شش مرکز جمعیتی همراه است با هم ببینندنه اینکه در تمام مدت دو ماه گذشته دغدغه شورا فقط آسفالت محله پایین باشد. مگر محله پایین چه وسعت و جمعیتی از این شهر را در خود جای داده است. هر چند ساکنین آن محل برای همه محترمند و حق قانونی دارند که شهرداری به محل سکونتشان رسیدگی و توجه نماید. نه اینکه فقط شعارشان محله پایین ، محله پایین و ... باشد. موفق باشید. 1392/09/16  پاسخ شورای شهر طرقرود: همشهری عزیز  ،دوست عزیز "آقای طرقی" من به شما پیشنهاد می کنم برای یکماه هم که شده به شهر طرق رود که آن را شهر آبا و اجدادی معرفی کرده اید ، اسکان پیدا کنید تا از نزدیک با مشکلات این شهر تازه تاسیس آشنا شده و از دور به دادن شعار های توخالی نپردازید . این شهر با تمام مشکلات خود از گذر روستا به شهر عبور کرده است و متاسفانه در زمان روستا بودنش نیز از سایر روستاهای همتای خود عقب تر بوده است . حال این روستا به شهر تبدیل شده و مشکلات آن اگر صد بوده به هزارتبدیل شده است . اینکه شعار جذب گردشگر را داشته باشیم باید گفت هنوز بستر چنین کاری در این شهر ایجاد نشده است . برای جذب گردشگر باید تسهیلات از جمله اسکان ، رفت و آمد ، تغذیه ، بهداشت و... آماده باشد ولی متاسفانه هنوز در شهر ما این مسائل هنوز حل نشده است . و زمان می برد تا حل شود . اگر دغدغه آسفالت معابر وجود دارد نه برای جذب گردشگر است برای این است که مردم این شهر بتوانند در گل و لای که در زمستان ایجاد شده و باید تا زانو در آن راه بروند ، کمی آرامش پیدا کنند . این کار برای دل خوشی من و یا شما و امثال شما تهران نشین ها نیست . پس فکر نکنید اگر شورا اصرار به آسفالت معابر دارد منفعتی در قبال آن دارد . همچنین در حال حاضر ما با شهر طرق رود طرف حساب هستیم نه با محله خاصی . اصراری که شورا در رابطه با آسفالت کشه داشت در هیچ منطقه دیگر نداشت چون آنها نماینده ای در شورا نداشتند و نباید حقی از آنها ضایع می گردید و خوشبختانه با پیگیری های شورای چهارم و همت شهردار سه منطقه از این منطقه اخیرا آسفالت گردید . اما در مورد محله پائین طرقرود باید گفت که آسفالت این محله در برنامه شهردار در سال 92 بوده و باید در پایان شهریور ماه به اتمام می رسید. همانطور که می دانید شهردار از تیرماه تعریض این محله را آغاز کرد و حتی دیوار مسجد محله پائین در مرداد ماه تخریب شد و تا این زمان که من این نوشته را می نویسم یک قطره اسفالت در این محله ریخته نشده است . همچنین قابل ذکر است که شورای چهارم در 12 شهریور رسمیت پیدا کرد و آسفالت این محله توسط این شورا برنامه ریزی نشده است .  پس بجای اینکه در جای گرمی بنشینیم و فرافکنی کنیم و شروع به تخریب آدمهائی کنیم که برای کار به این منطقه امده اند ، طرحهای عمرانی برای ارتقای شهرمان طراحی کنیم و کمک حال شورای چهارم باشیم . همانطور که در مطالب قبلی هم ذکر کردم این شورا با حرفهائی از این دست دلسرد نمی شود چون آنها با حرف امثال این افراد به اینجا نیامده اند که با حرف آنها هم میدان را خالی کنند . اجر کار در این شهر سراسر نیاز کمتر از شهادت نیست پس اگر کاری برای شهر خود نمی‌کنید خدمتگزاران این شهر را به سخره نگیرید . از خداوند برای همه بخصوص اعضای شورای چهارم صبر و مغفرت خواستارم. و من الله التوفیق         ربابه انصاری طرقی       رییس شورای اسلامی طرقرود  برای خواندن نظرات دیگران به اینجا بروید

درخواست یکی از اهالی طرقرود از جناب فیروزی نماینده محترم مردم شهرستان نطنز

چهارشنبه 13 آذر1392

توسط: رحیم طرقی

باسلام خدمت جناب فیروزی نماینده مردم شهرستان نطنز احتراما خواهشمند است در مورد یکی از طرح های کشاورزی تاثیر گذار در منطقه  که احداث بند خاکی در باغستان بالای طرقرود همجواربا قنات گرداب است و سال گذشته به تصویب دولت رسیده  نیز پیگیری نمایید. لازم به یاداوری است  که از استان جناب آقای مهندس شیشه فروش مدیر ستاد بحران اصفهان نیز در جریان طرح می باشند. با تامین بودجه و اجرای این طرح آب قنات گرداب که 6 ماه از سال هدر میرود ذخیره و جهت مصارف کشاورزی در تابستان استفاده خواهد شد. با تشکر

قاصدک طرق:
لازم به ذکر است که اگر آب این قنات در فصل پر ابی ذخیره شود تقریبا معادل "پنج برابر" آب ذخیره شونده در بند طرقرود حجم خواهد داشت که به نوبه خود در منطقه بی نظیر خواهد بود.

آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم / یار در خانه ما گرد جهان می گردیم

روز جمعه 24 آبان ماه پس از جلسه فرهيختگان به دعوت آقاي جواهري ، به اتفاق خانم انصاري جهت بازديد از منزلشان در بلوار طالقاني شهر نطنز كه در حال حاضر مكاني براي نگهداري اشياء قديمي و عتيقه است رفتيم .

 در آن جا با استقبال گرم همسر ايشان روبرو شديم . از درب منزل كه وارد شديم حياط زيبا و اراسته با اشياء قديمي و حوض آبي زيبا توجه ما را جلب كرد . به طرف زيرزمين راهنمايي شديم كه بر روي درب آن نوشته شده بود ( عكس برداري و فيلم برداري ممنوع ) تعجب كردم و وارد شدم . آن جا بود كه فهميدم دليل آن چيست . مجموعه اي از اشياء قديمي در كنار هم به نحو چشم نوازي قرار گرفته بودندكه ارزش پولي و فرهنگي بسيار بالايي داشتند . با شنيدن سخنان اقا و خانم جواهري متوجه شديم كه اين مجموعه با همت بزرگ مرد كوچك خانواده يعني اقا سعيد جواهري سيزده ساله پا گرفته و به اين جا رسيده است .

بايد بگويم ؛ يكي از مهمترين جاذبه هاي گردشگري در همه جاي دنيا موزه ها هستند كه معرف آداب و رسوم و فرهنگ و مهارت افراد ساكن در مناطق مختلف در طول زمان بوده و بر جلب گردشگر بسيار تاثير گذار هستند. حفظ و توسعه اين مراكز بر عهده سازمان ميراث فرهنگي با همكاري اداراتي همچون شهرداري است .

ولي به نظر مي رسد متاسفانه همانند موزه خانه ي مرحوم ضابطي كه به همت خانم فهيمه جلاليان بر پا شده است مورد كم توجهي مسئولين قرار گرفته است . اين افراد و گنجينه اي كه در اختيار دارند يكي از پتانسيل هاي منطقه براي رشد و شكوفايي هستند و بايد به عنوان يك سرمايه مورد توجه قرار گيرند . بايد اين اشياء در مكان و شرايط مناسب نگهداري و حفاظت شوند زيرا عوامل متعدد فيزيكي ، شيميايي و...باعث تخريب آن ها شده و همچنين در مكان هاي فعلي امكان بازديد براي عموم وجود ندارد .

درضمن كم توجهي مسئولين مي تواند موجب دلسردي اين عزيزان شده و منجر به فرار سرمايه ها گردد .در اين جا است كه اين سخن نغزگوش را مي نوازد كه آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم / یار در خانه ما گرد جهان می گردیم. در پايان از دوستداران فرهنگ اين سرزمين تشكر نموده و به همه آنان خسته نباشيد عرض مي كنيم .

یاد گذشته ها

نقش جهان - 50 سال پیش

قلعه طرق نگین انگشتری شهرستان نطنز

قلعه طرقرود از بناهای باستانی زیبا و باشکوهی است که در استان اصفهان جای دارد ولی افسوس که با وجود پیشینه تاریخی ، زیبایی و بزرگی خاصی که دارد ، به طور شایسته به مردمان شناسانده نشده و در زمره یکی از آثار ناشناخته استان به شمار می رود .
بقیه مطالب و عکسها در ادامه مطلب...

ادامه نوشته

مفاهیم گردشگری - قسمت اول

با عنايت به اينكه شهر تاريخي طرقرود ميراث دار فرهنگ وآثار گذشتگان است و آنچه مسلم است يكي از استعداد هاي بالقوه ايران زمين در اين راستا مي باشد ،  بر خود واجب دانستم سلسله مطالبي را پيرامون اين مقوله جهت ايجاد همزباني و وفاق عمومي همشهريان عزيز درخصوص ميراث فرهنگي–  اصطلاحات و تعاريف مورد نيازصنعت گردشگري تقديم نمايم . اميدوارم بتوانيم با همفكري و همياري يكديگر ضمن حفظ ارزش ها ي بومي و تاريخي شهرمان شرايطي را فراهم آوريم كه چرخ اقتصاد خانواده ها با اين صنعت پر سود و پر اهميت بچرخد و شاهد بازگشت فرزندان مهاجرت كرده ي خويش باشيم .

به اميد آن روز

قسمت اول

ميراث ( از ريشه ارث ) به هر چيزي اطلاق مي شود كه از گذشتگان و نياكان و پدران به ما رسيده باشد ، از آب و ملك و خانه و....تا خلق و خوي و مظاهر فيزيكي و كالبدي انسان كه از طريق وراثت از نسلي به نسلي مي رسد .طبق ماده يك قانون اساسنامه سازمان ميراث فرهنگي كشور مصوب سال 1364 ميراث فرهنگي شامل آثار باقيمانده از گذشتگان است كه نشانگر حركت انسان در طول تاريخ مي باشد و شناسايي آن زمينه شناخت هويت وخط حركت فرهنگي او ميسر مي گردد و از اين طريق زمينه هاي عبرت براي انسان فراهم مي آيد .بنابراين آن دسته از اشياو اموال و آثاري كه بيان كننده فرهنگ ها و هويت هاي فرهنگي باشند بيشتر مورد توجه قرار مي گيرد . ميراث فرهنگي بر دو نوع است . ملموس و مادي نظير شهر ها – بنا ها ،‌اشيا و .....و غير ملموس مانند زبان ، باورها ، اعتقادات ، آداب و رسوم و...سازمان ميراث فرهنگي كشور مسئول و عهده دار ميراث فرهنگي مادي ايران است گرچه مطالعه و پژوهش ، حفظ و مرمت و نگه داري و معرفي ميراث فرهنگي غير ملموس را نيز بر عهده دارد .

ايران يكي از قديمي ترين مراكزاستقرار بشري در مرحله توليد غذا و پس از دوران غار نشيني بوده است . استفاده از فلز را در هفت هزار سال پيش در جنوب شرقي ايران در تل ابليس و در فلات مركزي در تپه سيلك كاشان مي توان رد يابي كرد .ميراث فرهنگي به دودسته منقول و غير منقول نيز تفكيك مي شود كه غير منقول تپه ها ،‌بناها ،‌كتيبه ها و...هستند و آثار منقول اشيا تاريخي است كه در موزه ها و يا به صورت گنجينه هاي خانوادگي نگه داري مي شوند . اشيازير خاكي كه در رده بيت المال و انفال به حساب مي آيد يا به صورت غير علمي از دل خاك بيرون آورده مي شوند كه اثرات مخربي روي اشيا بوجود مي اورد ، يا بر اثر كاوشهاي دقيق علمي از دل خاك خارج شده است و يا به صورت تصادفي ضمن عمليات ساختماني و كار هاي عمراني و كشاورزي كشف شده اند .در هر حال دولت موظف است بر چگونگي حفظ و نگه داري آنها نظارت داشته باشد .

توسعه گردشگری

به گزارش ایسنا اصفهان ،‌ امیر گندمکاردر روز19/7/92 (پنجشنبه) در نشست تخصصی اصفهان، گردشگری، چالش‌ها و فرصت‌ها که در پژوهشگاه شاخص پژوه برگزار شد، با اشاره به وضعیت خشکی زاینده‌رود، تالاب گاوخونی دریاچه ارومیه گفت: در دیگر کشورها سد سازی ممنوع است، در حالی که یکی از افتخارات ما در ایران سد سازی است و ادعای ساخت بزرگ‌ترین سد جهان را داریم.

گندمکار افزود: با ساختن سدها، آب ارزشمند و شیرین در برابر خورشید قرار می‌گیرد و بخار می‌شود، در حالی کشورهای دیگر این آب را به سفره‌ها زیرزمینی انتقال داده و نگهداری می‌کنند.

این استاد گردشگری افزود: اگرچه در برخی نقاط با افزایش دما مواجه بوده‌ایم، اما این به معنی گرم شدن تمام دنیا نیست؛ بلکه تنها چند ایستگاه و شهرهای بزرگ در ایران افزایش دما داشته‌اند و این نتیجه شهری است که ما ساخته‌ایم.

ایران غازی»، مدرس جغرافی دانشگاه اصفهان نیز با اشاره به مبحث امنیت و توسعه پایدار گردشگری اظهار کرد: امنیت و توسعه پایدار دربرنامه توسعه گردشگری ضروری است.

به گزارش ایسنا، «غازی» با بیان اینکه اقتصاد کشور بسیار وابسته به سوخت‌هاي فسیلی است و این منابع تمام‌شدنی هستند، خاطرنشان کرد: باید اقتصاد کشور را با صنعت پاک، طبیعی و تمام نشدنی گردشگری پویا کنیم، زیرا توسعه گردشگری باعث کاهش فقر و غنای امنیت و افزایش عدالت اجتماعی است.

این مدرس جغرافیای دانشگاه اصفهان با بیان اینکه ایران به دلیل نگرانی‌های فرهنگی سالیان دراز خود را از صنعت گردشگری کنار کشید، اما در سال‌های اخیر دیگر مایل به دور نگه داشتن خود نبوده است، تصریح کرد: به هیچ عنوان نباید از گردشگری چشم‌پوشی کنیم و دیگر دوران خطا نیست؛ زیرا تغییرات، بحران‌ها، پیچیدگی‌ها، تعارض‌ها، عدم اطمینان و جهانی شدن و پیشرفت تکنولوژی بسیار سریع و گسترده است.

در اوج شفافیت و پاکی

عکسی زیبا از بند طرقرود در اوج شفافیت و پاکی

پخت آش رشته توسط اهالی طرق در روز گردشگری طرقرود در کنار چنار هزارساله طرق

پخت آش رشته توسط اهالی طرق در روز گردشگری طرقرود در کنار چنار هزارساله طرق
جای همه دوستان غایب خالی...

تصویری از خطوط حکاکی شده بر روی در چوبی مسجد محله پایین طرق

این در چوبی احتیاج به مرمت دارد و متخصصان میراث فرهنگی باید در این راه پیش قدم شود.
فعلا این در چوبی در موزه مردم شناسی طرق (خانه ضابطی) قرار دارد.

گزارش برگزاری روز گردشگری طرقرود به قلم محمد رمضانی

بالاخره روز 11 مهر روز گردشگری طرقرود فرارسید و انتظار به سر امد.

درست در ساعت ده صبح، زن و مرد، بزرگ و کوچک و پیر و جوان امده بودند تا در برگزاری هرچه بهتر مراسم سهیم باشند.

حضور میهمانان چشمگیر بود بعضی ها با دعوت رسمی از طرف شورا و شهرداری، بعضی به واسطه دریافت پیامک و برخی از طریق اطلاع از طریق رسانه های مجازی خود را به جشن گردشگری طرقرود رسانده بودند.

فیروزی نماینده محترم شهرستان، جعفری فرماندار جوان و پر انرژی نطنز ، حجت الاسلام طاحونی امام جمعه محترم نطنز ، صفاری شهردار بادرود، سرافرازی شهردار خالد اباد، سعیدی ازاعضای شورای شهر خالد اباد، مشربی رییس فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نطنز، عرب عامری رییس میراث فرهنگی شهرستان نطنز، رئیس و اعضای شورای شهر بادرود، فیروزپور معاون فرودگاه اصفهان،  کرمی و صولتیان از فعالین عرصه میراث فرهنگی شهرستان و تنی چند از  دیگر مسئولین شهرستان جزو میهمانان ویژه مراسم بودند.

شورای اسلامی شهر طرق رود و شهرداری طرق که از بانیان اصلی مراسم بودند بیشترین تکاپو را در اجرای هر چه با شکوهتر مراسم داشتند.

طراحان مراسم با برقراری چند ایستگاه گردشگری و پذیرایی در سطح طرق و در مکان‌های از جمله قلعه طرق، مسجد جامع، در مجاورت چنار کهنسال محله بالای طرق و خانه ضابطی طراوت و شادابی خاصی به مراسم بخشیده بودند.

پوشیدن لباسهای محلی طرق از کلاه نمدی، شلوار دبیت، جلیقه و گیوه برای مردها و پسرها و چارقدهای سفید، جلیقه، لباس های رنگی و گالش های سیاه رنگ برای زنها و دخترها، از قشنگ ترین جلوهای نمادین مراسم روز گردشگری بودند.

ایستگاه اول: قلعه طرق

قلعه طرق که به عنوان اولین ایستگاه روز گردشگری طرقرود معرفی شده بود توانست با جمع کردن تمامی مدعوین و شرکت کنندکان در یک نقطه از خود، خود را به عنوان بلند ترین تریبون گردشگری شهرستان نطنز معرفی کند. مسئولین شهر طرقرود با استفاده از فرصت ایجاد شده به بیان دیدگاه های خود  و مشکلات گردشگری شهر طرقرود  پرداختند، سخنرانان این بخش به ترتیب اقای شریفی رییس کمسیون فرهنگی طرق و خانم انصاری ریس شورای اسلامی طرق بودند که ضمن  بیان دیدگاه خود در رابطه با وضعیت گردشگری طرقرود از مسئولین شهرستان خواستند تا توجه بیشتری به اثار تاریخی طرقرود داشته باشند و انها را در  پاسداری از این میراث گرانبها کمک کنند.

ایستگاه دوم: مسجد جامع طرق

مسجد جامع طرق که به عنوان دومین ایستگاه معرفی شده بود فرصتی شد تا میهمانان از بخشهای مختلف و فضای معنوی این مسجد 730 ساله و متعلق به دوره ایلخانی بازدیدکرده و با قرار گرفتن در کنار زیبایی های این اثر تاریخی تصویری از خود و دوستانشان به یادگار بگیرند.

ایستگاه سوم: چنار کهنسال محله بالای طرق

چنار کهنسال محله بالای طرق که عمری بالای هزار سال را دارد ایستگاه سوم گردشگری طرق بود که طراحان مراسم با چیدن بساط پذیرایی در کنار این درخت  بزرگ  لحظاتی پر از صمیمیت را برای میهمانان ایجاد کردند. ایستگاه سوم بهترین نقطه برای گپ زدن و گفتگوی رو در رو با مسئولین شهرستان بود که میهمانان و مسئولین شهر طرقرود از ان استفاده بردند و به بیان مشکلات شهری فرا روی مردم طرقرود  از جمله فعالیت معادن سنگ در سطح شهر و ... پرداختند.

ایستگاه چهارم: موزه مردم شناسی طرقرود

خانه ضابطی یا موزه مردم شناسی طرق که به عنوان ایستگاه چهارم گردشگری معرفی شده  بود، بیشتر شناسنامه سبک زندگی مردمان طرق در روزگاران قدیم است که توسط سرکار خانم جلالیان و جناب اقای حیدری تاسیس گردیده است.

با وجود اینکه کمتر از یک سال از افتتاح رسمی آن میگذرد ولی در این مدت کم توانسته گنجینه ای از آثار به جا مانده از گذشتگان را در خود جمع کند. این موزه  و اشیاء گرداوری شده در ان از بخشهای پر جاذبه مراسم بود که مورد توجه تمامی بازدید کنندگان قرار گرفت و باعث تحسین بازدید کنندگان شد.

پذیرایی از میهمانان موزه با کاسه های پر از پرتوشاله هایی که در قدح های بزرگ سبز برای میهمانان اماده شده بود، بازدید کنندگان را لحظاتی بیشتر در فضای زیبا و دلنشین خانه ۱۴۰ ساله ضابطی نگه می داشت.

وجود اشیاء تاریخی سند دار از جمله درب  تاریخی مسجد محله پایین مربوط به دوره صفویه که در هشتی ورودی موزه قرار گرفته بود و در روی ان تاریخ محرم الحرام سنه 10۱۹ و عمل استاد حیدر حک شده بود، البسه قدیمی، اشیاء مربوط به پخت و پز در روزگاران قدیم، تپانچه، وسایل  بهداشتی ان روزگاران، وسایلی برای کار و فعالیت شغلی ، از قسمتهای مورد توجه بازدید کنندگان بود.

ایستگاه پنجم: برگزاری نماز جماعت

پایان زمان بازدید از موزه مردم شناسی مقارن شد با اذان ظهر و شرکت کنندگان با  اقامه نماز جماعت در مسجد جامع طرق این فربضه دینی را در ساعت اول خود بجا اوردند.

ایستگاه ششم:یحیی اباد و پذیرایی ناهار از میهمان ها

ایستگاه ششم یحیی اباد ، منزل خانم جلالیان و اقای حیدری بود که  که بساط پذیرایی ناهار میهمانان در ان چیده شده بود. غذاهای سنتی طرق از جمله کوفته ، کباب شامی و حلیم بادمجان  و انواع ترشی ها و خوراکی های سنتی طرق توانست گردشگری طرق را که از بازدید از بناهای تاریخی طرق شروع شده بود را  با قرار گرفتن در فضایی محترمانه ، صمیمی و خانوادگی به پایان ببرد.

قاصدک طرق به سهم خود صمیمانه از همه عزیزان  طراح، مبتکر و مجری مراسم از جمله شورای اسلامی طرقرود، شهرداری طرقرود ، موزه مردم شناسی طرق و خانه ضابطی و از همه شرکت کنندکان و بازدید کنندگان تشکر می‌کند و امید وار است برگزاری این گونه مراسم  توجه همه مسئولین مرتبط و مردم فرهنگ دوست طرق را به حفظ و نگهداری ابنیه تاریخی و رسوم غنی فرهنگی منطقه طرقرود معطوف بدارد.

گزارش تصویری روز گردشگری طرقرود

بقیه عکسها(۷۵ عدد) در ادامه مطلب...

ادامه نوشته

روز گردشگری طرقرود

روز  ۱۱ مهرماه ۱۳۹۲ به عنوان روز گردشگری طرقرود نامگذاری شده و در این روز سعی میشود هنر و تمدن ریشه دار مردم طرقرود به مردم شهرستان و استان اصفهان معرفی گردد.

ربابه انصاری طرقی رییس شورای طرقرود در گفتگو با قاصدک طرق ضمن اعلام  نامگذاری روز ۱۱ مهر به عنوان روز گردشگری طرقرود گفت در این روز با رو نمایی از اثار ارائه شده به موزه مردم شناسی طرقرود دفتر جدیدی از فرهنگ و تمدن مردمان این منطقه گشوده می شود که بیانگر فرهنگ هنر و تمدن ریشه دار مردم طرقرود است.

رییس شورای طرقرود ضمن دعوت از همشهریان خواست با ارائه نظرات خود به شورای اسلامی طرقرود در هرچه پربار تر شدن این برنامه کمک کنند.

ایشان از حضور مسئولان شهرستان نطنز ائمه جمعه و جماعت شهرستان ، مردم شریف طرقرود و خبرنگاران استان و شهرستان در این مراسم خبر داد و پیش بینی کردکه مراسم باشکوهی در خور مردم طرقرود و بازدید کنندگان یرگزار شود.

بازدید از قلعه طرقرود ، مسجد جامع طرقرود ، بازدید از خانه ضابطی و موزه مردم شناسی طرق و پخت غذای سنتی و پذیرایی از بازدید کنندگان از جمله برنامه های این روز اعلام شده است.

پوستر مراسم 11 مهر روز گردشگری طرقرود

موزه مردم شناسی طرقرود ، جاذبه ای دیدنی از این شهر تاریخی

خانه تاریخی میرزا حبیب اله خان ضابطی طرقی که 120 سال از ساخت و ساز آن می گذرد یکی از بناهای زیبای شهر طرقرود می باشد ، اگر چه گذر ایام چهره زیبای این بنا را تا حدودی دگرگون ساخته ولی هنوز هشتی ها ، اطاقهای پنج دری و سه دری ، دالانها ، راهروها ، طاقچه ها و پنجره های قدیمی ،حوض سنگی وسط حیاط و... همه و همه روزهای پر هیاهو و پر رفت و آمد این خانه را با همه رمز و رازهایش روایت می کند .

خانم فهیمه جلالیان بانوی هنرمند طرقرودی در یک اقدام زیبا و هنرمندانه این خانه تاریخی را به موزه ای زیبا و دیدنی تبدیل نموده است . در این خانه تاریخی که در حال حاضر رنگ و بوی موزه به خود گرفته اشیای قدیمی همچون ظروف مسی و سفالی ، ادوات و وسایل کشاورزی ، قفلهای قدیمی و... نگهداری می شود.

بنا به گزارش روابط عمومی شهرداری طرقرود در حاشیه این موزه که با همکاری اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری شهرستان نطنز برپا شده نمایشگاهی از صنایع دستی این بانوی هنرمند نیز در معرض دید علاقه مندان قرار گرفته است .

رییس اداره میراث فرهنگی نطنز خبر داد: تبدیل خانه تاریخی باقری ها به موزه مردم شناسی

خبرگزاری ایمنا: رییس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری نطنز از تبدیل شدن خانه تاریخی باقری ها به موزه مردم شناسی خبر داد و گفت: برای مرمت و بازسازی این خانه تاریخی و تبدیل آن به موزه مردم شناسی ۳ میلیارد ریال هزینه شده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا در بادرود، داوود عرب عامری اظهار داشت: برای مرمت و بازسازی این خانه تاریخی و تبدیل آن به موزه مردم شناسی ۳ میلیارد ریال هزینه شده است.
وی افزود: حدود۲۰۰ قطعه شی تاریخی کشف شده در ۲ سایت باستانی اریسمان مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد و سایت میلاجرد مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد در این موزه به نمایش در آمده است.
خانه تاریخی باقری ها به مساحت ۵۰۰ متر مربع از جمله آثار تاریخی عهد صفویه است که در بافت تاریخی نطنز و در کنار مسجد جامع قرار دارد.
از ویژگیهای این اثر با ارزش وجود ۵ اتاق با معماری هشتی شکل، گچ بری های زیبا و پنجره های شبکه ای مختص زمان صفویه است.
خانه ملی باقری ها به شماره ۱۵۱۸۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
در شهرستان نطنز بیش از ۱۸۰۰ اثر تاریخی وجود دارد که ۱۱۵ اثر آن در فهرست ملی قرار دارد.

کاروانسرای کوهاب نطنز یادگاری گران سنگ از دوران صفویه به قلم ناصر جلالیان

  كاروانسراي كوهاب نطنز

كاروانسراهاي ايران گنجهايي پنهان هستند . وقتي كه صحبت از گنج مي شود اولين چيزي كه در نظرها مجسم ميشود  سكه هاي قديمي طلا و نقره و غيره است . اما در اينجا منظور بنده از گنجهاي پنهان همان درهاي و ديوارها وسبك واسلوب  ساختمان سازي و نكات فني فراواني است كه در كاروانسراها وجود دارد . هريك ازخشتها و آجرهاي كاروانسراها يك گنج فرهنگي است كه مي تواند تاريخ و فرهنگ اين ملت را براي ما حكايت كند. وقتي از نزديك كاروانسرايي رد مي شوم و يا از داخل آن ديدن مي كنم تاريخ و فرهنگ مردم كشورمان در گذشته هاي دور در نظرم مجسم مي شود . از كارونسراهايي مانند كاروانسراي سمنان و يزد وكاروانسراهاي واقع در مسير نايين به اصفهان بازيدهايي داشته ام . ولي از وجود كاروانسراي نطنز به نام كوهاب خبر نداشتم . تا اينكه بوسيله  تبليغات متوجه شدم كه اين كاروانسرا به قول معروف زير گوش ما بوده است و متاسفانه از آن خبر نداشته ايم . بارها وبارها از مسير تهران به اصفهان و از تهران به طرق يا بلعكس از نطنز عبور كرده ولي نتوانسته ايم از اين كاروانسرا بازديد كنيم .(آب در كوزه و ما تشنه لبان مي گرديم  ).

هر بار كه مسير ما به طرف نطنز بود مي گفتيم كه اين بار براي ديدن كاروانسراي كوهاب برنامه ريزي كرده و براي بازديد اين گنجينه پنهان مي رويم . اما هر بار به دليلي اين شانس از ما گرفته مي شد. 

نوروز 91 بهانه اي شدكه به خانواده قول بدهم اين بار براي ديدن كاروانسراي كوهاب مي رويم . تبليغاتي هم از طرف ميراث فرهنگي نطنز انجام شده بود و از گردشگران دعوت شده بود كه  براي بازديد اين كاروانسرا  بروند. بالاخره يك روز  تمام دل مشغولي ها را گذاشته و در يكي از روزهاي عيد نوروز براي بازديد كارونسراي كوهاب عازم نطنز میشويم . من با آّب وتاب در باره ارزشهاي فرهنگي وزيباييهاي معماري كاروانسراها براي خانواده ام صحبت مي كنم . بلاخره از خيابان اصلي نطنز عبور كرده در انتها ي خيابان شمالي نطنز پرسان پرسان مسير كاروانسرا را پيدا می کنیم . لازم به توضيح است كه تابلوهاي راهنما  به طرف كاروانسرا خيلي كم و اصلا جواب گو نيست. .......

 وقتي كه به كاروانسرا میرسيم اولين چيزي كه توجه ما راجلب میکند اینست که درب  كاروانسرا بسته است . در بالاي درب ورودي بخشي از كتيبه خوش خط و خواناي دوران صفويه چشم نوازي ميكند.

.

(بخشي از كتيبه خوشنگار دوران صفويه در بالاي درب ورودي كاروانسراي كوهاب نطنز) 

 چوبهاي درب ورودي ظاهرا محل خوبي براي نوشتن يادگاري ازبعضي بازديدكنندگان بي توجه است كه اصلا به زيبايي اهميتي نمي دهند.

با توجه به تبليغاتي كه شده بود  انتظار داريم كه حداقل درب كاروانسرا باز بوده و مسئولي آنجا باشد كه به سلام ما عليكي بگويد...

 به دور و اطراف كاروانسرا نگاهي میاندازیم. دريغ از يك نفر كه از او سئوالي بپرسيم. تنها چشمه اي كه از جلوي كاروانسرا عبور مي كرد خشك است و قطره اي آب در آن اطراف پيدا نمي شود.  در صورتيكه در فصل بهار معمولا قناتها و چشمه ها معمولا پر آب هستند و باعث زيبايي محيط به خصوص اطراف يك جاي تاريخي و ديدني مثل كاروانسرا مي شوند. حالا علت خشكي اين چشمه يا قنات چه بود ؟! نمي دانيم ..

موضوع ديگري كه توجه هر بيننده اي را جلب ميکند . با كمال تاسف ؟؟ در دور وبر كاروانسرا تا آنجاييكه چشم كار ميکند،آشغال و زباله هاي گوناگون در جاي جاي اطراف ديده ميشودكه منظره چندش آوري را بوجود آورده . درخت هاي اطراف هم اكثرا  خشك هستند.   (شاید به خاطر اينكه اول بهاراست !! ؟)........

به طرف درب ورودي كاروانسرا می رویم.در اطراف دهليزهاي در ب ورودي و بر روي ديوار ها دنبال تابلو يي میگردیم که درباره کاروانسرا حداقل  توضیحی بدهد. اما به جز يك تابلو كوچك چيز ديگري پيدا نمیکنیم. انتظار ميرود كه حداقل يك تابلو با توضيحات كافي در باره كاروانسرا بشود پيدا كرد. هر چند كه تمامي اين كاستي ها چيزي از زببايي ها و ارزشهاي كاروانسرا كم نميكند. تک تک آجرهاي كاروانسرا با آدم صحبت مي كند . درباره كاروانها ،درباره آدم ها، درباره شبهاي مهتابي وشبهاي سرد زمستاني .اما بايد خوب گوش داد و گوش شنوا داشت و باید خوب شنيد كه چه مي گويند. این آجرها و این خشتها حکایت های زیادی در دل دارند .  درباره غمها و شاديها درباره ظلمها و بيدادها. بله حكايت هاي فراواني است كه اين صفه ها و ايوانها ودهليزها مي توانند براي ما بگويند و درس عبرتي براي ما و زمان ما و مردمان ما باشد. حكايت آنان كه آمدند و رفتند . معماري ، تاریخ ،هنر وغیره.

بلاخره باز دوباره به جلوی درب قفل شده ورودی می رویم و  از لاي درز درب ورودي سعی می کنیم داخل کاروانسرا نگاهي بیندازیم. با یک زاویه خیلی تنگ از لای درب بخشی از حیاط کاروانسرا دیده می شود.

ازهمان نقطه نگاهمان به طرف پشت بام کشیده می شود. ازلابلای درز در بالای پشت بام گنبد باز با زیبایی فراوان خودنمایی نموده و منظره بدیعی بوجود آورده است . از این نقطه عکسی می گیریم و با افسوس از اینکه نتوانسته ایم داخل کاروانسرا را ببینیم تصمیم می گیریم که برگردیم .

 در حالیکه  حسرت دیدن کاروانسرای کوهاب نطنز همچنان در دلمان باقی مانده است؟!

ومن باخودم  فکر میکنم:

در  ايام عید نوروز و فصل ایرانگردی كه به این شکل باشد، در ماهها و فصلهای دیگر سال  وضع اینجا چطور است؟!!به اميد روزي كه به اين گنجهاي پنهان وآثار ارزشمند فرهنگي تو جه و عنايت بيشتري بشود.

عکس: آثار و مناظر دیدنی اصفهان

تصاویری زیبا از منطقه ییلاقی ’سر’مرغ ( سرمرق)

 basiratbad

کرکس زخمی

_{گنبد باز در رشته کوههای کرکس در منطقه حفاظت شده کرکس. تصویر از ایرنا.}

رشته کوههای کرکس از جمله مشهورترین رشته کوههای فلات مرکزی ایران هستند ، که به سبب داشتن منابع آبی غنی آنهم در در حاشیه کویر مرکزی ایران از دیر باز مورد توجه بوده اند . سه شهر مهم کاشان ، نطنز و اردستان  در حاشیه رشته کوههای کرکس قرار دارند و از نظر منابع آبی وابستگی زیادی به این رشته کوهها دارند . رشته کوههای کرکس مراکز گردشگری فراوانی  را در خود جای داده است  که از جمله مشهور ترین آنها ، قمصر ، نیاسر و ابیانه است که سالانه هزاران گردشگر را از سراسر کشور و خارج از کشور به سوی خود می کشانند . علاوه بر بافت روستایی زیبای ابیانه ، غارهای طبیعی کلهرود و آب سنجد ، آبشار نیاسر ، آبشار طامه ، قلعه باستانی طرقرود و آتشکده نیاسر و مراسم گلاب گیری در قمصر کاشان ، چندین امامزاده معروف از جمله بارگاه امامزاده آقا علی عباس ، مسجد جامع نطنز و  بسیاری مناطق باستانی و جاذبه های طبیعی که در سراسر وسعت 300000 هکتاری رشته کوههای کرکس پراکنده اند ، منطقه کرکس را به یکی از بی نظیر ترین نقاط جغرافیایی فلات مرکزی ایران تبدیل کرده است که ارزشهای گردشگری و کشاورزی  فراوان و منافع اقتصادی بالایی را برای کشورمان به ارمغان آورده است ، جاذبه گردشگری در تمامی این مناطق به گونه ای است که در فصول مختلف سال  نقاطی مانند قمصر و ابیانه جای سوزن انداختن هم ندارند .

 قله اصلی کرکس با ارتفاع 3895 متر از جمله پر طرفدارترین مسیرهای کوهنوردی کشور در فلات مرکزی ایران هم هست و هر ساله تعداد زیادی کوهنورد را از سراسر کشور به سوی خود جلب می کند ، قله ای که در روزهای صاف با وجود فاصله زیاد می توان از فراز آن نظاره گر قله دماوند هم بود .

علاوه بر تمام این ویژگی ها منطقه کرکس از لحاظ تنوع زیستی هم در میان کوههای منفرد مرکزی ایران تقریبا بی همتا است . ورود به آب و هوای ییلاقی کوهستان و درختان انبوه بیشه های کرکس ، آنهم به فاصله اندکی از از دشت کویر مرکزی ایران هر بیننده ای را به تحسین و تعجب وا می دارد .

در حال حاضر در محدوده رشته کوههای کرکس 2 منطقه حفاظت شده تاسیس شده که نشان از ارزشهای بالای این رشته کوه است . منطقه حفاظت شده کرکس با 114000 هکتار وسعت که شامل قله مرکزی کرکس و کوههای مرکزی این رشته کوه است و در حوزه شهرستان نطنز قرار گرفته است و منطقه حفاظت شده قمصرو برزک با مساحت 60000 هکتار که در شمال رشته کوههای کرکس و در حوزه شهرستان کاشان قرار گرفته است ، که هر دوی  این  مناطق نمونه ای شاخص از حیات وحش کوهستانی کشور را دارا هستند .

منطقه حفاظت شده کرکس از دیر باز مورد توجه شکارچیان بوده است . بنای معروفی که بر بالای قله مشرف به شهر نطنز قرار دارد (قله موسوم به گنبد باز ) ، بنای یادبود برای پرنده شکاری محبوب شاه عباس اول است که برای شکار به منطقه کرکس می آمده است .  

منطقه حفاظت شده کرکس در مرکز رشته کوههای کرکس واقع شده است  ، گرچه هنوز تعداد اندکی آهو در دشتهای شرقی مشرف به منطقه حفاظت شده کرکس زیست میکنند و به دلیل بافت خاص زمین و رودخانه های خشک عمیق ، تعقیب آنها بوسیله موتور سیکلت ممکن نیست  و در نتیجه هنوز بکلی نابود نشده اند ،  ولی به طور کلی عمدتا زیستگاههای فعلی آهو خارج از مرزهای منطقه قرار دارد و حیات وحش منطقه حفاظت شده کرکس در حال حاضر بیشتر سیمایی کوهستانی دارد ، یعنی کل وبز و قوچ ومیش (نژاد اصفهان ) . منابع آبی فراوان و پوشش گیاهی مناسب که در برخی مناطق کرکس حتی دره هایی با پوشش نیمه جنگلی از درختان بادام کوهی را شامل میشود در همه جای منطقه حفاظت شده کرکس قابل توجه است  . در مورد دیگر گونه های شاخص منطقه  بایستی گفت که متاسفانه سالهاست که گزارشی از پلنگ در این منطقه وجود ندارد ، با وجود عدم گزارش رسمی  این گونه ارزشمند از این منطقه ، با توجه به گستردگی رشته کوههای کرکس ( بیش از 300000 هکتار ) در صورت حفاظت مستمر امکان ثبت رسمی پلنگ از منطقه حفاظت شده کرکس دور از ذهن نیست ، ولی به هر حال در دو دهه اخیر هیچ گزارشی مبنی بر حضور پلنگ در این منطقه وجود ندارد ، گرچه در شناسنامه این منطقه همیشه اسم پلنگ هم آورده می شود . کبک و تیهو ،  گرگ ، روباه معمولی ، گراز ، پایکا ، گربه وحشی ، کاراکال و گربه پالاس هم در منطقه حفاظت شده کرکس حضور دارند ، که در دو دهه اخیر گربه پالاس در استان اصفهان تنها از منطقه حفاظت شده کرکس رسما گزارش شده است (در سال 1389).

_{منطقه کرکس . تصویر از گروه دوچرخه سواری اسپادان.}

بزرگترین معضل منطقه حفاظت شده کرکس معادن مختلف به خصوص معادن سنگ گرانیت هستند که در سراسر منطقه حفاظت شده کرکس گسترش دارند . از هر زاویه ای که به قله کرکس که تماما داخل مرزهای قانونی منطقه حفاظت شده کرکس قرار دارد نگاه کنید ، زخم معادن سنگ را بر چهره کرکس خواهید دید. مشکل معادن تنها مشکلی است که در دراز مدت راه حلی قطعی برای آن وجود ندارد . در حال حاضر تعدد رفت و آمد تریلر های حمل سنگ در منطقه به حدی بالاست که حتی گردشگران عادی را هم متوجه حجم بالای بهره برداری از معادن کرکس می کند . در صورت ادامه روند فعلی بهره برداری از منطقه حفاظت شده کرکس ، علاوه بر آسیب به جلوه های بصری منطقه که مطمئنا بر گردشگر پذیری منطقه نیز تاثیر خواهد گذاشت ، تعدادی از زیستگاههای کل و بز و قوچ و میش منطقه نیز از بین خواهد رفت . گرچه تمام معادن قبل از تبدیل منطقه کرکس از شکار ممنوع به حفاظت شده احداث شده اند و خوشبختانه روند تاسیس معادن جدید ، بعد از ارتقای منطقه متوقف شده است ، ولی معادن موجود با توجه به اینکه مساحت زیادی را در اختیار دارند که هنوز بهره برداری نشده است  ، تهدیدی جدی برای منطقه حفاظت شده کرکس محسوب می گردند ، که با توجه به قوانین مالکیت خصوصی و ثبت این معادن قبل از ارتقای منطقه امکان جلوگیری از فعالیت آنها عملا ممکن نیست . سوالی که اینجا پیش می آید این است که آیا هیچ راهی برای حفاظت از نابودی کوهستانهای کشور در صورتی که حفاظت شده نباشند وجود ندارد؟ آیا در منطقه ای مانند کرکس که ارزشهای بیشمار گردشگری دارد سازمانهایی مانند میراث فرهنگی و گردشگری هیچ مسئولیتی برای جلوگیری از تخریب چشم انداز کرکس نداشته اند ؟ پس تکلیف هزاران نقطه کوهستانی کشور چیست  تا زمانی که حفاظت نشده اند بدون هیچ برآورد زیست محیطی اجازه بهره برداری آن هم در چنین مقیاسی صادر می شود ؟ مطمئنا توسعه معادن کشور برای پویایی اقتصاد کشور لازم است . اما مسئله این است که اولویت در مناطقی مانند رشته کوه کرکس که ارزشهای گردشگری آن قابل شمارش نیستند ، با بهره برداری از معادن سنگ گرانیت است یا توسعه پایدار گردشگری ؟

علاوه بر معادن ، شکار غیر مجاز هم در رده بعدی آسیبهای منطقه کرکس وجود دارد ، که منتج از نزدیکی سکونتگاههای انسانی فراوان به زیستگاههای منطقه است که طی سالهای گذشته آسیب جدی به منطقه وارد کرده است. کمبود امکانات سازمان محیط زیست باعث میشود که علی رغم زحمات شبانه روزی محیط بانان بواسطه فشار شدید شکارچیان غیر مجاز روی مناطق آزاد و شکار ممنوع ، بعضا این مناطق که محیط بانان فرصت سرکشی به آن را به علت کمبود نیرو پیدا نمی کنند ، کاملا از حیات وحش خالی میشوند. به سبب عمر اندک ارتقای منطقه کرکس از شکار ممنوع به حفاظت شده ، کرکس هم از این آسیب مصون نمانده و حیات وحش آن به شدت از شکار گسترده غیر مجاز در سالهای گذشته آسیب دیده است . خوشبختانه در دو سالی که از عمر منطقه حفاظت شده کرکس و حضور مستمر محیط بانان در منطقه سپری میشود ، از فشار شکارچیان غیر مجازبر حیات وحش منطقه به شکل محسوسی کاسته شده است .

با وجود تعدد معادن در منطقه کرکس ، خوشبختانه بسیاری ازارتفاعات بالای منطقه که از بهترین زیستگاههای صخره ای کل و بز منطقه هم هستند ، تقریبا بکر و دست نخورده مانده اند و آسیبی ندیده اند و در صورت استمرار حفاظت میتوانند به یکی از بهترین زیستگاههای کل و بز و قوچ و میش کشور تبدیل شوند . پیوستگی رشته کوههای کرکس که امکان جابجایی  گونه هایی مثل قوچ و میش و دیگر گونه ها حتی گونه های نادر مانند گربه سانان را به راحتی بوجود می آورد و وجود یک منطقه حفاظت شده دیگر در نزدیکی منطقه حفاظت شده کرکس ( منطقه حفاظت شده قمصر و برزک ) ، نوید بوجود آمدن یک زیستگاه کوهستانی غنی با تنوع زیستی بالا و منابع آبی و پوشش گیاهی مناسب ، در آینده نزدیک را میدهد. وسعت 300000 هکتاری رشته کوههای کرکس ، یکی از بزرگترین معضلات زیستگاههای کشور را حل می کند ، عملا امکان جزیره ای شدن منطقه حفاظت شده کرکس در آینده در صورتی که جاده ای علاوه بر جاده فعلی موجود که رشته کوههای کرکس را در محل قمصر به کامو قطع کرده است ، از میان رشته کوههای کرکس  کشیده نشود ، اندک است.

_{قله دماوند از فراز کرکس. تصویر  از محمد سلطان الکتابی است . لینک تصویر از گروه کوهنوردی کاوه اراک.}  

با توجه خشکسالی های اخیر در کشور هنوز منطقه حفاظت شده کرکس ، منابع آبی و پوشش گیاهی قابل اتکایی دارد (اطلاعات هواشناسی از منطقه حفاظت شده کرکس هنوز جمع آوری نشده است ، ولی میزان بارندگی سالیانه شهرستان نطنز 131 میلیمتر است  ) ، گرچه به دلیل ماهیت ییلاقی منطقه ، بر خلاف دیگر مناطق حفاظت شده  استان اصفهان ، دام اهلی در طی اواخر بهار و اوایل فصل تابستان در منطقه حضور دارد که همین مسئله میتواند با توجه به کاهش نسبی منابع آبی در اثر خشکسالی ، به رقابت میان دام اهلی و حیات وحش برای دسترسی به آبشخورها بینجامد. با توجه به این که از تبدیل منطقه شکار ممنوع کرکس به منطقه حفاظت شده 2 سال بیشتر نمی گذرد ، هنوز محدوده مناطق امن که دام اهلی در آن وجود نداشته باشد ، تعیین نشده است که البته این مسئله از طرف سازمان محیط زیست استان اصفهان در دست اقدام است . در صورت  تعیین منطقه امن ، مسلما آرامش بیشتری بر حیات وحش منطقه حفاظت شده کرکس حکمفرما خواهد شد .احداث پاسگاههای محیط زیست هم از جمله اقداماتی است که بایستی با سرعت دنبال شود . در حال حاضر حفاظت از منطقه از طریق پاسگاه روستای - سه - در شرق منطقه صورت میگیرد و نیاز به تسریع در عملیات ساختمانی پاسگاه محیط زیست روستای ابیانه کاملا محسوس است ، تا یکی از بهترین زیستگاههای کوهستانی مرکز ایران احیا شود . با توجه به اینکه سکونتگاههای انسانی در حاشیه منطقه زیاد و در نتیجه دسترسی شکارچیان غیر مجاز به منطقه در سالهای قبل آسان بوده است وبا توجه به عمر کوتاه تبدیل منطقه کرکس به حفاظت شده ، در حال حاضر تراکم حیات وحش منطقه کرکس از پتانسیل واقعی آن فاصله بسیار زیادی دارد ، که البته با استقرار کامل پاسگاههای محیط زیست و تعیین مناطق امن وکاهش آسیب چرای دام و تلاش شبانه روزی محیط بانان زحمت کش منطقه حفاظت شده کرکس ، مطمئنا کرکس  جایگاه اصلی خود را به زودی باز خواهد یافت ، گرچه زخم معادن بر پیکر کوههای کرکس هرگز پاک نخواهد شد .

ایرانیان به دنبال ظروف چینی خارجی! اروپاییان طالب چینی ایرانی! + عکس

این نکته بسیار مهمی است که با وجود کیفیت بسیار بالای ظروف چینی زرین، قیمت این محصولات در بازار، معادل یک چهارم تا یک پنجم انواع مشابه اروپایی است به نحوی که امکان خرید برای تمام اقشار جامعه با هر درآمدی را فراهم می کند.

افکارنیوز: شرکت چینی زرین ایران تاکنون محصولات خود را به بیش از بیست کشور عمدتا توسعه یافته جهان صادر نموده و لذا در چند نوبت در سالیان گذشته و همچنین امسال به عنوان صادر کننده نمونه ملی برگزیده شده است.

۱-لطفا خودتان را معرفی نمایید.

من ایزد توکلیان مدیر صادرات شرکت چینی زرین ایران هستم.

۲- لطفا مختصری در زمینه تاریخچه تاسیس شرکت چینی زرین توضیح دهید.

شرکت چینی زرین ایران یک شرکت خانوادگی است که متعلق به خانواده قصاعی بوده و هم اکنون چهارمین نسل این خاندان، صنعتی را که حداقل بیش از یکصد و سی سال پیش، یعنی سال ۱۲۶۰ ه.ش جد بزرگشان در کارگاه کوچکی در شهر نطنز بنا نهاده بود را گسترش داده و امروز به یکی از بزرگترین و مجهزترین کارخانجات تولیدی ظروف چینی در جهان با ظرفیت تولید ۸۰۰۰ تن در سال و حدود ۱۰۰۰ نفر پرسنل در زمینی به مساحت ۱۵۰۰۰۰ متر مربع، مبدل ساخته اند.

 

۳-با توجه به بیش از یکصد سال قدمت در صنعت چینی و سرامیک، چرا چینی زرین آنطور که شایسته یک صنعت با این سابقه طولانی است، شناخته شده نمی باشد؟ و چرا بعضا برندهای خارجی ناشناخته که چند صباحی بیش از عمرشان نمی گذرد و اساسا فقط یک برند بوده و تولیدات کم کیفیت چین را با نام اروپایی به بازار عرضه می کنند، شناخته شده تر از این برند خوشنام داخلی هستند؟

حقیقت این است که ما در سالهای گذشته آنقدر سرگرم تولید و ارتقاء سطح کیفی محصولاتمان بوده ایم که کمتر به شناخته شدن فکر کرده ایم. ما همواره بر این باور بوده ایم که بقول شاعر "مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید" ولی به هر حال در بازار رقابتی امروز که مصرف کننده ممکن است تحت تاثیر تبلیغات، انتخاب شایسته ای انجام ندهد معرفی محصولات با کیفیت داخلی بسیار ضروری به نظر می رسد. شاید جالب باشد که بدانید چینی زرین سالها است که به سفارش مشتریان خارجی خود در فرانسه، اسپانیا، ترکیه و آلمان محصولاتی با آرم و نام ایشان تولید و صادر نموده است و بعضا دیده شده که مصرف کننده ایرانی فقط به خاطر مارک خارجی پشت ظروف، این محصولات را به چند برابر قیمت خریداری کرده و به کشور بازگردانیده اند. ملاحظه می فرمایید که کشورهای اروپایی، مشتری محصولات چینی زرین هستند و در همان حال ایرانیها به دنبال جنس خارجی می گردند! باید گفت: یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم.

                 

۴-آیا تاکنون محصولات خود را به سایر کشورها صادر نموده اید؟

شرکت چینی زرین ایران تاکنون محصولات خود را به بیش از بیست کشور عمدتا توسعه یافته جهان صادر نموده و لذا در چند نوبت در سالیان گذشته و همچنین امسال به عنوان صادر کننده نمونه ملی برگزیده شده است.

کشورهایی که تاکنون به آنها صادرات داشته ایم شامل: کانادا، آلمان، ایتالیا، انگلستان، فرانسه، اسپانیا، نروژ، سوئد، هلند، روسیه، کرواسی، اکراین، ترکیه، قبرس، کره جنوبی، آذربایجان، گرجستان، هند، افغانستان، امارات متحده عربی، قطر، بحرین و عربستان سعودی می باشد.

     

۵-لطفا بفرمایید مشخصات ظروف چینی خوب کدامند؟

از مشخصه های ظروف چینی خوب می توان به: سبکی، استقامت در برابر ضربه و شوکهای حرارتی، شفافیت و نورگذری، ثابت ماندن طرح و نقش پس از شستشو، قابلیت استفاده در مایکروویو و بهداشتی بودن آن اشاره نمود.

 

۶-آیا ظروف چینی از نظر بهداشتی بودن نیز با یکدیگر تفاوت دارند؟

بله بهداشت ظروف غذا خوری، به همان اندازه که بهداشت مواد غذایی حائز اهمیت است، اهمیت دارد. بطور قطع ظروف چینی در مقایسه با سایر ظروف غذاخوری از قبیل ظروف سرامیکی، شیشه ای (اوپال)، ملامین و فلزی و یکبار مصرف سالمترین ظرف غذاخوری از نظر بهداشتی محسوب می گردد.

خوشبختانه در ایران با به روزرسانی استاندارد ملی ۱۱۶۴ ظروف چینی، کلیه آزمایشات کمی و کیفی روی قطعات تولیدی اعمال می گردد و از این بابت نگرانی وجود ندارد. معذالک توصیه می شود مصرف کنندگان در هنگام خرید به وجود استاندارد و بهداشت روی کارتن ظروف چینی خریداری شده دقت نمایند.

 

لازم به ذکر است که آزمایشگاه مجهز مستقر درکارخانه شرکت چینی زرین ایران با دارابودن دانش فنی و متخصصین مجرب و بهره گیری از تجهیزات پیشرفته آزمایشگاهی چینی و سرامیک، به عنوان تنها آزمایشگاه همکار ملی سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی در ایران انتخاب شده و کلیه کالاهای تولیدی شرکت پس از گذراندن آزمایشات دقیق کنترل کیفی راهی بازارهای داخلی و خارجی می گردد.

۷-ظروف چینی زرین از نظر مرغوبیت در چه جایگاهی قرار دارند؟

اگر به بازارهای صادراتی که تاکنون پذیرای محصولات چینی زرین بوده اند نگاهی بیاندازیم، متوجه می شویم که اکثر بازارهای صادراتی این محصولات را کشورهای اروپایی تشکیل داده اند که این مطلب خود نشان دهنده سطح کیفی این محصولات است.

     

زیرا وقتی کالایی موفق به حضور در چنین بازارهایی می شود، یعنی تمام استانداردهای سختگیرانه و دقیق اروپا را از سر گذرانده است.ظروف چینی زرین، با پخت در دمای ۱۴۰۰ درجه از نوع چینی سخت بوده و مقاومت بسیار زیادی در برابر ضربه و شوکهای حرارتی دارند.

بعلاوه این ظروف از سبک ترین و ظریف ترین ظروف چینی در جهان محسوب می گردند. شفافیت این محصولات به موازات فرمهای بدیع و زیبا و نقوش و طرح های دلنشین، زیبایی مضاعفی به این محصولات بخشیده است و در نهایت طرح و نقش ظروف دکور شده به روش داخل لعابی که انحصارا توسط این شرکت در ایران تولید می گردند، در مقابل شستشو در ماشینهای ظرفشویی ۱۰۰ درصد مقاوم بوده و درخشندگی و ثبات رنگ طرح ها به صورت مادام العمر تضمین گردیده است.

 

همچنین از ظروف دکور شده به این روش که فاقد طلا و پلاتین باشند، می توان در مایکروویو استفاده نمود.

۸-ظروف چینی زرین از نظر تنوع محصولات چگونه است؟

محصولات با تنوع بسیار از لحاظ فرم(شکل ظروف) شامل ظروف گرد، ظروف چهارگوش و ظروف ستاره ای شکل پاسخگوی سلائق متنوع مصرف کنندگان از سنین و طبقات مختلف می باشد.

این محصولات از نظر نقش و طرح نیز بسیار متنوع هستند و طرح های کلاسیک برای مجالس و مناسبت های خاص و طرح های مدرن و ساده برای استفاده روزمره را شامل می شوند.

   

۹-قیمت محصولات چینی زرین در چه سطحی است؟

این نکته بسیار مهمی است که با وجود کیفیت بسیار بالای ظروف چینی زرین، قیمت این محصولات در بازار، معادل یک چهارم تا یک پنجم انواع مشابه اروپایی است به نحوی که امکان خرید برای تمام اقشار جامعه با هر درآمدی را فراهم می کند.

۱۰-لطفا در مورد شعار "احساس خوب میزبانی" توضیح دهید.

همانطور که می دانید ایرانیان در جهان به میهمان نوازی معروف هستند و پذیرایی و سفره آرایی از گذشته های دور تا به امروز همواره بخشی از فرهنگ میهمان نوازی و میهمان دوستی ما بوده است.ما در چینی زرین همواره با در نظر گرفتن این خصلت پسندیده، سعی بر آن داشته ایم که میزبان ایرانی را در ارائه هر چه بهتر سرویس به میهمان خود یاری دهیم و این کار را با تولید ظروف ظریف و زیبا با فرمها و نقوش متنوع و بدیع به انجام رسانده ایم.

 

۱۱-چه برنامه ای برای معرفی چینی زرین به مصرف کنندگان و بازاریابی در داخل و خارج از کشور دارید؟

استراتژی کلی ما در بازار داخل، اطلاع رسانی شفاف و بدور از اغراق و آگاهی دادن به مصرف کنندگان در مورد ظروف پذیرایی، ویژگیهای کیفی آنها است. برای این منظور ما از سال گذشته اقدام به افتتاح فروشگاه های "خانه زرین" نموده ایم که اولین آن در اصفهان، خیابان توحید دومین فروشگاه در تهران، پاساژ آسمان ونک افتتاح شده است و به زودی افتتاح فروشگاه های جدید دیگری را در برنامه داریم.

همچنین سایت چینی زرین ایران به آدرس www.zariniran.com علاوه بر ارائه اطلاعات مفید در رابطه با شرکت و محصولات آن، امکان خرید اینترنتی از طریق کارتهای اعتباری عضو شتاب را برای مصرف کنندگان محترم مهیا نموده است.

در عرصه صادرات نیز نظم و خوش قولی به موازات ارائه و حفظ بالاترین کیفیت و تنوع در تولیدات از جمله استراتژیهای صادراتی ما است که حاصل این سیاست در سالهای گذشته حضور فعال در بازارهای عمدتا اروپایی بوده است.

عکس: مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین ابنیه مذهبی ایران است.

محراب الجایتو

ادامه نوشته

فرماندار نطنز اعلام کرد:هفت روستا از ۲۷ روستای هدف گردشگری استان در نطنز واقع شده است

خبرگزاری ایمنا: فرماندارشهرستان نطنز گفت: هفت روستا از ۲۷ روستای هدف گردشگری استان اصفهان درشهرستان نطنز واقع شده است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کاشان، مهدی سلیمانی در دومین همایش گردشگری در نطنز ، با اشاره به کاوش‌های انجام شده بین ۶ تا ۷ هزار سال در این شهرستان اظهار داشت: هفت روستا از ۲۷ روستای هدف گردشگری استان اصفهان در شهرستان نطنز واقع شده است.
وی، وجود ۴۲ امامزاده و بقعه متبرکه را از ظرفیت‌های گردشگری در بخش فرهنگی مذهبی نطنز دانست و گفت: این شهرستان در بخش گردشگری طبیعی نیز با دارا بودن سه اقلیم آب و هوایی کوهستانی در غرب، معتدل و کوهپایه‌ای در بخش مرکزی و گرم و خشک و کویری در شرق ظرفیت مناسب و فرصت ویژه‌ای را برای علاقه‌مندان به گردشگری در این سه اقلیم پدید آورده است.
به گفته وی، شهرستان نطنز دارای یک‌هزار و ۳۰۰ اثر تاریخی است که تا کنون ۱۵۰ اثر آن به ثبت ملی رسیده است.
فرماندار نطنز، با اشاره به تولید محصولات کشاورزی و جایگاه مناسب آن در نطنز با دارا بودن رتبه‌های برتر در سطح استان اصفهان تاکید کرد: این شهرستان از لحاظ تولید میوه به و زعفران رتبه اول، انار رده دوم و صیفی‌جات رتبه سوم را در سطح این استان کسب کرده است.
سلیمانی گفت: این شهرستان با دارا بودن ۱۵۴ منبع گردشگری نیز، هشت درصد از منابع گردشگری استان اصفهان را در بر دارد.
وی گفت: ۷۹ درصد از ۱۵۴ منابع گردشگری نطنز، تاریخی و فرهنگی، ۱۸ درصد در بخش منابع طبیعی و سه درصد آن از منابع انسان‌ساخت است.
به گفته وی، بنای ساسانی آتشکده، مسجد جمعه، محراب مسجد کوچه‌میر، گنبد سید واقف، حصار خشتی، قریه تاج‌آباد - عباس‌آباد، گنبد میر سید، شربت‌خانه، سردر خانقاه روستای ابیانه، کاروانسرای نطنز، حمام افوشته، قلعه سنگی، محوطه باستانی اریسمان و قلعه تاریخی طرق ازبناهای تاریخی فرهنگی این شهرستان محسوب می شوند./

ریيس ميراث فرهنگي نطنز: بنای تاریخی گنبد میر سید در افوشته شهرستان نطنز مرمت شد

خبرگزاری ایمنا: ریيس ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري نطنز گفت: براي مرمت اين بناي تاريخي از فروردين امسال به مدت چهار ماه، ۴۰۰ ميليون ريال هزينه شده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، ‌احمد رضا قاسمي با اعلام این خبر اظهار داشت: كاشي كاري گنبد و تعمير و مرمت تزئينات داخلي از جمله مراحل مرمت اين گنبد تاريخي است.
گنبد میر سید از دوره تيموريان در شمال شرقی افوشته اين شهرستان بر فراز تپه سنگي بنا شده و محلي مناسب براي گردشگران است.
اين بناي تاريخي ۲۰۰ مترمربعي شامل دو طبقه است كه ۸ صفه دارد و صفه های فوقانی آن از طریق غلام گردشها (راهرو یا پاگردی که پیرامون گنبد، حیاط یا تالار مي شود) به یکدیگر مرتبط هستند.
این بنای هشت ضلعی از جنس آجر با گنبدی به رنگ فیروزه ای شبيه به آرامگاهها يا بقاع متبركه بنا شده و مزين به نقش و نگارهای اسلیمی است.
بنای تاریخی گنبد میر سید افوشته نطنز سال ۱۳۵۲ با شماره ۹۵۴ در فهرست آثار ملي ثبت شده است.
تاكنون در شهرستان نطنز هزار و ۸۰۰ اثر تاریخی شناسایی شده که ۱۱۵ اثر آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است./

نور پردازي نماي خارجي قلعه‌ي طرق، کاري کم هزينه ولي اثر گذار

 

امروزه گسترش صنعت گردشگري و ضرورت بازتعريف استفاده از تکنولوژي‌هاي روز جهان در توسعه‌ي اين صنعت فرابخشي باعث شده تا برنامه‌ريزان فرهنگي و اقتصادي طرح‌هاي مختلف و نويني را در اين حوزه اجرايي کنند. در اين ميان توريسم فرهنگي با کليه‌ي زيرشاخه‌هاي خود مدلي مناسب براي پياده‌سازي اين طرح‌ها بوده و کشورهاي پيشرو در توريسم را بر آن داشته تا براي ارايه‌ي تصويري مناسب و زيبا از داشته‌هاي فرهنگي و بناهاي تاريخي، از هنر نورپردازي و طراحي بهترين استفاده‌ي ممکن را به عمل آورند. اين در حالي است که متأسفانه استفاده از اين تکنيک‌هاي هنري براي نمايان ساختن جذابيت‌هاي بناهاي تاريخي جدي گرفته نشده است.

امروزه براي زيبا سازي معماري شهرها و ساختمانها از نورپردازي استفاده مي‌شود كه اين كار در زيباتر شدن سطح شهر نقش به سزايي دارد.

جدا از اين استفاده از نورپردازي براي اماكن تاريخي، باعث رضايتمندي شهروندان و ايجاد نوعي غرور نيز مي‌شود. بدون شک هدف از نورپردازي و زيبا سازي بناهاي تاريخي اين است که سبب افزايش جذب توريست و گردشگر و ساماندهي بناها و به کارگيري فناوري نوين جهت جذابيت بيشتر معماري و هنري اين آثار ارزشمند به ويژه در شب بشود.

اين مطلب در مورد قلعه قديمي طرق که از جاذبه هاي گردشگري منطقه طرقرود و نطنز است هم صدق مي کند نورپردازي که بايد انجام شود بايد کاملا علمي بوده تا سبک معماري و هنري و قدمت اين بناي تاريخي در شب جلوه و جذابيت خاص خود را به نمايش بگذارد.

مطمئنا اين مطلب عزم مسئولان میراث فرهنگي شهرستان نطنز و شهرطرقرود را مي‌طلبد اميدواريم که اين کار اجرايي شده و با نورپردازي ان جلوه ديگري از قلعه قديمي طرق را ببينيم.

معرفی آبشار روستای طامه نطنز

کوهستان کرکس دنیایی از خاطره و تاریخ در دامنه هایش دارد. این کوه پهنه ای است به وسعت ۳۴۰۰ کیلومتر مربع که در دامنه هایش شهرها و آبادی های زیادی قرار گرفته اند.

روستاهای بیدهند، اوره و فریزهند در شمال، و روستاهای سور، کشه، طار و باغستان در جنوب این کوه زیبا واقع اند.

"پروفسور گیرشمن"، باستان شناس نامدار فرانسوی، که تحقیقات وسیعی در منطقه کاشان انجام داده است، کرکس را برگرفته از واژه “کاسی” ها می داند، آنان اولین گروه مهاجر بودند که در سرزمین ایران و اطراف این کوهستان مستقر شدند.

روستای زیبای" طامه"یکی از این روستاهاست که در دوازده کیلومتری جنوب نطنز واقع است. در قسمت غربی این روستا، دو دره زیبا دیده می شود که یکی از آنها در امتداد باغ های روستا قرار داشته و به پاپول معروف است.

در انتهای این دره آبشار زیبا و دیدنی منطقه به نام "آبشار طامه" نمایان است. در دره دیگر نیز که به "پاکدار "معروف است، به دلیل وجود آب فراوان، آبشارهای زیبایی در مسیر قله قله کرکس بوجود آمده است. در مسیرهای جنوبی قله کرکس(از مبدا روستای کشه) و همچنین مسیر شمالی(از مبدا روستای اوره و امامزاده سلطان) نیز آبشارهای فصلی ولی زیبایی به چشم می خورند.

منبع : نطنز۲۰۰۶

اكو كمپ گردشگری متین آباد آغوشی گرم در قلب طلایی كویر .

رمل های خاموش روستای 'متین آباد' از توابع شهرستان نطنز در آفتاب داغ كویر محبت و توجه گردشگران و بازدید كنندگان را با متانت به انتظار نشسته است.

دشت كویر یكی از بزرگترین مناطق كویری كشور است كه به دو قسمت شرقی، كویر لوت و غربی، كویر كوچك تقسیم می شود.

دشت كویر از ناحیه شمالی به شهرهای 'بیارجمند' و 'دامغان'، از سمت شرق به 'بردسكن'، 'عشق آباد' و 'طبس'، از سمت جنوب به 'ساغند' و 'خرانق' و از سمت غرب نیز به 'آران و بیدگل'، 'قم' و 'ورامین' منتهی می شود.

در میان مناطق بكر و دست نخورده این دشت، جاده آسفالته 'معلمان' به 'جندق' مرز بین كویر بزرگ و كوچك محسوب می شود.

منطقه نمونه گردشگری متین آباد در قسمت جنوب غربی دشت كویر (كویر كوچك) و در حاشیه 'بادرود' از توابع شهرستان نطنز قرار گرفته است.

این خطه طلایی رنگ از شمال به قلعه باستانی 'كرشاهی' واقع در محدوده شهرستان آران و بیدگل، از غرب به شهر 'ابوزیدآباد'، از شرق به امامزاده آقا علی عباس(ع) در شهر بادرود و از شمال به روستای متین آباد از توابع بخش 'امامزاده' شهرستان نطنز متصل است.

در قلب این كویر تف داده و در انتهای نگاه منتظر كودك آبادی، به نگینی طلایی می رسیم كه با آغوشی باز به مهمان نوازی مردمانی نشسته است كه توشه ای از محبت و نوید رونق آینده را برای این سرزمین به ارمغان آورند.

این نگین زیبا در قالب اكو كمپ گردشگری است كه بر ساحل انتهایی كویر با محبتی خاموش و با مهارت دستان و فكری ظریف طراحی شده است.

ساخت این مجموعه گردشگری از چهار سال پیش آغاز و در مهر سال 89 راه اندازی شده است.

اینجا تكنولوژی در جامه سنت، چشمان هر بیننده ای را به خود جلب می كند، حصارهای چوبی اطراف كمپ و درب ورودی آن ناخود آگاه تو را به رمان های قدیمی و مزرعه های تگزاسی قرن بیستم می برد.

سكوت و آرامشی نجیب و كمی هم وهمناك بر فضای خلوت كمپ حاكم است.

یكی از كارگران كمپ با مهربانی تمام كه شاخصه كویریان است به استقبالمان می شتابد، شادی از حضورمان را در نگاه آفتاب سوخته اش نمی تواند پنهان كند.

ساختمان های نشیمن كمپ در دو خط مستقیم كه همدیگر را قطع كرده اند به مانند دو ضلع یك مثلث بنا شده اند، اتاق های زیبا با تمامی امكانات رفاهی كه سنت و صنعت را در آغوش همدیگر دارند.

رسانه تصویری و تكنولوژی گرما و سرمازایی با نمای ساختمانی سنتی و پنجره هایی رو به آفتاب به گونه ای در هم آمیخته شده كه مسافر فراموش می كند در عصر بردگی صنعت به تماشای كویر آمده است.

چایخانه سنتی این مجموعه مملو از ظروف مسی و سفالی و سماورهای زغالی طلایی رنگ با جلایی زیبا نیز در طبقه دوم ساختمان اصلی كمپ واقع شده كه افزون بر چشم اندازهای بی نظیر به رشته ارتفاعات كركس و دشت كویر، دسترسی بر دو ایوان وسیع برای اجرای برنامه های مختلف از جمله پذیرایی و رصد آسمان شب را مهیا كرده است.

علاوه بر هفت سوییت اقامتی و یك اتاق شاه نشین در ارتفاع ساختمان، سكوهایی نیز برای برپایی 50 چادر با بسته های خواب در نظر گرفته شده كه در فصول سرد، گرمای داخلی شان مسافران كویر را از سرمای خشن و خشك این منطقه در امان دارد.

همه چیز مهیاست تا مسافران بتوانند بی هیچ واسطه و پوششی دامن پرچین آسمان را در شب به نظاره نشینند و در عظمت معبود خیره مانند.

برای تامین آب گرم گردشگران نیز سلول های خورشیدی پیش بینی شده است.

دستگاه گلابگیری سنتی در كنار حوضی بزرگ و آبی رنگ در وسط حیاط شنی كمپ، گوشه ای از مناطق كوهستانی كاشان را در دل بیابان خاموش یادآور می شود.

برای اینكه مسافر كویر از تمام جاذبه های بیابان بی بهره نماند، در گوشه ای از كمپ محوطه ای برای پرورش و نگهداری شتر نیز پیش بینی شده است.

طراح كمپ در طراحی مجموعه، از یاد پرندگان مهاجر نیز غافل نبوده و بركه ای برای اطراق و استراحت انواع رهگذران از این نوع ساخته است.

افزون بر شترسواری، دوچرخه سواری، رصد ستارگان در شب و پیاده روی در كویر، رستوران و مزرعه ارگانیك، پرورش شترمرغ و تولیدات كشاورزی با نظر به شرایط اقلیمی منطقه و متناسب برای تامین مایحتاج مسافران از دیگر صحنه های تماشایی این پاره جغرافیایی كویر است كه پیراهنی سبز بر قامت گوشه ای از این كمپ پوشانده است.

اضافه بر جذابیت های كویری مانند وجود تپه های شنی، گیاهان كویری و گونه های حیات وحش منحصر به فرد، می توان به راه های دسترسی سریع و آسان برای رسیدن به كمپ اشاره كرد.

با قرار گرفتن در منطقه، امكان دسترسی و اجرای تورهای همزمان از جمله تور یك روزه نطنز و ابیانه، اردستان و زواره، ابوزیدآباد و مرنجاب و تور نیم روزی قلعه كرشاهی قابل انجام است.

اینجا هیاهوی شهر فراموش می شود.

نسیم دلنواز، خنك و آرام كویر بر چهره كویر نورد، خاطره ای از نوازش می آفریند برای تمامی عمر.

مجله تصویری ایران - آرامگاه شیخ عبدالصمد نطنزی ، نطنز

آرامگاه شیخ عبدالصمد نطنزی ، نطنز
Sheikh Abdol Samad Tomb, Natanz

برگزاری جلسه کارگروه میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری شهرستان نطنز.

جلسه کارگروه میراث فرهنگی ، صنایع دستی وگردشگری شهرستان نطنز با هدف توسعه صنعت توریسم در شهرستان ، ضرورت تهیه طرح ویژه برای باغ شهر نطنز و تشکیل ستاد تسهیلات سفرهای تابستانی بمنظور فراهم سازی زیر ساختهای مناسب جهت اسکان و ارائه خدمات به مسافران و گردشگران با حضور اعضاء ستاد در محل سالن اجتماعات فرمانداری نطنز برگزارشد.

در این جلسه سلیمانی فرماندار نطنز با اشاره به شروع فصل تابستان و آغاز سفرهای تابستانی با توجه به وجود 1800 اثر تاریخی ، مذهبی و جاذبه های گردشگری درشهرستان نطنز به لزوم هماهنگی و همکاری هر چه بیشتر دستگاههای اجرایی برای ارائه خدمات به مسافران و گردشگران داخلی و خارجی تاکید کرد وافزود هر ساله در فصل تابستان ، شهرستان نطنز پذیرای صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی است .

همچنین دراین جلسه در خصوص لزوم  تهیه طرح ویژه  برای باغ شهر نطنز با محوریت توسعه پایدار گردشگری با توجه به مشکلات و معضلات موجود و چگونگی برون رفت از وضعیت موجود بحث و تبادل نظر شد و مصوب شد طرح ویژه ای  تهیه شود و در تهیه طرح نیزارتباطات موثر روستاها با مرکزشهرستان  و فرهنگ مردم و گردشگری بصورت تلفیقی مورد توجه قرار گیرد.

در این جلسه مقرر شد تابلوهای اطلاع رسانی مراکز تفریحی ، گردشگری و اقامتی در سطح شهرستان توسط شهرداریها نصب شود و شهرداری نطنزنسبت به ایجاد پارک کوهستانی در ورودی شهر نطنزاقدام کند.

همچنین در این جلسه در راستای توسعه محورهای گردشگری شهرستان نطنزبحث و تبادل نظر گردید و مقرر شد پروژه های گردشگری که آمادگی و شرایط لازم برای واگذاری به سرمایه گذاران بخش خصوصی رانیزدارند به بخش خصوصی برای اجرا واگذار شوند تا با سرمایه گذاری این بخش شاهد رشد و توسعه بخش گردشگری درشهرستان نطنز باشیم.

خبـرنگـاران نطنـز

زيرساختهاي گردشگري شهرستان نطنز :

از جاذبه‌ها و زيرساختهاي گردشگري در شهرستان مي‌توان به پارك سرچشمه سرابان كه در سالهاي اخير بنا شده و در مسير جوي آب سرابان كه از دامنه‌هاي کوه شلیلم نطنز سرازير شده كه پارك مذكور بسيار زيبا و جالب با آبنماها و فضاي سبز و وجود درختان چنار كهن جلوه خاصي به آن داده است و هر روزه صدها گردشگر داخلي و خارجي ساعاتي از شبانه روز را در آن به استراحت مي‌پردازند.

از ديگر نقاط و جاذبه‌هاي گردشگري مي‌توان به بيشه‌زارهاي اوره، طامه، هنجن، یارند،برز،کمجان. طرق، طار، كشه و مزده اشاره كرد كه همه روزه به ويژه ايام تعطيل محل استراحتگاه انسانهاي خسته از كار هفتگي است. ..... ديگر نقاط به ويژه شهرستانهاي اطراف مي‌باشد.

يكي ديگر از مناطق گردشگري نطنز زيارتگاهي است به نام سلطان گروه آباد كه در دامن كوه كركس و در فاصله ده كيلومتري مركز شهرستان واقع شده كه به دليل موقعيت جغرافيايي خود و آب و هواي مطبوع و معتدل و چشم اندازهاي طبيعي بسيار زيبا يكي از بهترين مناطق گردشگري مي‌باشد كه همه روزه مشتاقان اهل بيت عصمت و طهارت و نيز خستگان از امور جاري هفتگي روزهاي تعطيل و بعضاَ غير تعطيل در اين منطقا حضور يافته و علاوه بر استفاده معنوي از اين مكان مقدس روح خود را نيز آرامش مي‌دهند.

در قسمت شمال و شمال شرقي شهرستان و در فاصله 35 كيلومتري مركز شهرستان و 10 كيلومتري شهر بادرود مركز بخش  امامزاده و در دل كوير مركزي ايران بارگاه ملكوتي دو تن از يادگاران امام موسي‌بن جعفر (ع) بنام آقا علي عباس و شاهزاده محمد (ع) منطقه را نوراني نموده و جلوه و صفاي ديگري به كوير داده است، كه با صحن و گنبد و بارگاهي كه به نحو چشمگيري كاشي‌كاري و آينه‌كاري شده كه در نوع خود بي‌نظير است و سالانه بيش از يك ميليون زائر و گردشگر مذهبي را جذب مي‌نمايد كه زائران با عطر معنوي برگرفته از اين امامزادگان واجب التعظيم خود را بيمه مي‌نمايند كه همانگونه كه قبلاَ اشاره شد براي اولين بار در كشور با در نظر گرفتن هزينه‌اي بيش از 20 ميليارد ريال كلنگ احداث كمپينگ ( استراحتگاه زائرين ) در دستور كار سازمان ميراث فرهنگي گردشگري و صنايع دستي قرار گرفته.

مردماني كه در كوهپايه‌ها و شهرها و مناطق كوهستاني زندگي مي‌كنند تماشاي جاذبه‌هاي كوير بر آنان جذاب و زيباست كه در اين ميان شهرستان نطنز از اين نعمت نيز برخوردار است بخشي از شهرستان كه به نام بخش امامزاده نام گرفته و افتخار وجود امامزادگان شاهزاده محمد و آقا علي عباس را به دنبال دارد، در حاشيه كوير مركزي ايران قرار گرفته كه جاذبه‌هاي خاص خود را دارد.

کمپ گردشگری متین آباد بادرود میزبان توریست های مالزی

گروه ۲۷ نفری از مدیران آژانس های مسافرتی گردشگری کشور مالزی به دعوت استانداری اصفهان علاوه بر بازدید از جاذبه های شهرستان کاشان و  قمصر از کمپ گردشگری متین اباد بادرود نیز دیدن نمودند

دکتر خالد محمد هارون از گروه ماتا ( اتحادیه آژانس های گردشگری مالزی ) ضمن ابراز خرسندی  و خوشحالی َ جاذبه های گردشگری این منطقه را بسیار عالی توصیف کرد و افزود وجود مرزعه ارگانیک و پخت غذاهای محلی برای گروه گردشگران این کشور بسیار جالب بود .

خاطر نشان می شود در این بازدید دو ساعته عسگریان بخشدار بادرود به اتفاق چند تن از افراد استانداری اصفهان و  میراث  فرهنگی نطنز   نیز حضور داشتند

صرف افعال در گویش طرقی از ناصر جلالیان

صرف فعل   خوردن  (خاردمون)

زمانها	اول شخص	دوم  شخص	سوم شخص
زمان حال و آینده نزدیک مفرد	اَخورو             می خورم	اَخِرِه                 می خوری	اَ خِرَ                  می خورد
زمان حال و آینده نزدیک جمع	اَخیریم            می خوریم	اخیرید               می خورید	اَخِرَند                می خورند
زمان گذشته ساده   مفرد	بِم خارد      خوردم	بِد خارد        خوردی	بِشخارد           خورد
زمان گذشته ساده   جمع	بِمو خارد   خوردیم	بِدو خارد       خوردید	بِشو خارد     خوردند
زمان گذشته  استمراری   مفرد	بِم خارده     خورده ام	بِد خارد ه       خورده ای	بِشخارده       خورده
زمان گذشته  استمراری   جمع	بِمو خارده   خورده ایم	بِدو خارده      خورده اید	بِشو خارده    خورده اند
زمان  آینده     مفرد	اَمپیهَ بخورو        می خواهم بخورم	اَدپیَه بِخِرِ          میخواهی بخوری	اَشپیَه  بِخِرَ             می خواهد بخورد
زمان آینده      جمع	اَموپیهَ بخیریم  میخواهیم بخوریم	اَدوپیَه بِخیرید   میخواهید بخورید	اَشوپیَه      بِخِرَند  می خواهند بخورند
زمان  آینده  منفی   مفرد	نَمپیهَ بخورو      نمیخواهم بخورم	نَدپیَه بِخِرِ          نمیخواهی بخوری	نَشپیَه  بِخِرَ          نمیخواهد بخورد
زمان آینده   منفی   جمع	نَموپیهَ بخیریم    نمیخواهیم بخوریم	نَدوپیَه بِخیرید   نمیخواهید بخورید	نَشوپیَه بِخِرَند    نمیخواهند بخورند
زمان گذشته  استمراری  منفی جمع	نِموخاردَه          نخورده ایم	نِدوخاردَه               نخورده اید	نِشوخاردَه            نخورده اند

توضیح 1: همانطور که توجه دارید مصدر خوردن در گویش طرقی کلمه خاردمون است که از زمان گذشته فعل خوردن یعنی خارد اقتباس شده است.

توضیح 2: در زمان گذشته ساده   فعل خوردن در زبان عامیانه به این شکل گفته  می شود:

زمان گذشته ساده   مفرد	بِم خا                 خوردم	بِد خا                   خوردی	بِشخا                       خورد
زمان گذشته ساده   جمع	بِمو خا              خوردیم	بِدو خا                  خوردید	بِشو خا                خوردند

كارشناس گردشگری: سرمایه گذاری در بخش گیاهان دارویی بسترساز توسعه گردشگری نطنز است

ادامه نوشته

گردشگر اتریشی: ایرانیان به حفظ میراث فرهنگی گذشتگان بسیار توجه می كنند

نطنز- گردشگر اتریشی آثار و ابنیه تاریخی ایران را بسیار جالب و دیدنی توصیف كرد و گفت: ایرانیان به حفظ میراث فرهنگی گذشتگان خود بسیار توجه و سعی می كنند تا اساطیر این سرزمین اسطوره ای برای همیشه جاودان بماند.

'پترا اسكارلر' كه از مدت اقامتش در ایران 14 روز می گذرد روز پنجشنبه در بازدید از مسجد جامع تاریخی نطنز در گفت وگوی اختصاصی با خبرگزاری جمهوری اسلامی اظهارداشت: زیبایی های ایران تنها منحصر به آثار تاریخی نیست بلكه، رفتار و مهمان نوازی های مردم این كشور مرا به حیرت واداشت.

وی كه پرستار یكی از بیمارستان اتریش است، افزود: از بسیاری از اماكن تاریخی جهان به ویژه ایران بازدید كرده ام و دوست دارم بار دیگر به این كشور كهن و تمدن ساز سفر و از آثار و ابنیه تاریخی آن دیدن كنم.

اسكارلر، معماری مسجد جامع نطنز را نیز بسیار شگفت انگیز دانست و گفت: از دیدن این اثر تاریخی لذت بردم.

یك گردشگر فرانسوی نیز ایران را كشوری با مردمانی بی نظیر عنوان كرد و گفت: تصور من از شكوه آثار تاریخی ایران حتی در رویای كودكانه نیز نمی گنجد و دوست دارم بعد از برگشتنم دوباره به آمدن بیندیشم .

'هلن ملیز' كه برای نخستین بار به ایران سفر كرده است، افزود: از این سفر خاطرات بسیاری را با خود برای كشورم به ارمغان خواهم برد.

وی كه در این سفر با حضور در شهرهای مختلف ایران از آثار تاریخی زیادی دیدن كرده است، خاطر نشان كرد: تناسب معماری مسجد جامع نطنز و قدمت درخت چنار كهنسال قدیمی كنار آن، در امتداد رویاهایی دیدم كه به علت قصد عزیمت به ایران را داشتم.

وی، ویژگی ها و جذابیت های شهر تاریخی نطنز را سایه ای از بهشت دانست و گفت: من چنان محو تماشای زیبایی های مسجد جامع این شهر شدم كه با تمام وجودمف تصور چنین احساسی را نمی توانم ابراز كنم.

مسجد جامع نطنز مجموعه‌ای از چندین بناست كه این بناها در دوران الجایتو خدابنده و پسرش ابوسعید بهادرخان بین سال های 704 تا 709 هجری قمری ساخته شده و بقعه شیخ عبدالصمد كه به سال 707 هجری قمری بنا شده است.

این مجموعه تاریخی با شماره 188در سال 1311 در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.

معرفی روستای كِشه

روستای كشه در شمال شهر جدید طرقرود واقع شده و در واقع شمالترین قسمت شهر را تشکیل میدهد

روستای كشه در کوهپایه جنوبی كوه كركس قرار دارد و به همین خاطر محل تردد کوهنوردان داخلی و خارجی برای صعود به قله کرکس است. این روستا دارای آب و هوای معتدل كوهستانی است.

كشه از زیباترین روستاهای ایران است . باغ‌های سرسبز فراوان و چشمه های جوشان پر اب و قنات های متعدد از زسبایی های  آن است.

كشه دارای 19محله به نام‌های خاك سفید، هنویه، در حسینیه، در گاراژ، باغلا، پریار، ورتخته، اسبر، پاكمر، ماهیه، روی قلعه، در حمام، الله‌آباد، گهر، كربلایی‌علی، باغناره، مارچون، لاجه و سرچشمه بوده كه دیدن این محله‌ها خالی از لطف نیست.

همچنین مساجد زیبای این روستا حال و هوایی دیگر به كشه داده است.

کشه در مجاورت طرق در فاصله 35 كیلومتری شهر نطنز و100 كیلومتری شهر اصفهان قرار دارد.

مسافران نوروزی در راهند... از کویربادرود

با نزدیک شدن به روزهای پایانی اسفند و در پیش بودن تعطیلات نوروزی، اندک اندک مسئولین شهر بادرود باید خودشان را برای پذیرایی از مسافران نوروزی آماده کنند و تمام تلاش خود را به کار بندند تا هموطنانی که شهر بادرود و امامزاده آقاعلی عباس را برای تفریح، سرگرمی و زیارت انتخاب می کنند با خاطراتی خوش این کویر زیبا را ترک کنند.

و اما یادآوری چند نکته مهم:

1-      پربیراه نیست اگر بگوییم قریب به اتفاق مسافرتهای نوروزی بخش بادرود به دلیل وجود بارگاه امامزادگان آقاعلی عباس و شاهزاده محمد در شهرمان می باشد، لذا امیدواریم مدیریت محترم آستان مقدس و مسئولین شهر بخش بادرود و شهرستان نطنز، تمام تلاش خود را به کار بندند تا زایرین معزز این امامزادگان عظیم الشأن با رضایت خاطر نسبی راهی دیار خود شوند. بهسازی و تجهیز اتاقهای موجود در آستان مقدس، نظارت بر عملکرد رستورانها و اغذیه فروشیها، تامین مواد اولیه زایرین در خود آستان مقدس بویژه نان، ساماندهی مراکز نصب چادرهای مسافرتی در آستان مقدس و جلوگیری از بی نظمی در استقرار چادرها بویژه در صحن جلویی حرم مطهر، ساماندهی پارکینگ و تدارک برنامه های ویژه و در خور توجه لحظه تحویل سال می تواند در صدر اولویتهای مدیریت آستان مقدس قرار گیرد.

2-      یکی از مشکلاتی که در ساهای اخیر در ایام تعطیلات در شهر بادرود دیده شده، تعطیلی و بسته بودن اماکن تاریخی و دیدنی شهر بادرود می باشد، هرچند شهر بادرود از عدم بهسازی خانه های تاریخی خود رنج می برد و متاسفانه آثار تاریخی بادرود در طول سالهای اخیر مورد بی مهری مسئولین محترم قرار گرفته است، اما آثاری از قبیل حمام نوغه و منزل تاریخی رهگشای مطمئناً با قدری برنامه ریزی و حمایت مسئولین می تواند مورد توجه مسافرین نوروزی قرار گیرد.

3-      یکی از مکانهایی که مسافرین نوروزی بیشترین تردد را دارند، پارک کودک یا همان پارک شهر واقع در ورودی شهر بادرود می باشد که امیدواریم مسئولین محترم بویژه شهرداری نظارت کامل را بر این مکان داشته باشد و امکانات بهینه ای را برای رفاه مسافران نوروزی در نظر گیرد، ضمن اینکه معرفی موزه تاریخی رهگشای و حمام نوغه در صورت حمایت و تقویت در ورودی این پارک می تواند آمار بازدیدکنندگان از این دو مکان را افزایش دهد.

4-      یکی از پتانسیلهای ارزنده خطه بادرود که متاسفانه مورد بی مهری مسئولین و حتی بخش خصوصی قرار گرفته، وجود کویری آرام و زیبا در اطراف شهر بادرود می باشد، مطمئناً نگاه بخش خصوصی به این پتانسیل و راه اندازی اماکن تفریحی از قبیل ایجاد مراکز شترسواری و عکاسی با لباس محلی به طور حتم با استقبال مسافران نوروزی روبرو خواهد شد.

5-      نظارت بر اماکنی از قبیل جایگاههای سوخت بنزین و گار سی ان جی باید با جدیت بیشتری در ایام تعطیلات عید همراه باشد و از هم اکنون برای رفع نواقص موجود در این اماکن اقدام شود تا هموطنان عزیزمان با ارامش خاطر بیشتری به این دیار کویر سفر کنند.

شهر طرقرود نطنز

شهر طرقرود جزء بخش مركزي شهرستان نطنز و به فاصله 35 كيلومتري جنوب شرقي نطنز میباشد و ازطريق جادة آسفالته به نطنز ارتباط مي يابد.
طرق يكي ازشهرهای كوهپايه اي شهرستان نطنز است و در دامنه شمالی كركس واقع شده است و از اين رو آب و هواي معتدل و كوهستاني دارد. بواسطه ارتفاع زياد ازسطح دريا(بيشتر از2500 مترازسطح دريا) تابستان هاي معتدل و زمستانهايي سرد و خشك دارد. بستر اراضي منطقه سنگي و دژی و گاهاً كنگولومرايي است و درنتيجه ساخت بناهاي يك و دو طبقه موجود بر اين بستر گاهاً بدون پي احداث شده است.
کوه کرکس ، قلعه قدیمی طرق، بند طرق، مسجد جامع طرق و سرو مشهور آن ، چنار هزار ساله محله بالا، دریاچه چارسامون، دشتهای زیبای زعفران ، باغات پر از میوه و سرسبز ، قنوات و استخر ها و جویهای آب متعدد از جاذبه های دیدنی آن هستند.

 

جاذبه های گردشگری شهر طرقرود نطنز در استان اصفهان

تبدیل کاروانسرای شاه عباسی نطنز به مرکز اقامتی و رفاهی

مرمت و بازسازی کاروانسرای تاریخی شاه عباسی نطنز پایان یافت و به مرکز اقامتی و رفاهی تبدیل شد. این کاروانسرا که قلعه کوهاب یا کاروانسرای میرابوالمعالی هم نامیده می‌شود در دوره سلطنت شاه عباس اول بنا شد.
این کاروانسرای قدیمی را میرابوالمعالی برزروی از امرای مقرب دربار مشهور به آقامیرکه سمت وزیر حضور و مجلس نویسی شاه را داشته ، بنا کرده است. این بنای 8 ‌ضلعی با زیر بنای بیش از2 هزار متر مربع از خشت و آجر ساخته شده و از نظر استقامت در برابر زلزله مقاوم است. کاروانسرای میرابوالمعالی 23 اتاق در 4 سمت حیاط دارد.
در جبهه روبروی دالان ورودی به حیاط و همچنین در وسط ساختمان‌های جبهه‌های جنوب غربی و شمال شرقی هر یک ایوان بزرگی قرار دارد که به اطاقی بزرگ منتهی می ‌شود. آقای قاسمی رئیس اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری نطنز گفت : برای مرمت ، بازسازی این بنا از اوایل امسال تاکنون بیش از700 میلیون ریال هزینه شده است. کاروانسرای کوهاب سال 1355 با شماره 1489 در فهرست آثار ملی ثبت شد.

بادرود نطنز، شهر یاقوت سرخ

بادرود نطنز شهری تاریخی مذهبی است. در شهرستان نطنز در استان اصفهان در مرکز ایران، در کنار شاهراه ترانزیت تهران بندرعباس و همچنین اتوبان قم اصفهان قرار دارد. باستان شناسان آثار تمدن 7000 ساله را در اطراف اریسمان در اطراف بادرود یافته ‌اند. گویش محلی مردم بادرود گویش بادرودی است که جزئی از زبان‌ های ایرانی مرکزی است. بادرود بهترین شهر کویری است.

بادرود نطنز، یادگار 7000 سال تاریخ ایران ...و  از بزرگترین مراکز مدنیت تاریخ در فلات مرکزی ایران است.باد، روز 22 هر ماه شمسی می باشد و تدبیر و مصالح آن روز بدو تعلق دارد. نیک است در این روز نو بریدن، نو پوشیدن و بر اسب نو سوار شدن.

باد در سال 1345 همزمان با تاسیس مرکز دهستان به بادرود مبدل گردید. این شهر از توابع استان اصفهان است که در 140 کیلومتری شمال آن واقع شده است. در طول شرقی 52 درجه و 2 دقیقه و عرض شمالی 33 درجه و 41 دقیقه در کوهپایه های کرکس و در 35 کیلومتر نطنز واقع گردیده است.

اقتصاد بادرود نطنز: مردم این دیار از طریق کشاورزی و اندکی دامپروری و صنایع، به امرار معاش می پردازند.در دشتهای سرسبز بادرود محصولات عمده ای همچون انار، انجیر، خربزه، طالبی، خیار، انگور و ... برداشت می شود که این ارمغانی است ماحصل دستهای صبور و مقاوم ملتی که بیابانهای خشک را به دشتهای سرسبز و با طراوت مبدل ساخته اند. انار این شهر تحت عنوان « ارمغان بادرود » به علت مرغوبیت و طعم خاص خود هواداران بس زیادی را در بازارهای داخلی و خارجی به خویش جذب کرده است و هر ساله با شروع برداشت این میوه بهشتی در آبان و آذر، هزاران تن از این محصول ضمن بسته بندی راهی کشور های خارجی بویژه حاشیه نشینان خلیج فارس، چندی از کشورهای آسیایی از جمله ژاپن و کشورهای اروپایی می گردد، تا پیام رسان تلاش مردم سخت کوش این خطه باشد.

از صنایع دستی بادرود نطنز می توان به صنعت فرش بافی اشاره کرد به نحوی که درب خانه هر بادرودی که گشاده گردد چشمها ناگاه به تابلویی رنگارنگ که ماحصل دستهای هنرمندانه زنهای با ذوقی است که نقش عشق و امید را در میان تار و پودها به ترسیم می کشند، خیره می گردد. فرش دستباف بادرود با نام « کاشان شادسر » یکی از شاهکارهای صنایع دستی ایران به عنوان تحفه ای دیگر راهی بازار کشورهای خارجی می گردد، تا معرف این معروف باشد که هنر نزد ایرانیان است و بس...

هر ساله با شروع فصل برداشت انار در این بخش بالغ بر چهل درصد از انارهای درجه یک در مراکز مخصوص صادرات انار بسته بندی و با کامیونهای ویژه ای مستقیما به کشورهای یاد شده صادر می گردد.

بالغ بر هزار هکتار از باغات این بخش به کشت انار اختصاص دارد که سالانه بالغ بر سی و پنچ هزار تن محصول برداشت می شود. اگرچه امسال سرما و یخبندان شدید بخشی از باغات انار این دیار را دچار خسران و ضرر نموده ولی محصول باقی مانده با قیمت مناسبی به بازارهای داخلی و خارجی صادر گردید...

از جمله مکانهای دیدنی بادرود نطنز موزه رهگشا، منزل محقق الدوله، پرستشگاه آدینه و حمام نقره است.

500 میلیون ریال برای بازسازی مسجد تاریخی جامع نطنز اختصاص یافت

رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نطنز از اختصاص 500 میلیون ریال اعتبار برای بازسازی و مرمت مسجد تاریخی جامع نطنز خبر داد.

' احمدرضا قاسمی '   اظهارداشت: هم اكنون كارهای مطالعاتی برای هزینه كردن این میزان اعتبار در مسجد جامع نطنز آغاز شده است.

وی افزود: مجموعه مسجد جامع نطنز شامل شبستان هشت ضلعی گنبددار جنوبی و شبستان های شمالی، شرقی، غربی و دهلیز های پیوند دهنده آنها،‌ آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد، سر در خانقاه و مناره مرتفع است.

به گفته وی، به استثنای شبستان گنبددار كه از بناهای دوره دیلمی است، بقیه مربوط به دوره ایلخانان مغول است كه در فاصله سال های 704 تا 725 هجری قمری ساخته شده است.

وی خاطر نشان كرد: این مجموعه تاریخی با شكوه با شماره 188در هجدهم تیر سال 1311 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قاسمی همچنین گفت: ۳ میلیارد و 850 میلیون ریال اعتبار در سال جاری به اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نطنز اختصاص یافته است.

وی افزود: این بودجه از ردیف اعتبارهای استانی در كمیته برنامه ریزی شهرستان مصوب شده است.

وی خاطر نشان كرد: این اعتبارها برای كارهای مطالعاتی مرمت آثار تاریخی، گردشگری، آماده سازی زیر ساخت ها و آموزش و ترویج صنایع دستی با برنامه ریزی های انجام شده و شرح عملیاتی كه آماده شده در سال مالی 90 هزینه خواهد شد.

رییس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نطنز با اشاره به اینكه این اعتبارها بیشتر برای مرمت آثار تاریخی شهرستان نطنز هزینه خواهد شد، گفت: اعتبار مرمتی صرف بناهای تاریخی شاخص شهرستان خواهد شد كه از پیش از این كارهای مرمتی بر روی آن صورت گرفته و برای تكمیل آن نیاز به اعتبار بوده است.

وی، كاروانسرای كوهاب، خانه های تاریخی میرترابی ها، باقری ها، آقاگل شهر ' خالدآباد '، مسجد جامع روستای ' ابیانه ' ، گنبد میرسید ، امامزاده سید فاضل (ع) روستای 'طامه ' و بافت تاریخی ' قصبه ' مركزی نطنز و محله ' افوشته ' را از جمله بناهای تاریخی شاخص شهرستان نطنز عنوان كرد.

ایرنا

بقعه چهل دختران طرقرود

۱. اين بنا، يک بناي هشت ضلعي است كه روي بلندي واقع شده و به‌علت ارتفاع آن ديد مناسبي بر منطقه‌ي پايين دست خود دارد و قسمت‌هاي پاييني آن از سنگ و قسمتهاي بالايي آن از آجر است.

 2. با توجه به نماي آجري آن که مخصوص دوره ايلخاني است شايد بتوان گفت قدمت آن به 700 سال مي‌رسد.

 3. اين بنا توسط گنج‌جويان تخريب شديدي شده ـ غافل از اينکه خود اين اثر گنجي پر قيمت است ـ و هم اکنون محافظت ميراث فرهنگي را مي‌طلبد.

 4. امکان هم زماني ساخت اين بنا با بناي مسجد جمعه و ساخت در يک دوره‌ي تاريخي وجود دارد.

 5. همچنين اين بنا محراب ندارد و به نظر مي‌رسد، بقعه‌ي چهل دختران به عنوان يك بناي يادبود و يا در حكم آرامگاه ساخته شده باشد.

 6. اين بنا، هم‌اکنون مدفن سلطان بابا احمد طرقي است که بر اساس شنيده‌ها وي جزء اولياء خداوند و مرتبطين با امام زمان(عج) بوده است.

 7. وجه تسميه‌ي آن: در بسياري از گورستان‌هاي قديم در اصفهان و ديگر شهرها، مقابر و بقاعي به اين نام موجود بوده که مورد احترام و زيارت مؤمنين بوده است و متأسفانه در طول زمان يکي پس از ديگري خراب شده و آثار آن نابود گرديده. قدر مسلم اسم چهل دختر يا چهل دختران مربوط به دوره‌هاي قبل از اسلام مي‌باشد.

 در اصفهان چندين محل به اين نام معروف بوده که از اين قرارند:

 1ـ چهل دختران در قبرستان قديمي شاه زيد که در اين سي ساله اخير آن را خراب کرده و محل آن خانه شده.

2ـ چهل دختران در قبرستان قديمي قبله‌دعا از متفرعات محله بيدآباد.

 3ـ تکيه‌ي چهل دختران در کوچه‌ي مقابل مسجد آقاعلي‌بابا در کوي باقلافروشان که آن را اداره‌ي اوقاف در زمان رضاخان به يکي از کارمندانش فروخت و او به ديگران فروخته و اکنون خانه‌ي مسکوني است.

4ـ مناره‌ي چهل دختران در محل جويباره که هم اکنون موجود است.

 5ـ چهل دختران در گورستان قريه‌ي سين برخوار. در هر حال چهل دختران يا چل دختران معمولاَ از بناهاي آرامگاهي‌اند و روايت كنندگان عاميانه‌ي درباره‌ي وجه تسميه‌ي چهل دختران نقل مي‌كنند كه چهل دختر از دست كفار در آنجا غايب شده‌اند و در فرهنگ دهخدا واژه‌ي چهل دختران به اين معنا ذكر شده است؛ اما در بعضي شهرهاي ايران بناهايي به نام چهل دختران وجود دارند كه روايت عامه را درباره‌ي تسميه آن ها رد مي‌كنند. همچنين محققان وجه مشخص علمي و تحقيقي درباره‌ي آنها اعلام نكرده‌اند. و وضع اين مکان‌ها که بيشتر در گورستان‌ها قرار داشته و علت نامگذاري آن غير معلوم و هر يک از نويسندگان به نظر خود، البته بدون ذکر مأخذ مستند، چيزي گفته‌اند.

فایلهای ابنیه تاریخی طرق به صورت فشرده نشده در این قسمت موجود است

روی لوگوی فایل کلیک راست کنید و آن را اجراکنید
سپس فایل کپی شده روی کامپیوتر را از طریق سیم یو اس بی یا بلوتوث به حافظه موبایل انتقال دهید و آن را روی گوشی خود اینیستال کنید...

ghale sangi natanz.jar

ghaleye targh.jar

masjede jame targhe natan...

معرفی قلعه تاریخی طرقرود

 قسمت اول: قلعه طرقرود بزرگترين بناي خشتي در شهرستان نطنز

قلعه طرق بزرگ‌ترين بناي خشتي شهرستان نطنز است که در دل روستاي طرق در 35 کيلومتري مرکز شهرستان نطنز قرار دارد. اين قلعه، در فهرست آثار باستاني و ميراث فرهنگي شهرستان نطنز به ثبت رسيده است. مساحت اين قلعه، در حدود 3000 متر مربع بوده و ديوارهايي به بلندي تا 10 متر آن را احاطه کرده‌اند.

قلعه طرق بر بلنداي تخته‌سنگي سترگ به طول 150 متر ، در دامنه هاي جنوبي کوه بزرگ کرکس جا دارد. قرار گرفتن اين قلعه بر روي بلندي و ديوارهاي مرتفع و غير قابل نفوذ آن شکوه و عظمت خاصي دارد که هر بيننده‌اي را جذب خود مي‌کند. قلعه طرق عضوي از منظومه‌ي بزرگ از بناهاي تاريخي است که در شهرستان نطنز قرار دارند. در نزديكي قلعه طرق بناي تاريخي مسجد جامع طرق همچنان برپاست . هرچند كه پيشينه اين بنا ها ساليابي نشده است ، با اين حال قدمت آن ها ، از قرون اوليه دوران اسلامي تا دوره ايلخاني قابل تخمين به نظر مي رسد.

ساليابي بناهاي تاريخي واقع در روستاي طرق و همچنين بناهاي پيرامون آن تاكنون در برنامه كار باستان شناسان قرار نگرفته است ، از اينرو شايسته است كه بيشتر به گزارش هاي شفاهي مردم و متون تاريخي اكتفا نمود.

در سيماي برخي از قسمتهاي قلعه طرق شکل متفاوتي از معماري مشاهده ميشود كه گوياي ساخت و سازهايي مكرر در قلعه طرق و تأييدي بر درستي تخمين قدمت بالاي آن است.

قلعه طرق طي عمر طولاني خود ، بارها مورد مهاجمه ها ، و محاصره هاي طولاني دشمن، تخريب و ويراني بوده و نشانه هايي از اين ويراني ها در شمال قلعه قابل مشاهده است. با اين حال هنوز اماده است خود را به نسل هاي بعدي منتقل کند.

کاربرد اين قلعه بيشتر حفاظتي و امنيتي بوده و انبار کردن محصولات کشاورزي نيز در آن صورت ميگرفته و ساختار شکلي بعضي از اتاق ها و تقسيماتي که در کف و زير زمين اتاق ها وجود دارد مبين اين قضيه است.

اخرين استفاده کنندگان و يا ساكنان احتمالي قلعه طرق در حدود 20 سال پيش ، قلعه را ترك نموده اند.

قلعه طرق متشكل از قسمتهايي همچون؛ راهروي اصلي و راهروهاي فرعي ، دو عدد برج در ابتدا و انتها ، چاه ، دو عدد سرويس بهداشتي، خانه دربان قلعه ، و خانه هايي دو و سه طبقه‌ا‌يي متعدد(بيش از 300 خانه) و ميدانگاه است.

طي سال هاي اخير ، مرمت و بازسازي قلعه طرق در قسمت هايي از ان صورت گرفته. مرمت خانه هاي همجوار با مدخل ورودي قلعه سرآغازي بود بر فعاليت هاي سازمان ميراث فرهنگي شهرستان نطنز، که متاسفانه بعد از چندي متوقف شد .

اما قلعه طرق بنايي متعلق به همه مردم است. در شرايط فعلي براي حفاظت از اين بنا براي همه مردم و نسل آينده بايد فعاليتهاي زير را انجام داد.

1-حفظ خاطره اين اثر تاريخي با ارزش

2-جمع آوري اطلاعات مربوط به قلعه طرقرود

3- مشارکت همگاني و فراهم آوردن بستر مناسب جهت مرمت و بازسازي قلعه طرقرود و بافت تاريخي آن و حفظ اين اثر تاريخي.

 

قسمت دوم:

 دژ باستانی طرقرود یا قلعه طرقرود از بناهای باستانی زیبا و باشکوهی است که در استان اصفهان جای دارد ولی افسوس که با وجود پیشینه تاریخی ، زیبایی و بزرگی خاصی که دارد ، به طور شایسته به مردمان شناسانده نشده و در زمره یکی از آثار ناشناخته استان به شمار می رود .

این دژ که در روستای طرق از توابع شهرستان نطنز قرار دارد ، همچون دژ باستانی ایزد خواست ، بر روی صخره ای بزرگ و دراز که کمر نامیده می شود ، بنا شده است .

قرار گرفتن بر روی این بلندی ، خود از عواملی است که بر عظمت و شکوه این بنای زیبا افزوده است .

تاریخ درست بنای این دژ عظیم مشخص نیست اما کارشناسان میراث فرهنگی آنرا به زمان اشکانیان نسبت می دهند .

فرم مهندسی و معماری همسان و یک شکل ، یکپارچه بودن مصالح ساختمانی و شکل بیرونی بنا ، بیان کننده وجود یک فکر واحد در معماری و ساخت این دژ می باشد . 

به گفته مردم محل ، تا حدود بیست سال پیش در این دژ سکونت رواج داشته است .

شکل همسان اتاق ها و تقسیماتی که در کف و زیر زمین آنها وجود دارد ، و خمره هایی بزرگ که در قدیم وجود داشته و قطر برخی به یک متر می رسیده ، این مطلب را می تواند برساند که « کاربرد این دژ بیشتر برای محافظت و انبار کردن محصولات کشاورزی و غلات بوده است .

بر خلاف دژ ایزد خواست که هر طبقه از خانه ها به منظور خاصی چون طویله ، انبار ، محل سکونت و ... طراحی شده بود ، در اینجا دو گونه معماری دیده می شود ، در بخش شمال بیشتر خانه های دارای پله های مناسب و اتاق های نسبتا بزرگ هستند که برای سکونت مناسب بوده و در طبقه زیرین انبار ساخته شده است . در برخی نقاط نیز قفسه بندی برای سیلو کردن غلات و ادویه دیده می شود .

اما در بخش جنوبی دژ بیشتر خانه ها کوچک هستند و طبقه های اتاق ها بیشتر به انبار یا مغازه های جمع آوری غلات شباهت دارد . در واقع کل مجموعه اتاق های این بخش بیشتر شبیه یک بازار بزرگ و تودرتو است . اتاق ها با پلان چهارگوش ساخته شده اند که توسط سوراخی تنگ (چهارگوش) به اتاق زیرین و اتاق بالایی راه دارند . در زیر هر سوراخ دو یا سه پله کوچک ایجاد کرده اند که برای رفت و آمد می باشد اما به گونه ای است که رفت و آمد چندان هم آسان نیست . خصوصا برای زن ها ، بچه ها و سالخوردگان . مثل اینکه ساکنین این بنا نیاز به رفت و آمد زیاد از این سوراخ ها نداشته اند . زیرا اگر حتی روزی دو بار هم بخواهند بروند و بیایند باز هم سخت است .

ساختمان های این دژ بیشتر در سه طبقه ساخته شده اند ، اما در برخی جاها تا پنج طبقه نیز افزایش می یابد.

دروازه ورودی این دژ در ضلع غربی قرار دارد . در ورودی در میان دیواری محکم و آجری به پهنای یک متر جای دارد و اتاق نگهبان دژ در بالای آن قرار دارد . این اتاق توسط سوراخی به بیرون در دید دارد و نگهبان به راحتی می تواند فردی را که بیرون ایستاده شناسایی کند . در ابتدای ورود به حیاط کوچکی وارد می شویم که خانه هایی در اطراف آن است . در روبرو کوچه ای است که چند خانه با اتاقهای بزرگ در آن است و گویا این قسمت برای سکونت استفاده می شده و شبیه به یک مهمانسرا است . 

از در ورودی با یک چرخش به سمت چپ پا به کوچه اصلی دژ میگذاری . این دژ دارای یک کوچه اصلی است که از جنوب به شمال کشیده شده و راهرو های کوچک فرعی در امتداد غربی به شرقی به این کوچه عمود شده اند . انتهای راهرو های غربی معولا گود می شود به طوری که به طبقه زیرین خانه ای که در ته راهرو است ، راه دارد . در این دژ بیش از سیصد خانه کوچک و بزرگ وجود دارد . سقف اتاق ها به دو صورت خشتی ضربی و چوبی تخت ساخته شده و کاربری های متفاوتی دارد .

تنها دو دستگاه سرویس بهداشتی در دو سمت شرقی و غربی دژ قرار دارد که معماری خاصی از نظر بهداشتی و دفع فضولات دارند . این نیز خود می تواند نشانی دیگر برای مسکونی نبودن این دژ باشد .  

در یک سوم انتهایی دژ ، که بر روی سطحی صاف قرار گرفته ، یک میدان کوچک ایجاد کرده اند که این دژ را به دو بخش بالایی و پایینی تقسیم می کند .

در گوشه شمال شرقی این میدان چاهی عمیق وجود دارد که در دل سنگ حفر شده است و بر روی آن چرخ چوبی چاه قرار دارد . این چاه که به سبکی خاص و با پلان چهارگوش تراشیده شده ، احتمالا برای ورود و خروج اضطراری مورد استفاده قرار می گرفته است . در کنار چاه نیز حوضی چهارگوش در دل سنگ کنده اند .

می گویند : این چاه به اتاقی بزرگ به مساحت تقریبی 20 متر مربع راه دارد که در دل سنگ کنده شده است . این اتاق که شکلی نامنظم دارد ، دارای سکوهای بزرگ و کوچکی است که کاربری آنها مشخص نیست . ورود به این اتاق از سمت شرقی قلعه هنوز میسر است .

(من در بازدید از کناره شرقی این دژ ، به سوراخی غار مانند برخورد کردم و وارد آن شدم که در وسط آن حفره بزرگی بود و آب باران در آن جمع شده بود ، اما به علت نبود وسایل و نور کافی و نیز تنها بودن، بنابر احتیاط از شناسایی و ورود به آن خودداری نمودم . این سوراخ همان اتاقی است که درباره آن صحبت می شود که در آن تونلهایی به جهت های شرقی ،غربی، شمالی و جنوبی  کنده شده و فقط محل عبور یک نفر از آن میسر است که به علت ریزشی بودن صلاح نیست بدون امکانات وارد این تونل ها شد) .

بخشی از دیواره های سمت شرقی این دژ ، بر اثر سقوط صخره ها فرو ریخته است که شاید بر اثر زلزله یا دلیل دیگری باشد .

جالب اینکه دقیقا در ایزدخواست نیز دیواره های همین سمت (سمت شرقی دژ ) فرو ریخته است .

در دیواره صخره های شرقی دژ ، سوراخ هایی دیده می شود که توسط انسان ایجاد شده ، ورود به برخی از آنها آسان است و برای نگهداری دام استفاده می شود .

می گویند در قدیم این حفره ها به هم راه داشته و یک طویله و انبار علوفه بزرگ را در دو طبقه ، در زیر دژ ایجاد کرده بوده که به هم راه داشته و حتی به بخش مسکونی دژ نیز راه داشته ، اما به مرور زمان راه های ارتباطی از بین رفته است .

نیمی از مالکان این دژ بزرگ ، زنان طرق هستند که خانه های این بنای بزرگ به عنوان مهریه یا جهیزیه آنان است . 

زنان طرق ، در توافق نامه ای که برخی رسانه ها آنرا منعکس نمودند ، به شرط تعمیر و نگهداری اصولی و شایسته ، از مهریه خود دست کشیده و این بنای زیبا را به سازمان میراث فرهنگی سپرده اند.

معرفی مسجد جامع طرقرود نطنز

مسجد جامع(جمعه)طرقرود با قدمتي حدود 730 سال متعلق به دوره‌ي ايلخاني است و جزء آثار باستاني ايران ثبت شده است.

اين مسجد داراي دو ايوان شمالي و جنوبي (رو به قبله) و يک شبستان در غرب مسجد است که داراي سقفی ضربی و گچ پوش شده و دیوارهای نیمه آجری و نیمه گچی و محراب کاشيکاري شده است(به گفته اهالی این قسمت از مسجد شاید قدمتی بیش از دوره ایلخانی یعنی تا دوره ساسانی(۲۰۰۰ ساله) داشته باشد.  این شبستان غیر از استفاده های آیینی مانند نماز جماعت و جمعه و ... محلی برای تحصیل مردان و زنان طرقرود نیز بوده است. درب ورودي اين شبستان در راهروي ورودي مسجد است.

حياط مسجد دارايِ حوض فيروزه‌اي رنگ از کاشي لعاب‌دار است و به شکل چهار گوش مربع ساخته شده است که حد فاصل بين دو ايوان شمالي و جنوبي مي‌باشد و به طور کلي مسجد داراي معماري اسلامي است.

محراب گچي ايوان جنوبي در اصل بنا وجود نداشته و به تازگي به بنا اضافه شده و دليل اين نظريه شکل معماري ايوان جنوبي و ايوان شمالي يعني شکل متقارن است که چنين چيزي را نمي‌پذيرد.[همچنين در و پنجره‌هاي آهني ورودي ايوانهاي شمالي و جنوبي در قبل وجود نداشته و به تازگي به آن اضافه شده]. طاقهاي آجري بسيار زيبا با شکلي متقارن و ستونهاي مربع شکل موجود در بنا قدمت اين بنا را نشان مي‌دهد.

کف ايوان‌ها و شبستان مسجد کاملاً تخته پوش است تا فرشها و زيراندازها از نم موجود در زمين بنا دور باشد.

دربِ وروديِ اصلي چوبي است و داراي نقوش برجسته مي‌باشد که اخيراً ترميم شده است و از شکل در و دستگيره‌هاي آن مي‌شود گفت که متعلق به خود مسجد است، اما هيچگونه تاريخ يا نوشته‌اي در روي آن وجود ندارد. چهارچوبه دری دیگر در قسمت جنوبی (رو به قبله) در کوچه پشتی مسجد قرار دارد که یکی از راههای ورود به ایوان جنوبی بوده که همکنون با آجر و ملات سیمان بسته شده تا محافظت بهتری از مسجد به عمل آید.

راهرويي درب ورودي از کوچه شمالی را به حياط متصل مي‌کند.

درختي با نام صبرين(درخت صبر)یا سرو با شکلي خاص (خوابیده)در حياط مسجد وجود دارد. به گفته‌ي اهالي شبيه اين درخت در ايران وجود ندارد.[تنه بسيار ضخيم اين درخت سن بالاي اين درخت را مي رساند که شاید قدمتی بیش از شروع به ساخت ایوانهای شمالی و جنوبی مسجد باشد که دلیل آن ریشه دار بودن درخت از زیر پی های ایوان جنوبی است. به گفته یکی از کارشناسان دلیل خوابیده بودن درخت مسجد، عملیات بنای مسجد روی درختچه کوچک این سرو در زمان احداث بوده اما درختچه به علت سرسختی باز از زیر ساختمان نیز رشد و نمو کرده و از زمین خارج شده است و به شکل کنونی در آمده است].

 آثار متعددي در اين مسجد مانند کتیبه ای از جنس سنگ یشم در محراب شبستان اصلی و مجسمه ای سنگی از چهره یک زن در دیوار جنوبی ایوان شمالی وجود داشته که به علت سهل‌انگاري به سرقت رفته و وضعيت فعلی آنها کاملا مشخص نيست[یکی از اهالی طرق که در حال نوشتن کتابی راجع به طرق است در این باره گفت که سنگ یشم به سرقت رفته پس از کشف در انبار موزه سنگ تهران نگهداری میشود و خود آنرا دیده است و مجسمه تمثال زن به دلایلی کارشناسانه هنوز از طرق خارج نشده است].به گفته‌ي ساکنين طرق احتمال آتشکده بودن اين بنا در قبل از بناي فعلي دور از ذهن نیست.

اين بنا توسط اهالي و ميراث فرهنگي در حال مرمت و بازسازي است و توانسته توجه گردشگران داخلي و خارجي را به خود جلب کند.

شهرستان نطنز و طرقرود به مدد شبکه دو معرفی میشوند

بار دیگر شبکه دو و برنامه تصویر زندگی به مجریگری اقایان میلانی و جعفر ادریسی و خانم یوسفی به صورت زنده به روی انتن رفت و از ابیانه گزارشاتی راجع به روستا های اطراف پخش کرد یکی از این گزارشها نیز در مورد اداب و رسوم مردم طرق بود و دیگری راجع به بافت سبد های چوبی با چوب درخت بید و چوب درخت بادام کوهی در شهر نطنز بود.

در گزارش اول که باز از طرق صحبت میشد اینبار به یکی از نانوایی های سنتی طرق که در خانه یکی از اهالی طرق(منیر خانم) بود رفتند و از طرز تهیه نان سنتی طرق گزارش تهیه کردند خانم یوسفی که گزارشگر این قسمت از برنامه بود با منیر خانم راجع به پخت و پز نان در طرق صحبت کرد و سوالاتی راجع به نوع مواد متشکله نان طرقی پرسید که منیر خانم از آرد روغن و زردچوبه و سبزیجاتی مثل پیاز چه و تره در طبخ بعضی از انواع نان در طرق صحبت کرد.[ البته نانی دیگر در طرق طبخ میشود که از شکر ، روغن و زرد چوبه تشکیل  شده و به صورت خشک و برای صبحانه استفاده میشود].

 در قسمتی دیگر از گزارشات این بار به مسجد جامع طرق رفتند و از این مسجد قدیمی باقدمت 730 ساله فیلم و گزارش تهیه کردند آقای اصغری از اهالی طرق با معرفی قسمتهایی مختلفی از  این مسجد بینندگان را با نحوه معماری مسجد ازجمله سقف که بصورت اجری و با معماری اسلامی کار شده بود و کفپوش مسجد که از چوب پوشیده شده بود و برای دوری از نم و رطوبت به این صورت بود آشنا کرد در قسمتی دیگر از صحبتهایش از شبستان اصلی مسجد جامع طرق و از به غارت رفتن قسمتهایی از محراب قدیمی آن سخن گفت.

ادریسی گزارشگر برنامه با قرار گرفتن در کنار سرو مسجد جامع آن را از عجایب درختان سرو برشمرد و تعجب خود را نسب به حالت رشد این درخت که بصورت خوابیده است اذعان نمود.

[لازم به توضیح است که مسجد جامع طرق همکنون در حال بازسازی است که این باز سازی در قسمت شبستان اصلی مسجد صورت میگیرد].

گزارش دیگر که راجع به بافت سبد های چوبی در نطنز بود.  بافنده سبدها  گفت زمانی شاید صد نفر در نطنز و طرقرود مشغول به این کار بودند که حالا فقط من این کار رو انجام میدهم  و کسی راجع به بافت این سبد ها در نطنز اطلاعی ندارد.

مسجد جامع در ادامه مطلب به صورت کامل

ادامه نوشته

حضور گروه تلویزیونی تصویر زندگی در طرق

گروه برنامه سازی جعفر ادریسی برنامه ساز تلویزیون و برنامه تصویر زندگی طی سفری چند ساعته که به طرق داشتند از اداب و رسوم مردم طرق و از ابنبه تاریخی و قدیمی مانند قلعه طرق و دریاچه بند گزارش تهیه کردند و این گزارش در برنامه تصویر زندگی پخش شد این گزارش که در دو قسمت تهیه شده بود یک معرفی اجمالی از طرق را به بینندگان ارائه میداد در بخش اول گزارش جعفر ادریسی با قرار گرفتن در حاشیه بند طرق نمای زیبایی از قلعه طرق و قله 38۹۵ متری کرکس که در این ایام سال پر از برف است را به بینندگان نشان داد.

سپس به داخل روستا رفت و با اقای اصغری به عنوان یکی از اهالی طرق شروع به تهیه گزارش نمود. آفای اصغری با بیان خصوصیات زندگی در طرق از زندگی ساده ولی پرتلاش در این روستا سخن گفت .

 در این گزارش با یکی از زنان قدیمی طرق(مادر اقای اصغری) مصاحبه و  از نحوه زندگی و کار زنان پرسش شد که از کشاورزی گیوه چینی قالی بافی و قبل از همه خانه داری به عنوان مشغله اصلی زنان طرقی یاد شد.

در قسمت دوم جعفر ادریسی با اقای اصغری به داخل قلعه طرق رفتند و از اتاقها و دالانها و قسمتهای مختلف قلعه طرق دیدن کردند و اقای اصغری از عدم رسیدگی به قلعه طرق گفت و این قلعه را به عنوان یک اثر مانگار برای ایندگان قلمداد کرد و گفت نرسیدن به این قلعه نابودی بیشتر قلعه را در پی خواهد داشت.

در این گزارش جعفر ادریسی از استفاده های قلعه پرسید که اصغری از عدم استفاده از این قلعه در سالهای اخیر گفت و گفت این قلعه بیشتر برای انبار کردن محصولات کشاورزی استفاده میشده و در زمان نا امنی در دوران قدیم به عنوان جان پناه نیز استفاده میشده.

اصغری از راههای زیرزمینی که از محلات مختلف به زیر قلعه راه داشته نیزسخن گفت .

قلعه طرق بزرگترين بناي خشتي در شهرستان نطنز را در ادامه مطلب

ادامه نوشته

قلعه تاريخي طرق نطنز با زيبايي خاص خود در انتظارگردشگران نوروزي است

 

ادامه نوشته

قلعه سنگی هنوز کار دارد

 

ادامه نوشته

چند عکس از محرم امسال در طرقرود

 

ادامه نوشته

فوتبال توریسم ورزشی را در نطنز پویا کرد.

به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی نظنز با شروع بازی‌های تیم فوتبال فولاد، توریسم ورزشی این شهرستان هم کلید خورد.

به گزارش میراث آریا(chtn) و به نقل از روابط عمومی اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نطنز احمد رضا قاسمی در این باره گفت: توریسم ورزشی و پرداختن به این رشته از صنعت گردشگری، از اولین مصوبات کارگروه گردشگری بود که با همت مدیر عامل شرکت فولاد نطنز و تلاش مسئولان شهرستان اجرایی شد.

وی افزود: شهرستان نطنز با توجه به استعداد درخشان در این زمینه می‌تواند به یکی از مراکز توریسم ورزشی کشور تبدیل شود.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نطنز با مثبت ارزیابی کردن خدمات شرکت فولاد گفت: یکی از خدمات بزرگ و مثبت شرکت فولاد که در تاریخ این شهرستان هم ثبت خواهد شد راه اندازی همین تیم فوتبال است.

قاسمی تأکید کرد: در حال حاضر که فوتبال به عنوان یک موضوع روز و داغ مطرح است با این خدمت بزرگ، به طور قطع خدمات بزرگتری هم به شهر خواهد شد و دوام این بحث هم به ارتباطات و همکاری‌های بین بخشی ادارات و ارگان‌های دیگر بستگی دارد.

وی ادامه داد: توجه به این رشته و رشته‌های دیگر صنعت گردشگری ورزشی چون کوهنوردی، صخره نوردی، کویر نوردی، رالی، دوچرخه سواری، اسب سواری و اسکی می‌تواند یکی از راهکار‌های تحقق مسافرت به این شهرستان و خروج از وضعیت فعلی باشد.

این مقام مسئول با اشاره به اینکه وقتی از این طریق گردشگر و مسافر جذب کنیم در واقع انگیزه برای سرمایه گذاری سرمایه داران ایجاد کرده‌ایم، اظهار داشت: سرمایه گذاران با احساس امنیت مضاعف، سرمایه خود را در ایجاد زیر ساخت‌ها هزینه می‌کنند.

قاسمی ما ضمن قدردانی از مدیر عامل فولاد شهرستان نطنز از دیگر مسئولان ورزشی شهرستان هم خواست با جدیت هر چه تمام دیگر رشته‌های ورزشی که کمک مؤثری به جذب توریست و معرفی و شناسایی این شهرستان‌می‌کند، پویا کنند./

کرکس نطنز ، همدرد دماوند

آنچه در ارتفاعات دماوند می‌گذرد، درد مشترک دیگر قله‌های ایران زمین هم هست. قله‌هایی که هر یک عمری به درازای تاریخ دارند و از زمان پیدایش انسان، در زندگی بشر منشا حیات بوده‌‌اند،‌اما امروز چنان مورد بی‌مهری قرار گرفته‌‌اند که حتی وحوش هم نمی‌توانند از این موهبت طبیعی به عنوان جایگاهی مأمن استفاده کنند. قله‌های ایران و کوهستان‌‌های منتهی به آن در هر نقطه‌ای که باشند،‌نه فقط به عنوان بهترین پناهگاه حیات وحش عمل می‌کنند،‌بلکه در توازن شرایط جوی و تلطیف هوا تاثیر اساسی دارند و به همین دلیل وجود برخی از ارتفاعات در مناطق خشک و نیمه خشک نعمتی است که همه باید قدر آن را بدانند. یکی از این قله‌ها،‌«کرکس» در نطنز است، قله‌ای که دامنه آن از شهر تاریخی نطنز آغاز می‌شود و تا حاشیه کویر 10 تا 15 کیلومتر بیشتر فاصله ندارد.

ارتفاعات «کرکس» تنها منبع آب شهرستان نطنز به ویژه شهر وسیع بادرود است و به عنوان تنفسگاه این منطقه عمل می‌کند، اما صد حیف که غیر از معدنکاران سنگ،‌ هیچ‌کس قدر این نعمت گرانبهای طبیعی را نمی‌داند!

اگر معدنکاران در ارتفاعات زیبا و پرطراوت دماوند در پی یافتن «پوکه» به تخریب طبیعت و محو حیات وحش پرداخته‌اند، اما «کرکس» بلند قامت ایران در سکوت صخره‌های ساکت خود،‌شاهد زخم‌های عمیقی است که هر روز پیکرش را نحیف‌تر می‌کند، «کرکس» پوکه ندارد،‌ اما بیش از دو دهه است که چوب سنگ‌های گرانیت منحصر بفرد خود را می‌خورد.

سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل منابع طبیعی از سال‌های دور محدوده کرکس را حفاظت شده اعلام کرد‌ه‌اند،‌ اما جالب است بدانید حتی یکی دو تابلو «منطقه حفاظت شده کرکس» هم که در حاشیه راه قدیم نطنز قرار داشت چند سالی است که دیگر دیده نمی‌شود!

ولی اگر وضع به همین شکل ادامه یابد در آینده‌‌ای نه چندان دور دیگر کوهستان‌های کرکس نیازی به حفاظت نخواهد داشت، چرا که نه وحوشی می‌تواند در آن ادامه حیات دهد که مورد طمع شکارچیان قرار بگیرد و نه درخت و بیشه‌ای که گردشگران و کوهنوردان را جذب خود کند.

واقعیت این است که متولیان و سازمان‌های مرتبط با حفظ و حراست از این کوهستان هر کدام مدعی هستند که کار خود را درست انجام می‌دهند،‌ اما آنچه دیده می‌شود با ادعای آنان در تضاد است. برای دیدن حجم تخریب ارتفاعات نطنز، نیازی به بررسی دقیق و کار کارشناسی نیست. می‌توانید در کنار گذر نطنز با چشم غیرمسلح بسوی «کرکس» نگاه کنید و سینه چاک چاک آن را که زیر تازیانه و تیغ ماشین‌های غول‌پیکر قرار دارد، به خوبی ببینید!

آیا وقت آن نرسیده است که سازمان‌های مسئول با بهر‌ه‌مندی از تشکل‌ها،‌انجمن‌ها و طرفداران محیط ‌زیست به ویژه فدراسیون کوهنوردی این معضل چند و چندین ساله را حل کنند و با تعامل و یافتن راه‌حلی منطقی، این درد مشترک کوهساران ایران را درمان کنند؟

سیدحسن بنی‌‌الحسینی

برپایی نمایشگاه صنایع‌دستی در جوار جشنواره انار نطنز

همزمان با برگزاری در جشنواره انار، امسال نمایشگاه صنایع‌دستی در پارک بزرگ شهر بادرود برپا شده است.

به گزارش میراث آریا(chtn) و به نقل از روابط عمومی اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان نطنز احمد رضا قاسمی رئیس اداره میراث فرهنگی این شهرستان ادامه داد: یکی از تغییرات محسوسی که در چهارمین جشنواره انار اتفاق افتاد، گستردگی سطح نمایشگاه بود.

وی تصریح کرد: در این نمایشگاه که از استان‌های اصفهان، تهران، مرکزی، فارس، آذربایجان شرقی، کردستان، خراسان رضوی، اردبیل و همدان حضور داشتند، بیش از 50 غرفه دایر شد که در این غرفه‌ها محصولات صنایع‌دستی و هنرهای سنتی استان‌ها و همچنین پوشاک و مواد غذائی در معرض دید و بازدید علاقه مندان قرار گرفت.

رئیس کمیته نمایشگاه‌های چهارمین جشنواره بادرود در زمینه علت گستردگی سطح نمایشگاه امسال گفت: این نمایشگاه ویترینی است برای عرضه و نمایش محصولات فرهنگی و می‌تواند یک ابزار و زیرساختی باشد.

وی ادامه داد: چون در سال‌های قبل استقبال قابل توجهی از این برنامه شد و بیشتر علاقه مندان به هنر و فرهنگ، نسبت به کوچک بودن فضای نمایشگاه، معترض بودند لذا امسال پیشنهاد گستردگی نمایشگاه مورد استقبال اعضاء کمیته برگزاری جشنواره قرار گرفت.

در این نمایشگاه ضمن عرضه محصولات خوراکی و پوشاکی سنتی و آثار صنایع‌دستی و هنرهای سنتی از چند استان مهم کشور، نمایشگاه حیات وحش، جاذبه‌های طبیعی و آثار تاریخی منطقه با استعداد شهرستان نطنز هم به نمایش گذاشته می‌شود.

تاکید ضابطی بر ضرورت احیا و حفظ سنت‌های روستاهای قدیمی

نماینده مردم نطنز و قمصر بر ضرورت تلاش برای احیای سنت های روستاها و بخش های قدیمی تاکید کرد.

محمد ضابطی در گفت و گو با خبرگزاری خانه ملت، با اشاره به گردهمایی نخبگان روستای برزرود برای احیای سنت های این روستا در هفته گذشته، اظهار داشت: متاسفانه جمعیت زیادی از این روستا مهاجرت کرده اند و بسیاری از آداب و رسوم و سنت های این منطقه با قدمت در حال فراموشی است.

وی افزود: اهالی روستای برزرود روز جمعه در همایشی یک روزه که به همت کانون جوانان نواندیش برزرود برگزار شد، به دنبال احیای این سنت ها هستند و می خواهند تاریخ و فرهنگ این منطقه و روستا را به دیگران معرفی کنند.

سابقه سکونت در روستای برز از قدمت بسیار بالایی برخوردار است و طبق گفته افراد محلی سابقه شکل گیری آن به قبل از اسلام بر می گردد. از نشانه های آن بقایای قبرستان های زرتشتی ها و یهودیان در روستا می باشد.

تاکید بر ایجاد زیرساخت‏های لازم در شهرستان نطنز

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان نطنز بر ایجاد زیرساخت‌های لازم در حوزه گردشگری این شهرستان تاکید کرد.

به گزارش موج از اصفهان، احمد رضا قاسمی گفت: برای فعال کردن گردشگری نطنز با توجه به قابلیت‏ها و پتانسیل‏های زیاد و خارج کردن منطقه از حالت رکود و انجماد اقداماتی در حال انجام است.
وی تصریح کرد: توسعه توریسم ورزشی با توجه به قابلیت‏های موجود، یکی از موضوعات اصلی مورد برررسی است و با برشمردن استعدادهای گردشگری ورزشی در این منطقه باید زیرساخت‌های لازم آن را مهیا کرد.
قاسمی گفت: پتانسیل‏های کوهنوردی با توجه به وجود رشته کوه کرکس که دارای تنوع زیست محیطی است، در این منطقه وجود دارد.
وی به فراهم شدن زیرساخت‏ و تبلیغات مناسب و ارتباط خوب با آژانس‏ها و فدراسیون‏ها جهت تحقق سفرها اشاره کرد و استعدادهای کوه‏های برفگیر جهت تقویت ورزش اسکی و رایزنی با فدراسیون اسکی و شناسایی محل‏های مستعد برای جذب گردشگران زمستانی و استفاده اهالی شهرستان را از مهمترین برنامه‌های این اداره عنوان کرد.

نخستین کمپ طبیعی ایران به بهره‌برداری رسید.

همزمان با هفته‌ی گردشگری، کمپ متین‌آباد به عنوان نخستین کمپ طبیعی ایران افتتاح شد.

به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اکوکمپ متین آباد در حاشیه جنوبی منطقه حفاظت شده کویر مرکزی ایران قرار گرفته و امکان تماشای حیات وحش منطقه شامل زاغ بور، هوبره، تیهو و چکاوک، آشنایی با پوشش گیاهی کویری و گیاهان زراعی و کشاورزی محلی، عکاسی از مناظر بدیع، رصد ستارگان در شب، شترسواری،پیاده روی، دوچرخه سواری در کویر و شن درمانی بر روی شن‌های کویری را برای گردشگران فراهم می‌آورد.

کمپ متین آباد در 25 کیلومتری جنوب نطنز و 45 کیلومتری جنوب شرقی کاشان قرار داشته و موقعیت جغرافیایی آن به گونه‌ای است که مناسب برای تورهای یک تا چند روزه بوده و اقامت در آن به دو صورت اسکان در سویت‌های سنتی و چادرهای مجهز به لوازم خواب است.

در طراحی شکل کلی چادرها سعی شده است تا حتی‌الامکان شبیه چادرهای عشایر کویری ایران بوده و به نوعی یاد آور شیوه سکونت مردمان عشایری حاشیه کویری و القا و احیای بادیه نشینی باشد.

تامین انرژی مورد نیاز کمپ متین‌آباد که بر اساس مبانی اولیه اکوتوریسم پایدار ایجاد شده است، از انرژی خورشیدی و حرارتی بادی با ظرفیت گرمایی آب در حمام و آشپزخانه برای 100 نفر در روز بوده که از این میان، انرژی حرارتی خورشیدی 70درصد انرژی مورد نیاز و مابقی آن توسط انرژی گاز تامین می شود.

راههای دسترسی به اولین اکوکمپ کویری ایران را می‌توان راه آسفالته اتوبان قم-کاشان-اصفهان و خط ریلی تهران ـ اصفهان و تهران- یزد برشمرد.

شایان ذکر است که حجم سرمایه گذاری برای ساخت این کمپ در دوفاز 45 میلیارد ریال تخمین زده می شود که فاز اول این پروژه با سرمایه گذاری 13 میلیارد ریال انجام شده است.

گزارش سفر متین آباد /شب، ستاره، کویر سمیرا محب‌علی

 -در حال گذشتن از کوچه‌های کاهگلی روستای متین‌آباد هستیم و نگاه کودکان روستا که دستانشان را سایه‌بان چشمان و صورت آفتاب سوخته خود کرده‌اند، نظاره‌گر ماست. اندکی که از روستا خارج می‌شویم اتوبوس متوقف می‌شود؛ ظاهراً به مقصد رسیده‌ایم. پایم را بر زمین می گذارم و از اتوبوس خارج می‌شوم، اولین حضور خود را در کویر تجربه می کنم. نگاهی به پشت سر می‌اندازم، دورنمایی از روستای متین‌آباد پیداست و در پیش رو کویر است و کویر.

سمت چپ ساختمان آجری شبیه کاروانسرا قرار دارد و در راست مزرعه‌ای سبز که نشانی از رویش در دل کویر است. ظهر است و هوا گرم و خشک. دوستان و همکارانم نیز یک به یک از اتوبوس خارج می‌شوند و پیرامون خود به نظاره می‌ایستند. دست‌ها به سمت دوربین‌ها می‌رود و هریک زاویه‌ای را انتخاب می‌کنند. پس از اندکی ور رفتن با لنز دوربین و فکوس روی سوژه مورد نظر انگشتشان روی دکمه شاتر می‌لغزد و لحظه‌ای از ظهر کویر را به نام خود ثبت می‌کنند.


اینجا اکوکمپ متین آباد است.

آفتاب داغ ظهر و چادرهایی سپید که با خاک کویر کنتراست زیبایی دارد. اینجا اکوکمپ متین‌آباد نخستین اکوکمپ طبیعی کشور است که از سه سال پیش حرف احداث آن بر سر زبان طبیعت دوستان و اهالی گردشگری افتاد.

مسئولان کمپ به استقبالمان می‌آیند. ما 10 خبرنگار هستیم که برای افتتاح فاز نخست منطقه نمونه گردشگری متین‌آباد نه از سر اجبار و وظیفه کاری بلکه با تعلق خاطری قریب به طبیعت و محیط ‌زیست از تهران همسفر شده‌ایم و پس از طی مسافتی 6 ساعته اکنون به مقصد رسیده‌ایم.

پورنگ پورحسینی؛ کارشناس کاربلد طبیعت‌گردی که آشنای بیشتر طبیعت‌گردان است در بدو ورود، رفتن روی بام کاروانسرا را به ما پیشنهاد می‌کند تا با دیدن چشم‌انداز‌های پیرامون با موقعیت کمپ و امکانات موجود در اطرافمان آشنا شویم.

روی بام می‌رویم، چشم‌انداز فوق العاده‌ای است، تا چشم کار می‌کند کویر است و کویر و کویر. نمی‌دانم در چه موقعیت جغرافیایی قرار داریم، به بروشوری که در اتوبوس به ما داده شده رجوع می‌کنم که در آن در مورد موقعیت منطقه و اکوکمپ چنین آورده شده است:

"دشت کویر یکی از بزرگترین مناطق کویری کشور است که به دو قسمت شرقی(کویر بزرگ) و غربی(کویر کوچک) تقسیم می‌شود. دشت کویر از ناحیه شمالی به شهرهای بیارجمند و دامغان، از سمت شرق به بردسکن، عشق‌آباد و طبس، از سمت جنوب به ساغند و خرائق، از سمت غرب به آران و بیدگل، قم و ورامین منتهی می‌شود. دشت کویر دارای مناطقی بکر و دست نخورده است. جاده آسفالته معلمان به جندق مرز ما بین کویر بزرگ و کوچک به حساب می‌آید. منطقه نمونه گردشگری متین‌آباد درست در قسمت جنوب غربی دشت کویر (کویر کوچک) و در منطقه شهر بادرود از توابع شهرستان نطنز قرار گرفته است."

بروشور را که ورق می‌زنم در بخشی دیگر در مورد موقعیت منطقه نمونه گردشگری متین‌آباد چنین آمده است:"منطقه نمونه گردشگری متین‌آباد از شمال به قلعه باستانی کرشاهی واقع در محدوده شهرستان آران و بیدگل، از غرب به شهر ابوزیدآباد، از شرق به امامزاده آقاعلی‌عباس(ع) در شهر بادرود و از شمال به روستای متین‌آباد از توابع بخش امامزاده شهرستان نطنز متصل است."

نگاهی دوباره به اطراف می‌اندازم: مزرعه، چادرهای اقامتی، ساختمان آجری دیگری که به ظاهر رستوران کمپ است، برکه‌ای مصنوعی با نخل های اطراف آن، مزرعه پرورش شتر مرغ و محل نگهداری شترها تمام آن چیزی است که دیده می شود و پس از آن تا چشم کار می‌کند کویر.

همه چیز طبیعی

عکاسی بچه‌ها روی بام که تمام می‌شود به سمت رستوران می‌رویم. مشغول خوردن غذا هستیم که واقفی سرمایه‌گذار این منطقه به بالای میز ما می‌آید و ضمن خوش‌آمدگویی در مورد این رستوران و غذاهای طبخ شده در آن می‌گوید: "به غیر از برنج و روغن زیتون تمامی موادی که برای طبخ غذا مورد استفاده قرار گرفته به صورت ارگانیک در این محوطه کشت شده یا از روستای متین‌آباد تهیه می‌شوند. در واقع تلاش ما برای ارائه غذای سالم با استفاده از مواد اولیه تازه و ارگانیک است، برای رسیدن به این هدف باید دارای دو ابزار اصلی باشیم، مواد اولیه سالم و تازه و آشپز خوب که خوشبختانه هردوی آن در کمپ وجود دارد.

ساختمان رستوران نیز به سبک سنتی طراحی شده است به طوریکه امکان استفاده از فضای بیرون و محوطه نیز در کنار تپه‌های ماسه‌ای و فضای سبز اطراف با چشم‌اندازی از کوه‌های کرکس در جنوب و تپه‌های ماسه‌ای در شمال آن امکان‌پذیر است. این رستوران ظرفیت پذیرایی از 130 نفر در داخل سالن و 200 نفر در فضای بیرونی را دارد."

در فرصتی که پیش آمد از واقفی در مورد مزرعه ارگانیک و هدف از ایجاد آن سوال می‌کنم و او می‌گوید: "در این مزرعه مطلقاً از کودها و سموم شیمیایی در فرآوری محصولات استفاده نمی‌کنیم. کشاورزی ارگانیک با اکولوژی هماهنگ است و باعث تثبیت بافت خاک، حفظ چرخه آب، چرخه مواد غذایی و آلودگی کمتر زمین و آب و هوا می‌شود."

او جلوگیری از حرکت شن و ماسه و فرسایش خاک و آب، افزایش رطوبت و لطافت هوای منطقه، افزایش تولید محصولات کشاورزی، فرهنگ‌سازی در رابطه با حفظ و تکثیر محیط‌زیست و فضای سبز و ایجاد اشتغال و فرهنگ کار را از دیگر اهداف ایجاد مزرعه ارگانیک عنوان کرد.

شتر؛ کشتی کویر

ساعت حدود 15 و 30 دقیقه است.در حالی که جمعیت زیادی برای مراسم افتتاحیه آمده‌اند ما به سمت محل نگهداری شترها می‌رویم. شتر حیوان کویر است و شتر و شترسواری در لابه لای تپه‌های کویری از جلوه‌های کویر برای گردشگرانی است که به این اقلیم سفر می‌کنند. این خود دلیلی شده تا در نخستین اکوکمپ کویری کشور امکانات شترسواری نیز فراهم شود. آنطور که در بروشور خواندم هم اکنون 25 نفر شتر در این مکان جهت استفاده گردشگران در کمپ تربیت شده است و کاملاً آرام هستند و برای سوارکاری آموزش دیده‌اند.

اینجا همه امکانات فراهم است٠

مراسم افتتاحیه با حضور جمعی از مسئولان گردشگری و استانی آغاز می‌شود و واقفی اطلاعات جامع‌تری در مورد این کمپ ارائه می‌دهد که به این شرح است:

"منطقه نمونه گردشگری متین‌آباد در سال 85 مصوب شد و امروز فاز اول کمپ مشتمل بر سوئیت‌های اقامتی، رستوران، چایخانه سنتی، مزرعه ارگانیک، پرورش شتر مرغ، امکانات اقامت در چادر و امکانات رصد ستارگان، شترسواری و دوچرخه سواری به بهره برداری رسیده است. از جذابیت‌های کویری منطقه می‌توان به وجود تپه‌های شنی، گیاهان کویری و گونه‌های حیات وحش منحصر به فرد اشاره کرد. از دیگر ویژگی‌های مهم این کمپ راه‌های دسترسی سریع و آسان برای رسیدن به آن است. اکوکمپ متین‌آباد با امکانات کاملاً مدرن با استفاده از مصالح موجود در منطقه و با رعایت استانداردها و موازین مربوط ساخته شده است. در ساخت این کمپ سعی شده است تا کمترین آسیب به محیط زیست و تنوع زیستی منطقه وارد شود و استفاده از سلول‌های خورشیدی برای تامین آبگرم گردشگران بر این اساس پیش‌بینی شده است. علاوه بر امکانات موجود نظیر شترسواری، دوچرخه سواری، رصد ستارگان در شب و پیاده روی در کویر در آینده نزدیک نیز رالی اتومبیل‌های 4WD، موتورسیکلت و سایر ورزش‌های کویری راه اندازی خواهد شد."

مراسم افتتاحیه با سخنرانی سایر مسئولان، اجرای موسیقی سنتی و رقص محلی بادرودی ادامه و با پذیرایی از میهمانان با هندوانه خاتمه یافت.

غروب کویر هم جاذبه‌ای دیگر است٠

غروب است. برای خوردن چای به چایخانه که در طبقه دوم اکوکمپ قرار دارد می‌رویم. چایخانه سنتی به دو ایوان وسیع که برای اجرای برنامه‌های متنوع از جمله پذیرایی و رصد ستارگان ساخته شده است راه دارد و بچه‌ها در حالی که مشغول خوردن چای در استکان‌های کمر باریک هستند در این دو ایوان پراکنده شده‌اند و با تماشای چشم‌انداز زیبای ارتفاعات کرکس به صحبت مشغول می‌شوند و از طبیعت و زیبایی موجود لذت می‌برند.

زیر نخلستان پر مهتابی کویر

در کویر زمین و آسمان بی‌کران است و انبوه ستارگان پر نور در تاریکی مطلق آسمان تنها چیزی است که در سکوت موجود توجه انسان را به خود جلب می‌کند.

ساعت از 11 شب نیز گذشته است. لبه حوضی که رو به روی ساختمان اصلی کمپ قرار دارد نشسته‌ایم تا دقایقی در سکوت موجود ریه‌های خود را از هوای سبک کویر پر کنیم، که پورحسینی با شور فراوانی که هیچ نشانی از خستگی یک روز پر کار در چهره‌اش دیده نمی‌شود بچه‌ها را به رصد ستارگان دعوت می‌کند. او جلوتر می‌رود و دقایقی بعد نیز ما به سمت تلسکوپ‌ها که پشت چادرهای کمپ قرار دارند حرکت می‌کنیم. چشمک زدن چراغ قوه یکی از بچه‌ها که زودتر به محل تلسکوب‌ها رفته است راهنمای ما می‌‌شود. هوا کمی سرد شده است. در فاصله‌ای که به سمت محل رصد می‌رویم این بخش از یادداشت "کویر"دکتر شریعتی به ذهنم می‌آید و آن را زمزمه می‌کنم.

"شب کویر، این موجود زیبا و آسمانی که مردم شهر نمی‌شناسند، آن چه می‌شناسند شب دیگری است؛ شبی است که از بامداد آغاز می‌شود. شب کویر به وصف نمی‌آید. آرامش شب که بی‌درنگ با غروب فرا می‌رسد، آرامشی که در شهر از نیمه شب در هم ریخته و شکسته می‌آید و پریشان و ناپایدار ..."

تماشای ماه و مشتری، رصد ستارگان، دیدن خوشه‌های آسمانی و صورت‌های فلکی تجربه‌ای جدید بود که در نخستین دقایق نهم مهرماه در دشت کویر اتفاق افتاد و در حالی که مشغول تماشای ستارگان با چشم مسلح و غیر مسلح بودیم پورحسینی سر صحبت از رقابت‌های مسیه باز کرد و نحوه برگزاری این مسابقات، تعداد زیاد شرکت‌کنندگان که گاه به بیش از 160 نفر می‌رسد، داوری، سختی کار و زمان برگزاری مسابقه که از غروب آفتاب تا طلوع روز بعد ادامه دارد را برایمان تشریح کرد و سوالات ما را پاسخ گفت.

ساعت 2 بامداد است و حدود سه ساعت ایستادن روی پا بچه‌ها را خسته کرده، شاید اگر ترس از عقرب نبود تا صبح روی شن‌های کویری می‌نشستیم و زیر آسمان پر ستاره کویر صحبت می‌کردیم. به ناچار به کمپ‌ها می‌رویم تا خوابیدن در خنکای هوای کویر را نیز تجربه کنیم.

فردا صبح که نه، چون امروز همان فردایی است که دیروز صحبت آن بود، تنها چند ساعت برای خواب فرصت داریم و پس از آن باید کوله بار سفر خود را به مقصد تهران ببندیم و یکی از متفاوت‌ترین سفرهای کاری خود را به پایان برسانیم، سفری که اگرچه کوتاه بود و فرصت استفاده از تمامی ظرفیت‌های کویر را به ما نداد اما مطمئناً‌ برای همیشه در ذهن ما ماندگار است./

به نقل از نطنز ۲۰۰۶

تحفه‌ای به نام نطنز/ گزارش آنلاین از نطنز

سه سال پیش بود که برای نخستین بار به نطنز رفتم. با گروهی از دوستان روزنامه نگار به کاشان رفته بودیم که خیلی اتفاقی به مدیر میراث فرهنگی شهرستان نطنز برخوردیم و به دعوت توأم با اصرار او راهی نطنز شدیم.

     با سرعت بالا ببینید  |       با سرعت پایین ببینید  |  

  

پرسید: اولین بار است که به کاشان می‌آیید؟ جوابمان منفی بود. هر کدام از ما دو یا سه بار دیگر کاشان را دیده بودیم. به طعنه گفت: شما چگونه خبرنگارانی هستید که یک جا را چند بار می‌بینید و جای دیگر را اصلا نمی‌بینید؟ آن هم جایی مثل نطنز را! پاسخی نداشتیم که بدهیم.

سفره دلش باز شد و تا فاصله هفتاد هشتاد کیلومتری کاشان به نطنز را طی کنیم، شروع به درد دل کرد. می‌نالید از این که شهرشان با آن همه دیدنی‌ جورواجور خالی از مسافر است. می‌گفت که در اوقات مختلف سال، هزاران نفر به دیدار کاشان و ابیانه می‌آیند اما کمتر کسی سراغ نطنز را می‌گیرد.

از کاشی‌ها گلایه می‌کرد که در تبلیغات خودشان روستای معروف ابیانه و زیارتگاه‌ معتبر "آقا علی عباس" را زیرمجموعه کاشان وانمود می‌کنند و موجب مهجوریت بیشتر نطنز می‌شوند. حال آن که هم از نظر جغرافیای طبیعی، هم از حیث تقسیمات کشوری و هم از دید فرهنگی و تاریخی، اینها جزیی از نطنز هستند. می‌گفت این هم یکی از آن زرنگی‌هایی است که کاشی‌ها به داشتنش شهره‌اند.

ما فقط گوش می‌کردیم و چیزی نمی‌گفتیم. شاید صحبت‌های او را از جنس رقابت‌ها و چشم و هم چشمی‌هایی می‌دانستیم که میان اهالی شهرستان‌های همجوار معمول است. خصوصا که خودش می‌‌گفت در نطنز هیچ هتل آبرومندی برای اقامت گردشگران وجود ندارد.

الغرض، از کنار توپ‌های ضدهوایی که نزدیک شدن به مرکز اتمی نطنز را گوشزد می‌کردند، رد شدیم و از بزرگراه کاشان- اصفهان به جاده فرعی نطنز پیچیدیم. این جاده کوهستانی در ارتفاع بالاتری نسبت به نطنز قرار گرفته و این امکان را به تازه واردان می‌دهد که منظره کاملی از شهر را تماشا کنند.

با این که اواخر پاییز بود و درختان کمابیش بی برگ و بار شده بودند، شهر به باغ بزرگی می‌مانست که ساختمان‌‌هایش زیر درختان چنار گم شده بود. چیزی را که همیشه در عکس‌های قدیمی شمیران دیده بودیم، این جا در عالم واقع می‌دیدیم و البته می‌شنیدیم صدای آب جویبارها و چشمه ساران را.

در آن یک روز و نیمی که در نطنز بودیم، کارمندان اداره میراث فرهنگی همراهی کردند تا علاوه بر گردش کامل در شهر، زیرمجموعه‌های شهرستان نطنز چون شهر بادرود، قلعه ابیازن و روستای طَرْق را ببینیم. (داستان طرق و قلعه تاریخی‌اش را که زمانی پناهگاه مردم در برابر غارتگران محلی بود و بعد مهریه و جهیزیه دختران روستایی شد، در گزارش دیگری بازگفته‌ام.)

نمی خواهم تعریف کنم که چه دیدیم و چه ندیدیم. اینها را خودتان در گزارش تصویری این صفحه خواهید دید. اما دانستیم که میزبان ما راست می‌گفت. شهری که این روزها به خاطر وجود یک مرکز اتمی معروفیت زیادی پیدا کرده و تحفه‌اش از قدیم الایام ورد زبان‌ها بوده، آن قدر که باید و شاید شناخته شده نیست.

در واقع، همیشه یک چیزی وجود داشته تا انبوه زیبایی‌ها و شگفتی‌های نطنز را تحت الشعاع خود قرار دهد؛ خواه تحفه نطنز که گلابی خوش آب و رنگ آن است، خواه انرژی هسته‌ای.

البته سنبه این دو - خصوصا آن گلابی ریز اما لذیذ- باید خیلی پر زور باشد که بتواند کوره‌های شش هزارساله اریسمان (در ۱۰ کیلومتری شمال نطنز) را به عنوان یکی از نخستین کوره‌های ذوب فلز جهان به محاق ببرد؛ یا آن همه چنار چندصد ساله مقدس را به دست فراموشی بسپارد یا بزرگ ترین شاهکارهای معماری ایران مانند بقعه شیخ عبدالصمد اصفهانی را در قیاس با دیگر آثار تاریخی معروف کم اعتبار جلوه دهد یا ابیانه را پشت قباله کاشان بیندازد.

البته این‌ها را نمی‌توان از جا کند و برای کسی به سوغات بُرد اما مسأله این جاست که سوغات نطنز منحصر به گلابی نیست. چینی‌ نفیس و خوش نقش و نگار نطنز که نفس‌های آخر را می‌کشد، هیچ کم از گلابی ندارد و درهای  پانصد ساله مسجد جامع و بقعه سید حسن واقف نشان می‌دهد که صنعت خراطی در این شهر چه پایه و مایه‌ای داشته است. به اینها اضافه کنیم آهنگری و قفل سازی و تفنگ سازی  را که همگی از میان رفته‌اند. قالی بافی هنوز در روستاها رایج است اما چون قالی‌ها را یکراست به بازار کاشان می‌فرستند، به اسم قالی کاشان فروش می‌رود.

از رسته خوراکی‌ها، انار نطنز، اگرنه به اندازه گلابی، اما در حد خودش بسیار معروف است. انارستان‌های این شهرستان غالبا در بادرود و پیرامون جای گرفته‌اند و در مقایسه با انار ساوه همین بس که انار ساوه را به تهران می‌فرستند و انار بادرود را به اروپا!

چند سالی است که نطنزی‌ها فهمیده اند خاک و آب و هوایشان علاوه بر انار و گلابی و دیگر محصولات باغی، مستعد کشت طلای سرخ هم هست و از این رو نطنز بعد از خراسان دومین تولید کننده زعفران در ایران به شمار می‌آید.

این همه تحفه‌های شهری هستند که خود به تحفه می‌ماند: تحفه‌ای به نام نطنز

فرشید سامانی

مرمت قلعه سنگی نطنز آرزویی که متحقق شد

بالاخره آرزوی چندین ساله ما به تحقق پیوست و میراث فرهنگی نطنز شروع به مرمت قلعه سنگی نطنز کرد .

قلعه سنگی اثری متعلق به بیش از 2000 سال قبل است  و متاسفانه بر اثر عدم نگهداری و بی مهری بخشهای مختلفی از آن تخریب شده.

به گفته مرمت گران این اثر تاریخی اتمام کار مرمت و بازسازی بعضی از قسمتهای این قلعه به دو هفته دیگر زمان نیاز دارد.

 

مطلب مرتبط

ادامه نوشته

او خوردنی 10

خوب حالابیایدطرق. به عقیده بعضی ازکارشناسان زمین شناسی هزاران سال پیش در دامنه های کوه کرکس جنگل های انبوهی وجود داشته وهمچنین درقسمتها ی جلگه ودشت ها مانند کاشان فعلی نیز دریاهای عمیقی وجود داشته است. بخشهای جنگلی براثرگذشت زمان وتغییر لایه های زمین زیرورو وکاملا دگرگون گشته است . تجربه سال های اخیر درمورد کندن چاه های عمیق نشان داده که اکثرا با معادن زغال سنگ وسایرمعادن کانی برخورد کرده وآب آن برای آشامیدن زیاد مناسب نمیباشدو بهترین وگوارا ترین آبها همان قنوات و چشمه های موجود بوده است. اما ازطرف دیگرآب این چشمه ها نیز براثر عوامل طبیعی وغیر طبیعی دستخوش دگرگونیهایی گردیده ودراثر خشکسالی وغیره آب این چشمه ها هم کم شده است. ازقدیم و ندیم قنواتی مانند آب کشه ؛آب گرداب ؛کِهجوه، بسونشاه وغیره موضوع روز طرق بوده و داستانهای زیادی ازقبیل ماحیدریم ماصفدریم از آن زمان ها باقی مانده است که بحث امروز ما نیست. . اما چندسالی است که آب بهداشتی و آشامیدنی نیزموضوع روز گردیده است. منبع آب قدیمی مخصوصا درفصل تابستان که مصرف بیشترمیشد کفاف نمیداد. بلاخره مسئولین رابه فکر چاره انداخت وپس ازبررسی وشورومشورت فراوان به فکرحفر چاه عمیق افتادند.

 او ده چوزونیه. . . . . .

اپیَه چاه بجینیم اما چاه خرج دارَه . چه کیریم.

عاقبت یگ نِفَر بانی خیر گِردا (خدا پِیِش بیامرزَه)وُ باغسون جیر دِ چاه عمیق بکّینیا. لُولَه آُو مو تا حَمَل بالا بکُوشا. بلاخره اُو بَمَ یوی لولَه ها باز جی خدا را شکر.

 اما انگار این او ایتپوری شورَه!.

نه بابا چی چی اواجه شور چی چیه. !

آقاچی مو خُو نَواجو همه اجند.

همه بیخوی اجند . این اُو نه نِمک دارَه نَه آهک دارَه وُ نه گچ.

آقاچی بشه شیر سَموَرت دیَیه بِکی به یی چقذَه ساوُرد دَورش هاچشته. . . .

اما مثل اینکه راشت اواجه نزانو؟انگار اوی ایتپوری شور و شیرینَه. حت اجه چه کورو ؟ همینه که هَ. چارَه ایبی جی داریم ؟

آقا هاما چاره نداریم گُردترها که دارند. چارَش جی اینَه. او گِردُ او که اِغذَه خوب و طِبیعیَه یوی لولَه ها خُسندُ عوضش او چاهی یو جو وُها خسند بهرسنند یو رزها.

او گِرد او خو مال باغسون بالاییَه هاماها نتَند. پس اجه چه کورو.

آقاچی مو نزانو خویِدو زانید!.

ناصر جلالیان وبلاگ طرقرود

درد و دل آشغالی به قلم وبلاگ طرقرود

 مطلب این بار درباره ی ریختن آشغال دراطراف است. مطلب به زبان طرقی (Tarq or Targh is a village near Natanz )نوشته شده است. اگر مایلید به فارسی نیز نوشته شود. لطفا نظرخود را به وبلاگ اطلاع دهید . همچنین این امکان وجود دارد که به حروف روماجی (Romaji)نیز نوشته شود. منتظر راهنمایی های شما هستیم.

و اما درد دل

خب اورو چی چی بواجیم . امپیه ایتپوری درد دل بکورو. ایتا قایه یه مهم دورات را دارو. قایه یه اورو آشغال اره آشغال خب چرا اخندید . عیبی نداره بخندید. راشتش خنده جی داره . ایتا دیه دَور وبَرِ خویدو کیرید. دلُم دوراد را بواجه ,اینروها 10 دِ هر ور دِ بشه آشغال اینه . پُلاستیک کاغذ ,شیشَه نوشابَه, کاغذ پفک. . . . پوسهِ هروانَه یا هربیزه , نزانو رخت کََهنه وتیکَه اورسی و. . . . . . ایبی خویدو وهتر زانید. ایها لابد تهفه یِ شهرنشینی یه . آخه بعضی ها مو که تهرون دِ اییم 10 تا خسسَگی بر کیریم ,آشغال ها مو بر کی یَه ها مو اریجیم فکر اکیریم شهردار داریم ده دار داریم . خویشو ایند گرد اکِرَند . !!قدیمها یویه هر کیه چند تا وره و بز بو. ولگها شو اخارد, پوسِ میوَه هاشو اخارد. رخت کهنه ها و دواج کهنه ها اشو یوی گوَه کشی ها کف گوه اگِردا اینروها نه گووَکشی ههَ ونه بِز و هیوی. . اجو چورا آشغال هادو پخش و پلا اکیرید , اجه شهرداری ایه ابِه ره . اجو این رسمها نِبو کا دِ بَمیَه , اَجَه شهر دِ بمیه. اجو شهر دِ چیهای ایبی جی داره, اجه مو این ایتاش بلدو. این آشغال و آشغال ریتمون منحصر به 10 دِ نیهَ. هرچی شهر ها گُرد تر ابو آشغال هاش جی ویشتر ابو. نزانو این روها شمال ایرون بشی یَید یا نه گیلان و مازندران اواجو کُنار دِریا و این قایه ها. قدیم نِدیم ها اِندوها به قِشنگی معروف بُ . این رو ها گرگان بگی تا آستارا هر یا که بشه یای سُوزی یوگل آشغال پفک و پولاستیک همه یا ریتی یه . ایمین ها یوی طِبیعت شو تِگَری بریتّه. اِگَه واپرسید چُرا آشغالها دو گرد نکیرید, اجند شهرداری داریم گِرد اکِرَه. انگاراین آشغال ریتمون فرهنگِ عمومی گِردایه . همه آشغال اریجند اِشکی جی اِچّی نواجه. هاما خوی کیه واده که مسافرت اشیم ,اِگه بشیم دِریا یا جنگل ,چنتا کیسَه یه گُرد پلاستیکی آر اگیریم . هر یا هانیگیم آشغال های دَور و بر مو آر اچینیم و تِمیز اکیریم. خُب واگِردیم 10 خویمو, هاما ایتا همسایه داریم مثل هاما تهرون اخّند. سَلی یگ دفه دو دفه ایند 10 وقتی اشند اینیم هر آشغال شو داردَه پشت برشو یوی کوچَه شو ریتّه یو کوچَه نیزیک هاما سطل آشغال جی نیهَ. شِوها کویه و مِلی و تورَه این پولاستیک ها تیکَه تیکه اکِرَند و اینور اونور اریجند.

یگ نِفر دیش نَواجه آخه مِرد حَسّابی مگه حُکما اپیه یقت بگرند دیدواجند : عامو آشغالهات یو کوچه مَریج.

ایتا دیه بکیرید بینید دیم تی ها یای گل وسنبل آشغال پولاستیک بر امیَه. ده خو اُزُونی نِبُو هاما ها خویمو اُزُومو بِکرده. خوب حت اجه چه کیریم. ؟ مو خو نِزانو!!!!

این قایه اِندو دِ توموم نبو امااپی یه در باره ش فکر بکیریم . دفَ یِ بعد امپیه راجع به اُ و 10 خویدو درد دل بکورو زوو واگِردید. !!!!!

نوشته شده توسط ناصر جلالیان

پاسخ و نقد یکی ازعزیزان خواننده را تقدیم مینماییم"به قلم ناصر جلالیان"

ابتدا نقد خواننده:

 

سُُلام
ایبی شِوها ،یويِ 10 توریک نی هَه
ایبی ره های هاما، بوریک نی هه
هَمَه یا ،برق بَمی يَه
طرح هادی بمی يَه!

اِگه 10 ول ببی یَه
شِوهاش جی رو ببی يَه

کوچَه هاش فِرَخ ببی یند، ایبی
اویمین هاش پولدار ببی یند، ایبی !

پَچو یا اوزمون دَرقی کا دبو؟
گاراج وحموم هونی کادبو؟
...

و اما پاسخ :

و علیک سُلام

با تشکر از عزیزی که بنده را مورد تفقد قرار داده و شعر برکامسُرا را نقد نموده اند (کاش نام ایشان را می دانستم )و پاسخ  بنده را باشعر شیوای طرقی پاسخ داده اند.آن را به فال نیک گرفته وامیدواریم که این شروعی برای احیای زبان طَرقی در نزد عزیزانی باشد که سالهاست از زبان مادری و آباء واجدادی خود دور شده اند .مسلما راهنمایی وانتقادهای شما حرکت دراین مسیر را سریعتر خواهد نمود انشاالله.

 

درسّه برق بمیه     تریکیها بشیه

طرح هادی بمیه     کوچه هاش تریک نیهه

اما این ویرت نِشو      مو به قربونت بشو

یو کییه هاش تریکه    کوچه رزهاش بریکه

رعیتیش بی حاصله    کار هاماها وله

صُدای  وِرَه  نه یه        صُدای هی وی و بِزغاله نیه

نون درقی نِداریم       پلَه برقی نداریم

کخ اشه  میرزا باقره   یا تِهِ لاشَجارَه

نون دهیت اپییه     تو بویز بشه نیه

این رو ها  او نداریم   شِو هاش جی خو نداریم

اَولاج ها ورتاییهَ    کَلَه ها  دِر کَتیه

مَو هاش جی دِریتّه    حُشَه هاش بریتّیَه

که جووُ حشگ ببی یه    یکی اوهون نبیه

او بُرزن نِداریم                حت اجه تو چه کِریم

موو اجوو شکرخدا          اکورو ایتپوری دعا

اگه هاما او نداریم         10 دِ مترو نداریم

در عوض هوای پاک         همه یا رزهای تاک

او کشه که داریم            اهرینیم ُ و ایاریم

همو توو سیا داریم         غاجه و غلا داریم

تابَسون ها یوز داریم        هِلو و  وایم داریم

بوق و شیپور نداریم        دوو و دمبور نداریم

عوضش هوا داریم          هوای تیمیز  داریم

صخب زو یو کوچه ها      یو رَز و برِکوچه ها

صُدای قناری یو             صُدای بلبل ایه

درسّه 10 ول ببیه       اسار هاش حِل ببیه

در عوض برق بمیه      پَچ هویا  اسفالت ایه

گاز ها جی دِر گیرنیا        زمسون سرما نه یه

هاما به امید ژنده ایم        همو در نمنده ایم

ایشالله 10 آباد ابوو         مشط ناز و داد ابوو

شعر برکامسرا به زبان طرقی قسمت دوم

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی ازفرهنگ وهویت گفتگو میشود اجزایی ازقبیل مانده های تاریخی؛هنری؛ ادبی یا پوششهای مانده ازادوار کهن مستدلاتی گویایی هستند.که کمک میکنند تا فرهنگ وهویت مکان یامردمی را بشناسانند. درباره معرفی روستای طرقرود یا آنطوریکه این روزها شهر جدید طرق گفته میشود؛ این روزها جزئیات زیادی در وبلاگها یا رسانه ها می توان مشاهده کرد.اززیبائهای طبیعت هوای پاک مکانهای دیدنی یا تاریخی ازمعادن طبیعی مانند انواع سنگهای معدنی یا معادن طلا یا اورانیوم وغیره .اما کمی هم به واقیتها بپردازیم .کسانی که 60 یا 70سال قبل رابه یاد داشته باشند یا از بزرگترهای خود شنیده باشند یا اسناد تاریخی رامطالعه کرده باشند میدانند که این روستا زمانی دارای جمعیتی بالغ بر4000نفر بود ه ودارای رونق اقتصادی گسترده ای بوده است. اما جبرروزگارو دلایل روشنی باعث گردیده که اکنون وارث روستائی با اثار ویرانی فراوان وکم سکنه باشیم.اجازه بدهید درباره دلایل این ویرانی ها درجای دیگری با یکدیگربه گفتگوبنشینیم. بسیاری از آثارتاریخی ؛ادبی ؛ فرهنگی دستخوش جبر روزگاروبعضی جهالت ها گردیده وازبین رفته است .حالاسئوال اینست ازفرهنگ طرقرود چه داریم؟

 شایدبه جرات بتوان گفت که تنها اثرفرهنگی که ازدوران کهن باقی مانده است زبان است .وصد البته که آمیزه های دین مبین اسلام و مراسم مذهبی نظیرعزاداری آقا اباعبدالله الحسین (ع) نقطه عطف واتصال نسلهای گذشته با نسلهای جدید وباقی ماندن زبان درمیان اهالی آبادی است. زبان طرقی با بیش از 2500 سال که قدمت آن به پیش ازاسلام بازمیگردد. زبان ابزارگفتگو؛ارتباط و انتقال فرهنگ واندیشه هاست.اکنون که گذشت زمان وحکومتهای نالایق؛خودخواهی ها وخود پرستیهای خانها واربابها روزبه روز فرهنگ اصیل این مردم را کمرنگ تر کرده است.وآن را به گذشته های دورسپرده است.تنها اثر باقی مانده فرهنگی زبان طرقی است و ما میراث دار این زبان هستیم .

پس دراین روزگاروانفسا شاید تنها کاری که ازدست ما برمی آید,اینست که درنگهداری وپایداری آن تلاش کنیم.

  دراینجا بخش دوم شعر, کاروانسرا و وضع وحال آن روزگار به زبان طرقی تقدیم می شود

کامسرا چی چی بیَه                بُوا معنیش چی چیه

مَشتِ مسافربیَه                 اُشتر و قاطر   بیَه

مسافرهاش کادرند            خر  قاطرهاش کادرند

بَنجا شاس واگِردِ َپشت       اَینَِه خورجین های مَش

ازحمل جیرکه بشه            تا حمل بالا رسه

ویشترازچل تا دکون         اینور و اونور ِدرهَ

اندو و اُهون وایشت            دست گی ایتا پلایشت

هی اینور اونور مَویز           ِبخو ایتپوری مویز

بشه برحسینیه                   قِصَه هاش مَندَنی یه

بُس اون چُنار گردد              که یو دلش خالیهَ

این چُنار چند سَلشه             کِهجوَو  بِغلشهَ

ِقدیمیها اَوا جند                   ویش از چار هزارسَلَه

قصَه هاش ویرت نه َیَه          پس بُره یویِه کیَه

اندو ها بازار بیَه                  یُش جی کسبُ کاری بیَه

اندو بقالی بیَه                    اوهون بزّازی بیَه

قصّابی پا چُنار                   دِرِستُ حَسّابی بیَه

تخم کَََرگِت اپیه                  بِِِشه بَرحوسینیه

اندو گا  نا اَوانند                 بزُ میش نا اوانند

گوژد اشتُرجی داریم           رَه دور دِ ایاریم

گُُوُه کشی اوهونهَ              مُشتُریش  ور گورونهَ

یوز وکشمش اَیارَند             نخ و پیلی جی دارند

قیمتش چندَ  ِبواج              خُی شو خیلی خوب زانند

مِدیها ایبی کی اند             بِیی کا دِ بمیند

کاسبندومهمونند               هر کیَند خوش اََمَیَند

این ایتا ارَدسونی              اون ایتا اریسمونی

این ایتا ماَهوایی یه          اون ایتا جی واییه

بزّازش اصفاحونی           پس کا ِدرَه  ِلنجونی

این قایه ها م که بوات        بشی یه  یوی دوات

اِندو شعرتوموم به بُو         درد دل توموم نِه بُ

نوشته شده توسط ناصر جلالیان

شعر برکامسرا به زبان طرقی

بسم الله  الرحمن الرحیم

زبان طرقی تنها یادگارفرهنگ گرانبهای روستای طرقرود 2

شعر برکامسرا یادر کاروانسرا  به زبان طرقی را تقدیم خوانندگان عزیزمینماییم مضمون کلی شعرپرسش از خواننده درباره طرق حدود صد سال قبل, خصوصا تکه بین محله پایین و محله بالا که درآنوقت ازنظر اقتصادی و فرهنگی رونق فراوانی داشته است به طوری که فقط ازمیدان حسینه محل پایین تا میدان حسینه محل بالا دارای بیش ازچهل مغازه بوده است که الان هم باکمی دقت نظر قابل تشخیص است. ودر کنار آن تعداد زیادی کسبه فصلی ودوره گردکه تعداد آنها خیلی بیشتر ازمغازه داران بوده دورو براین مغازه ها به امر داد و ستد مشغول بوده اند .درطرف به جزتولیدات محصولات کشاورزی مانند گندم و جو وگردو وبادام وانواع میوه هاکه قطب اصلی زندگی مردم را تشکیل میداده , صنایعی ماننده گیوه کشی و نخ ریسی نیز دارای رونق فراوانی بوده وگیوه های طرق به شهرهایی مانند اصفهان کاشان وطهران نیز داد وستد میشده است. تعداد کارگاه های گیوه کشی نیز بسیار زیاد بوده به طوری که تعداد زیادی از خانواده دارای نام خانوادگی گیوی یا گیوه چی یا گیوه چیان بوده اند. که اینروزها حتی این نام های خانوادگی نیز کمتر شنیده می شود.صنعت مسگری نیزازصنایع پر رونق آن روزگار این دیاربوده است .کارگاه های شیره پزی انگورازدیگرکارهای پررونق آن روزگار است که به کارگه یاشیره پزخانه معروف بوده که انگورمازاد برمصرف رابه شیره انگورتبدیل میکرده ودرفصل زمستان کاربرد داشته است.ازدیگرتولیدات عمده محلی آن زمان میتوان از تولید شیره انگوروخشکبار ومرغ وتخم مرغ و وسائلی که ازپشم گوسفند وموی بز نام برد که شامل جاجیم وگلیم خورجین وتوبره میشد واز وسائلی بود که درآن زمان ها کاربرد فراوانی داشت .تجارو کسبه ای که  ازجاهایی مانندشهراصفهان و مهاباد واردستان وکاشان و غیره به اینجا می آمده اند کار تجارت وبازرگانی دارای رونق فراوانی  بوده است. درحقیقت می توان گفت این بخش بازار اصلی منطقه طرقرود بوده است. ولی دراثر جبر زمان و سیاست های غلط  دولتمردان وسردمداران درطی صد سال گذشته روزبه روز رو به ویرانی گذاشته  به طوری که دراین روزها به جز خرابه ها دیگر چیزی ازآن رونق و شور وحال گذشته به چشم نمی خورد.رکود اقتصادی؛ نبودن پشتوانه اقتصادی برای خانواده باعث کوچ ساکنین به ویژه نسل جوان گردیده وروزبه روزخرابیها بیشترشده تا اینکه حاصل آن ویرانه کنونی باقی مانده است وحال سئوال این است چه کنیم تا آن رونق وآن شادابیها بازدوباره به طرق بازگردد.جایی که این روزها زمزمه شهرشدنش به گوش میرسد اما تا همان طرق صد سال    پیش هم فاصله بسیاری دارد! کامسرا یا کاروانسرا که درکنارقلعه ودربین این مغازه ها بوده . محل پذیرایی مسافران و کاروانهایی بوده که برای تجارت و دادوستد به طرق می آمده اند.

 و اما شعرکاروانسرا به زبان شیرین طرقی:

داستان برکامسُرا ویرِت اَیَه؟      قِصَه یِهِ  ِسید اسدالله ویرِت اَیَه؟

قصه یه نایب کاشی واُیمیناش        قایه یهِ قلعه وچاه ویرِت اَیَه؟

این روها بر کامسُرا که رد ببِه     دکون مش فضلُ الله که رد ببه

دسسِ راشتِ تو ایتا خُورابَه یَه          دسسِ چپِپت  بَر آشپِزخانَه یه

اندو شِو ها توریکه                   اندو رَه ها بُوریکَه

صُدای غُلا اَیَه                        برپولگه او نَیَه

ملا ممد کا دِره                      غولوم نجف کا هادِره

مد باقر مشهدی علی                اوسا قِدم کاها دره

اوِِچیک چیک کاهایه                کوه پونجر کاهایه

مسجد هونی کاهایه                طلوگری اندوهایه

دربخش دوم شعرتوضیح کاروانسرا ووضع وحال آن روزگار به زبان طرقی تقدیم می شود منتظر باشید. ناصر جلالیان

انتشار تصاوير كم‌نظير از بقيع پيش از تخريب

با انتشار كتاب آلبوم عكس‌هاي اختصاصي سلطان عبدالحميد عثماني از مكه و مدينه، تصاوير جالب و كم‌نظيري از بقاع متبركه مدينه و به ويژه قبرستان بقيع به دست آمده است.

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، اين كتاب در سال 2006 تقريبا هم‌زمان در نيوجرسي آمريكا و استانبول تركيه به چاپ رسيد.

در اين كتاب، حدود 130 تصوير زيبا و تاريخي از صحراي عرفات، كعبه، مسجدالنبي تا قبرستان ابوطالب و شهر مكه و مدينه منتشر شده است.

ادامه نوشته

ایجاد محل اقامت کوتاه مدت جهت پذیرایی از تورهای داخلی و خارجی در طرقرود

 به گفته یکی از تور گایدهای(گردانندگان تور)  منطقه اگر یک رستوران  یا محل اقامت کوتاه مدت با امکانات خوب در منطقه ترجیحا در خود قلعه طرق یا اطراف قلعه یا اطراف بند طرق  وجود داشته باشد ما شاهد حضور گردشگران فراوانی  جهت بازدید از این روستای کهن خواهیم بود که به دنبال آن ایجاد  بازار محلی برای فروش محصولات کشاورزی  و صنایع دستی به گردشگران فراهم میشود.

ضرورت احداث محل اقامت کوتاه مدت  در طرق  

احداث این  محل اقامت کوتاه مدت  در طرق  ، طرق را به لیست روستاهای داری امکان جذب گردشگر اضافه میکند و  نظر مدیران گردشگری را به طرق  معطوف میکند که هم مکانهای دیدنی طرق را از حالت دیدن سطحی گردشگران و حالت گذری بینی خارج میکند و هم باعث  آرامش خاطر گردشگران داخلی و خارجی میشود.

در حال حاضر تورهای خارجی ای  که تعدادی از همشهریان ما در آنها فعالند با اعلام این مطلب دلایل عدم حضور توریست خارجی در طرق را نبود امکان پذیرایی کوتاه مدت در طرق اعلام کردند درحالی که طرق با داشتن جاذبه های طبیعی فراوان مثل کوه کرکس و طبیعت کوهستانی و دشتهای بکر میتواند گردشگر را حداقل برای یک روز در خود نگه دارد.

بخش خصوصی با سرمایه گذاری و مسئولین با حمایت معنوی از این کار میتوانند زمینه ساز این حرکت باشند.

البته ساخت کمپ های استراحت گردشگری در طرقرود نیز میتواند قدم دیگر در راستای جذب گردشگردر طرقرود باشد.

مسجد جامع نطنز در راه ثبت در فهرست آثار تاریخی جهانی به یونسکو معرفی شده‌است.

اسفندیار حیدری‌پور امروز در اردستان با بیان اینکه اعتبارات کنونی سازمان میراث فرهنگی استان جوابگوی پروژه‌های موجود نیست، اظهار داشت: اعتبارات سال‌جاری سازمان میراث فرهنگی نسبت به سال گذشته 30 درصد افزایش داشته است که امیدواریم با مشارکت و جذب اعتبارات ملی، روند پیشرفت فیزیکی پروژه‌ها افزایش یابد و فعالیت در این عرصه به بهترین شکل ممکن صورت پذیرد.

وی به شناسایی 20 هزار اثر تاریخی در استان اصفهان اشاره کرد و ادامه داد: عمده فعالیت سازمان میراث فرهنگی در سال جاری، ثبت آثار تاریخی در فهرست جهانی است.

رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان با بیان اینکه باغ چهلستون اصفهان، باغ فین کاشان و چند مسجد ایران کاندیدای ثبت در فهرست آثار تاریخی جهانی هستند، تصریح کرد: مساجد جامع اصفهان، اردستان، نائین و نطنز از دیگر آثاری هستند که به منظور ثبت در فهرست آثار تاریخی جهانی، به یونسکو معرفی شده‌اند.

حیدری‌پور به دیگر آثار تاریخی آماده ثبت در فهرست جهانی اشاره کرد و افزود: چند دست کنده هم برای ثبت در فهرست جهانی شناسایی شده است که دست کنده نوش‌آباد از این آثار است.

راه اندازی نخستین اقامتگاه طبیعی کشور در منطقه نمونه متین آباد بادرود نطنز

 نخستین اقامتگاه گردشگری طبیعی کشور در منطقه نمونه گردشگری متین آباد از توابع بخش بادرود نطنز راه اندازی می‌شود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران معاون سرمایه گذاری و طرح های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان با بیان این مطلب گفت: این منطقه در حاشیه جنوبی منطقه حفاظت شده کویر مرکزی ایران قرار گرفته و از لحاظ زیست محیطی بسیار متأثر از شرایط محیط است.

احمدرضا مولایی افزود: شرکت گردشگری ایران دوستان یکی از شرکت های طراز اول کشور در زمینه ورود گردشگران خارجی به عنوان سرمایه گذار این طرح، مرحله اول این منطقه را با ایجاد اقامتگاه گردشگری متین آباد آغاز کرده است.

وی تصریح کرد: این طرح به عنوان نخستین اقامتگاه طبیعی در ایران محسوب می شود که به واسطه طراحی معماری و برنامه های پیش بینی شده در نوع خود بی نظیر خواهد بود.

مولایی افزود: میزان سرمایه گذاری در مرحله اول حدود مبلغ 13 میلیارد ریال با مشارکت بانک توسعه صادرات بوده و پیش بینی می شود در مرحله دوم طرح با تعریف کاربری های متنوع گردشگری طبیعی و ورزشی، مبلغ 32 میلیارد ریال سرمایه گذاری صورت گیرد.

معاون سرمایع گذاری سازمان میراث فرهنگی اصفهان، اثرات ویژه راه اندازی منطقه نمونه گردشگری متین آباد در سطوح ملی و منطقه ای را بیان کرد و گفت: حفظ محیط زیست و منابع موجود در منطقه، ورود گردشگران و ایجاد کسب و کار و اشتغالزایی بیش از 74 نفر، جلوگیری از مهاجرت روستائیان و عدم تخریب روستاهای تاریخی اطراف و رونق کشاورزی در منطقه، بهبود کیفیت و کمیت کشاورزی از مهمترین اثرات ویژه این منطقه نمونه است.

مولایی خاطر نشان کرد: ساخت منطقه گردشگری متین آباد واقع در بخش بادرود در دور دوم سفر ریاست جمهوری به استان اصفهان به عنوان منطقه نمونه گردشگری مصوب شد که امیدواریم به زودی موافقت تأسیس منطقه صادر و مطالعات طرح جامع منطقه به تصویب برسد.

گفتنی است این اقامتگاه در 12 کیلومتری شهر بادرود و 24 کیلومتری شمال نطنز در استان اصفهان قرار گرفته است.

گزارش سفر دو روزه نطنز و ابیانه - بخش اول - 20 و 21 خردادماه 1389

روستای طرق

در روزهای آخر فصل بهار که رنگ تابستان را به خوبی به خود گرفته اند رهسپار شدیم به تاریخ گذشته ی شهرستان نطنز تا سفری به یادماندنی با آموخته های آن در تاریخ عمرمان برجای گذاریم. به روستای طرقرود که رسیدیم درختان کهنسال چندصد ساله همه را مجذوب خود می نمود درختانی با تنه های تنومند و آراستگی عجیب سر برافراشته بر آسمان از سرو و چنار. درختانی که به راحتی چندین نفر را در دل خود جای میداد و با داستان های افسانه گونه ی آتش گرفتن هر سی سال ِ خود  شوق ما را برای  دیدن و البته و بالارفتن از شاخه هایی که نه تنها گذر تاریخ چند صد ساله را بلکه افراد بسیاری را بر شاخه های خود تحمل کرده است، بیشتر می کرد.

با گرفتن عکس های بسیار بالاخره راضی به پائین آمدن شدیم که آن هم خود شور و نشاط و بیشتر از آن هیجان و ترس  را به همراه داشت و حاصل لحظه ای درنگ در آن بالا برای چگونه پائین آمدن، پشیمانی بالا رفتن از آن بود! واینکه به راستی  بالا رفتن از آن چه سود  که در دسر و ترس پائین آمدنش را نیز می بایست تحمل نمود!؟

پس از دل کندن از این درختان زیبا و سحر آمیز، قدمی زدیم در کوچه پس کوچه های طرق، که با شیبی ملایم به تپه ای می رسید و دژ باستانی طرق خاموش تر از هر زمان دیگر بر آن خفته بود و گذر مردم روزگار زندگانی خود را در خواب ِ خوش خود می دید.

بنایی عظیم که بلندای آنرا تا پنج طبقه تخمین زده اند؛ اگر او در خواب خوش ِ رفت و آمد مردمان زمانه ی خود بود ما نیز غرق در خاطره ی دژ یزد خواست و بیاضیه و گورتان بودیم، اما این نیز شگفتی های خاص خود را دارد. کوچه های پیچ در پیچ، خانه ها و اتاق های کوچک با سوراخ هایی مخوف، چاهی حفر شده در دل سنگ که مسیر گاو رو آنرا به راحتی می شد حدس زد و بقیه همه از خشت بود و خاک .

از هر پنجره ی جبهه ی غربی آن می توان نمای زیبای دریاچه ی فصلی طرق را نظاره کرد که با سرسبزی اطراف خود از فراز قلعه به زیبایی ِ روستا می افزاید. دریاچه، طرق را انعکاس میداد و پر بود از ماهی های ریز و درشت سیاه و سرخ و سنجاقک های بزرگ و کوچکی که بر سطح آن پرواز می کردند و با رنگ زیبای فیروزه ای جالب تر از هر چیز دیگری بودند.

روستای مزده

به امامزاده چهار بزرگوار از فرزندان موسی بن جعفر رسیدیم، متصدی آن زن میانسالی بود و نقل می کرد از زائران و حتی رهگذرانی که برای نخستین باری که بدانجا آمده اند حتما به خواسته ی خود رسیده اند. اما اهالی از این رفت و آمد غریبه ها دل چندان خوشی نداشتند و نور، خورشید و آتش برای بومیان هنوز مقدس بود.

قلعه سنگی نطنز

حرکت کردیم به سمت نطنز، در میانه ی راه دیوارهایی از خشت و گل و سنگ خود نمایی می کرد. توقفی کوتاه داشتیم تا در ذهن خود قلعه ای محکم و استوار که آثار به جا مانده از آن به تصورمان در سه طبقه بودن آن کمک می نمود، و کاروانسرایی که بعد ها درکنار آن ساخته شده بود و عبور و توقف کاروانیان و گذر زندگی را در آن تجسم کنیم.

پارک سرابان نطنز فضای ِ مناسبی بود برای استراحت و خوردن ناهار، آب سرد و جاری چشمه و سایه ی درختان و نسیمی که هنوز خنکای بهار را با خود داشت .

روستای ابیانه

و پس از آن راهی شدیم به سمت ابیانه از هَنجن که بگذری در فاصله ای کم به درّه ای سرسبز میرسی با پیچ و خم بسیار، در سینه کش ِ جاده روستاهای یارنه و کمجان و برزرود و طره را پشت سر میگذاری و پس از آن ترکیب خاک اخرایی و سرسبزی درختان که همه از سپیدار است و کبوده مجذوبت می کند. ابیانه ای ها در دل کوه های کم ارتفاع کرکس آغل و انبارهایی کنده اند برای نگهداری دام و غلات چرا که در گذشته فضای زندگی در روستا کم بوده است. تمام طی مسیر خاطرات باهم بودنمان را در سفر ثبت می نمود و واقعا که چه ساعات تکرار نشدنی و خوشی بود.

به محض ورود به روستا از موزه ی مردم شناسی آن که به خوبی شیوه ی زندگی و معیشت مردم روستای ابیانه را نمایش می داد دیدن کردیم. اینجا ابیانه را ویونه و خود را ویانه ای می نامند. وی همان بید است و ویانه از بیدانه و بیدستان و بیدزار می آید. خانه ها از سنگ و ملات گل سرخ و آهک وخشت بر دامنه ی شمالی کوه های کرکس نشسته اند. مردمان ویونه در تاریخ ثابت ساکن و خاموش مانده اند. زندگی در ابیانه جریانی ندارد و تنها رفت و آمد غریبه هاست که به روستا رونق می بخشد؛ پیرمردان و پیرزنان با چارقد های سفید ِ گلدار و لباس های خاص ابیانه که در گوشه و کنار کوچه ها تکیه بر خشت سرخ با چهره هایی مصمم یا به صحبت با گویش خاص خود مشغولند یا به فروش محصولات ابیانه؛ از روسری های ابیانه گرفته تا کرایه ی لباس های ابیانه ای برای گرفتن عکسی و پوسترهای این روستا در هر فصل و از هر نمایی و خوراکی های خاص منطقه و تنها دو کودک این روستا که بر روی پیر نشین خانه ای لواشک و پونه می فروختند تا شاید اندوخته ای شود برای تأمین آینده شان در تهران!

اینجا هم به امامزاده ای رسیدیم برای دمی استراحت که حوض بزرگ وسط آن  و درختان مو فضای آنجا را فرح بخش می کرد و پس از تلاش برای هماهنگی به بازدید از مسجد جامع ابیانه با قدمت بیش از 700 ساله ی آن رفتیم.

مسجد بر روی مسجدی قدیمی تر بنا شده بود با دری از چوب گردو که با زیبایی خاصی کنده کاری و حکاکی شده بود؛ کف پوش مسجد نیز از چوب بود و رود برزرود از زیر آن می گذشت. محراب و منبر قدیمی که تاریخ 431ھ.ق را نشان می داد نیز از جنس چوب گردو به صورت منبت کاری شده که آیاتی از قرآن بر آن نقش بسته است. سقف زیبای آن نیز از چوب گردوست با طرح ها و نقش های منظم هندسی و رنگ های بسیار زیبا که طبیعی اند و چون به قول متصدی آن ما بچه های خوبی بودیم ! به ما اجازه ی ورود به طبقه ی پایین را داد. مسجد جامع اصلی با در کوچکی و چند پله پائین تر از مسجد جدا می شد. سال ساخت 477ﻫ.ق ست و کف پوش و ستون های آن سقف محراب و منبر آن نیز همه از چوب است. محراب از تکه چوب هایی با اندازه های مختلف و به تعداد روزهای سال و 366 قطعه است با تراش و کنده کاری های بی نظیر. عدم وجود موریانه در ابیانه باعث حفظ و استحکام بناهای چوبی در ابیانه است.

پس از راهنمایی های آقا سید ( متصدی مسجد و چند بنای دیگر در ابیانه ) به سمت معبد میترا که خارج از روستاست حرکت کردیم و این نشان می دهد که اینجا هم آتش و نور و خورشید هنوز مقدس است. پس از عبور از باغهای میوه  به سربالایی کوه کم ارتفاعی رسیدیم که به ما این فرصت را داد تا بتوانیم نمای روستا را از کوه های کم ارتفاع بخش جنوبی به خوبی بنگریم؛ و به راستی چه خوش می درخشد این یاقوت سرخ در پای کوه های کرکس و اگر سرخی آنرا نبینی همه سبزیست و سرسبزی و زمستان، با خیال خام خود برف سرد بر آن می نشاند که شاید از برافروختگی ِ این تب بکاهد.

 آن طرف تپه  درختان سر برافراشته ی سپیدار و کبوده منظره ای بسیار دل انگیز را می آفریند و طبیعت خود نمایی می کند.

معبد میترا را زیارتگاه هنیزا وبارگاه بی بی زبیده خاتون! نیز می نامند، پس از عبور از حیاط کوچک معبد اتاقکی در دل دیواره ی کوه ساخته اند که انسان را به یاد زیارتگاه چک چک یزد می اندازد اما اینجا خبری از چک چک قطرات آب نیست اما آثار آن بر روی سنگ های کوه پیداست.

به روستا بازگشتیم باز توقف و استراحتی کوتاه در امامزاده و چون فرصتی برای دیدار از دیگر آثار و زیبایی های ابیانه نداشتیم راهی نطنز شدیم برای استراحت شب؛ همگی دوست داشتیم که شب را در ابیانه بمانیم به خاطر هوای خنک و تمامی زیبایی هایش و ای کاش می ماندیم ...!

ساعت ΄9:30 شب به نطنز رسیدیم. برای اقامت و استراحت در امامزاده یحیی و طاهر،هماهنگی هایی انجام شده بود؛ اجازه شام خوردن داده شد اما اجازه ی اقامت برای شب نه! همه منتظر حاج آقا بودند تا این اجازه را صادر نمایند که خود داستانی داشت خاطره انگیز و بالاخره ساعت 12 شب حاج آقا آمدند و نتیجه این شد که ما می بایست شب را در جای دیگر به صبح می رساندیم؛ و راه افتادیم به سمت پارک سرابان، اما در میان راه به انسان شریفی برخوردیم که ما را به سمت روستای ابیازن راهنمایی کرد و آنجا  دو اتاق زائرسرای امامزاده شاه سلطان حسین عموی امام زمان را اجاره و شب را در آنجا استراحت کردیم .   

 و صبح روز بعد ...

قلعه سنگی نطنز

                   

قلعه سنگی نطنز یکی از آثار انگشت شمار به جای مانده از روزگار باستان در منطقه است .

این بنا را با نام های « رباط سنگی طرق » و « رباط سنگی نطنز » نیز نام می برند .

در مسیر جاده قدیم طرق به نطنز ، بعد از « سردهان» و در 12 کیلومتری طرق ، پس از گذر از یک گردنه ، به تنگه ای وارد می شویم که پهنه زیادی ندارد و دو جاده قدیم و جدید از کنار هم عبور می کنند . قلعه سنگی نطنز در این جا درست در مسیر تنگه قرار دارد .

از سوی بزرگراه اصفهان کاشان نیز ، در ابتدای محدوده ای که بزرگراه با جاده قدیم همجوار می گردد ، این بنا قابل مشاهده است که در میان دو جاده قرار دارد .

 این بنای زیبا و با شکوه ، در دوران معاصر مورد بی مهری هایی از سوی حکومت های حاکمه قرار گرفته اما با وجود آسیب هایی که به آن وارد شده هنوز هم در میان دو جاده که محل رفت و آمد ماشین های کوچک و بزرگ است ، تنها و ناشناخته بر جای ایستاده و به صورت زباله دانی در آمده است .

جالب اینجاست که به هنگام ایجاد جاده طرق به نطنز ، حریم بنا در دوران پهلوی رعایت شده است . اما در دوران علم و آگاهی که ما در آن قرار داریم ( با تمامی هارت و پورت ها ) بزرگراه اصفهان به کاشان را دقیقا از میان کاروانسرای پیرامون این بنا گذر داده اند .

در سال های دهه 60 میلادی « ماکسیم سیرو » (خدایش بیامرزد) این اثر و سازه های اطراف آن را به طور کامل بررسی کرده و پلان هایی از آن برای ما باقی گذاشته است . اما در اثر گذشت زمان و بی توجهی مسئولان ، دگرگونی و خرابی های زیادی بر آن وارد شده است .

                    

دکتر علیرضا جعفری زند ، نیز در کتاب « اصفهان در دوره ساسانیان » بررسی هایی از این بنای باستانی نموده که در اینجا گوشه ای از مطالب ایشان را می آوریم : 

به خاطر اهمیت استراتژیکی که گردنه داشته ، این محل در دوره ساسانیان انتخاب شده است . یک حصار برای راهداری و یک پست نگهبانی با ملحقات لازم در آنجا بنا کرده اند . ایجاد مزقل ها در دیوار ، بیان کننده یک بنای نظامی و دفاعی می باشد .

در واقع بلندی دیوارها ، پرتاب گلوله های فلاخن یا تیر و کمان را برای محاصره کنندگان دشوار می ساخته است . در صورتی که مزقل ها این امر را برای افراد داخل بنا آسان می کرده است .

در سرتاسر ساختمان این دژ ، تمام دقت های لازم برای تامین شرایط یک مقاومت شدید ، در نظر گرفته شده است .

در دوران اسلامی احتمالا این بنا به کاروانسرا تبدیل شده و ساخت و ساز هایی چون تنور و انبار آذوقه برای این منظور انجام گردیده . دیگر آثار برج نیز در جهت امنیت قلعه در مقابله با راهزنان مورد استفاده بوده است .

این ساختمان احتمالا بر اثر زلزله تکان خورده و شکاف در دیوار غربی و نیز فرو ریختگی دیوار شرقی از آن ایجاد شده است . با این وجود هنوز هم عظمت و بزرگی خود را حفظ کرده است .

ماکسیم سیرو معتقد است که محوطه وسیع و اتاق های بنا به صورت کاروانسرا مورد استفاده قرار می گرفته . و نیز عقیده دارد که این محل با آب و هوای خنک و آب عالی فراوان ، در دوران آسایش مورد استفاده قرار گرفته و کاروانسرایی پیرامون آن ایجاد شده است .

چنین به نظر می آید که ساختمانهای الحاقی ، در دوران سلاطین بزرگ مانند آلب ارسلان و ملکشاه ایجاد شده باشند .

این ملحقات با دیوار های ضخیم از سنگ قلوه و با ملات گل رس و گچ ساخته شده اند . ولی نتوانسته در مقابل تغییرات جوی و زلزله های متعدد منطقه که درست در روی شکاف طولی رشته کوه است ، مقاومت کند .

وقتی که صفویه راه « دنبی ، کمشه ، نطنز » را مجهز کردند ، این بنا از رونق افتاده و تاق های ان به کلی فرو ریخته است.

                   

بیان اثر بر اساس نوشته های ماکسیم سیرو : 

« قلعه سنگی که قلب آن یک دژ با هیبتی است ، از عهد ساسانیان یا بلافاصله پس از آن ساخته شده ، ساختمان های ضمیمه به زودی اضافه شده اند و بعدها باز ( در زمان سلاجقه ) یک کاروانسرا به آن الحاق شده است . در این محل که دره تنگ است ، با دیوار ضخیمی که آثار آن نزدیک رودخانه است ، سدی بسته شده و از این دیوار آثار کمی باقی مانده است .

رباط سنگی نطنز ، همانطور که از نامش پیداست ، یک پست نظامی سنگی است . این دژ که از نظر اصول شبیه به « رباط سلطان » است ، در تنگ ترین گذرگاه نطنز قرار دارد .

یک تنگ واقعی که راههای جلگه اصفهان ناچار باید از آن بگذرد و بعد به طرف کویر مرکزی بروند .  جاده جدید هم بالطبع از آنجا می گذرد و بنابر این مسافران ناچار منظره جسیم رباط را می بینند . ولی هرگز به بقایای یک دیوار ضخیم که سرتاسر تنگ کشیده شده و روی بدنه سنگی این گردنه تکیه می کند ، توجهی ندارند .

] این دیوار ضخیم که سیرو توصیف می کند به طور کلی با ایجاد بزرگراه از بین رفته است . اینکه سیرو می نویسد همه مسافران ناچار این بنا را می بینند ، واقعیتی است که امروز هم قابل مشاهده است . پس سازندگان و طراحان بزرگراه اصفهان به کاشان ، چندان هم از وجود این بنای ارزشمند باستانی نا آگاه نبوده اند ، اما متاسفانه چشم عقل را بسته اند و کار خود را انجام داده اند .[

این رباط در اصل یک پست نظامی پلیس راه بوده و با درست شدن برج قلعه ، بلافاصله یک حیاط به آن الحاق شده که در آن سربازخانه و اصطبل جای گرفته . بعدها یک حیاط دوم که وسیع و مستطیل شکل است و در اطراف آن هم محل هایی ساخته اند ، به ترکیب اولیه افزوده شد . »

توصیفاتی که سیرو از قلعه سنگی می کند ، این تردید را بوجود می آورد که خود او این اثر را ندیده و نقشه آن را نیز شخص دیگری کشیده و او بر اساس نقشه به توصیف بنا پرداخته است .  

همانطور که ذکر شد این بنا از سال 1962 که سیرو آنرا توصیف می کند ، تغییرات زیادی داشته و بزرگراهی که در ضلع شرقی آن احداث شده ، آثار پیرامونی را به کلی از بین برده است . پیش از این نیز جاده غربی این عمل را انجام می داده است .

تغییرات و خرابی های مذکور ، اطراف برج اصلی را فرا گرفته اما برج سالمتر مانده است . ماکسیم سیرو تا همینجا به توصیف بنا پرداخته و درباره آثار پیرامون چیزی ذکر نکرده و فقط به ارائه نقشه پرداخته است . پس در اینجا سوالی پیش می آید که آیا او در ترسیم نقشه دچار خطا شده باشد ؟ 

                       

تجزیه و تحلیل آثار به جای مانده از برج سنگی  

شاید استفاده از نام برج ، با شکلی که فعلا این بنا دارد ، مناسب تر از نام قلعه باشد .

این بنا از مسافت های دور با دیوارهای سنگی خود دیده می شود . از چهار دیوار آن ، دیوار شرقی که مجاور بزرگراه است ، فرو ریخته ولی سه دیوار دیگر بر جای خود باقی هستند . دیوار های مورد نظر هر کدام 20/1 متر پهنا دارند که توانایی باربری سه سقف را دارند .

جبهه جنوبی

ورودی اصلی بنا در دیوار جنوبی است . این ورودی در بین دو برجستگی برج مانند ، بر روی شیاری به عرض 55/1 متر قرار گرفته و عرض بیرون زدگی نیم برج ها 5/1 متر است . بالای این دو نیم برج ، احتمالا دارای پوشش کروی تاق مانند بوده است . ساختمان و نمای جبهه جنوبی شبیه به ورودی قلعه شاهدژ اصفهان می باشد .

ورودی دارای 5/1 متر پهنا و 70/1 متر بلندی است و تاقی با قوس کمانی دارد .

یک حیاط کوچک مرکزی بعد از این ورودی قرار گرفته که با ورودی اصلی ، هفت درگاه به آن باز می شده است . یک دیوار تقسیم کننده در وسط حیاط ، از الحاقات دوره بعدی بنا است .

سیرو در نقشه خود یک ورودی در سمت راست و مجاور به دیوار نشان داده در حالی که این ورودی در وسط حیاط شرقی قرار داشته و یک جفت است که از آنجا به اتاق های شرقی راه دارد .

تمام اتاق ها دارای تاق گهواره ای به شکل نیم دایره است که ارتفاع آنها به طور یکنواخت 30/3 متر بوده و ارتفاع باقی مانده درها و درگاه ها از 78 تا 88 سانتیمتر متغیر است . شاید این بخاطر نشست بنا باشد .

 جبهه شمالی

ضلع شمالی بنا ، بیشترین قسمت آثار را در خود جای داده و نسبت به توصیفات ماکسیم سیرو ، تغییراتی نکرده است .

اتاق ها بوسیله سوراخ های کوچک که در بالای درگاه ها ایجاد شده ، تهویه می شده و البته نقش نورگیر را هم داشته اند .

بنا و دیوارهای بلند آن از سنگ لاشه و ملات گچ و خاک ساخته شده و اندودی مقاوم از گچ و خاک و در برخی نقاط از آهک و خاک دارد .

دیوار اصلی که این آثار به آن تکیه کرده ، حدود 10/10 متر بلندی دارد .

 ضلع شمالی دارای سه اتاق به ابعاد مختلف است  که با درگاه هایی به عرض 60/1 متر به یکدیگر ارتباط داشته اند و هر سه اتاق درگاهی به عرض 10/1 متر به حیاط دارند . طبقه دوم بر روی این سه اتاق ساخته شده و عبارت است از یک راهرو رواق مانند که درگاه ها و پنجره هایی به حیاط داشته . این تالار دارای سقف بوده که پیش آمدگی روی دیوارها نشاه دهنده پاتاق آن است که با توجه به این پیش آمدگی و نوع تاق ورودی های طبقه پایین ، احتمالا قوس کمانی داشته است .         

پله های طبقه سوم دیده نمی شود و جایی هم وجود ندارد که آنرا به پله بتوان نسبت داد . شاید از نردبان برای رفتن به طبقه سوم استفاده می شده ، شاید هم پله ها از اتاق های شرقی بنا بوده که از بین رفته است .

در طبقه سوم این سمت ، آثار دو مزقل دیده می شود . این طبقه نیز احتمالا دارای سقف بوده زیرا ارتفاع باقی مانده و نیز قسمت بالایی دیوارهای فرو ریخته ، این امر را بدیهی می سازد . البته سیرو معتقد است که طبقه سوم بدون سقف بوده است .

جبهه غربی

طبقه اول : شامل دو اتاق 3*5 متر با سقف های هلالی می باشد . دیوار جدا کننده این دو اتاق 95 سانتیمتر پهنا دارد . اتاق ها هرکدام درگاهی به حیاط دارند و با درگاهی به عرض 85 سانتیمتر به هم مرتبط هستند . آثار دیوار شرقی اتاق ها در زیر آوار به چشم میخورد . 

طبقه دوم : در طبقه دوم نیز دو اتاق وجود داشته که دیوار جدا کننده آنها را بر روی دیوار طبقه پایین ساخته اند . در این طبقه تعدادی مزقل بر روی دیوار ایجاد شده و جایگاه سقف نیز بر روی دیوار به چشم می خورد . سقف به طور کامل فرو ریخته است .  

طبقه سوم : این طبقه را شاید بتوان ایوان نامید و از طرف شمال به ایوان شمالی راه داشته است . از این ایوان فقط چند مزقل بر روی دیوار و نیز پنجره ای به طرف غرب دیده می شود .

جبهه شرقی

در سمت شرقی بنا که فرو ریخته است ، دو اتاق با سقف های هلالی وجود داشته که با دو درگاه به حیاط راه می یافته اند .  

آثار پیرامون ضلع شرقی بنا

در این نقطه آثار آوار و پی هایی دیده می شود که شاید مربوط به بنایی باشد که در کنار برج قرار داشته و تشخیص وضعیت آن امکان پذیر نیست . ساخت بزرگراه باعث شده که خاک های زیادی بر روی آن ریخته شود .

دیگر آثار مورد توجه

چشمه آبی که به نظر می رسد در محوطه قلعه قرار داشته و احتیاج ساکنین قلعه را فراهم می کرده است.  

همچنین برای اینکه در فصل بارندگی ، آب باران در محوطه جاری نشود ، پایین کوه را تراشیده و با ایجاد دیواره سنگی ، آنرا بصورت جوی آبی در آورده اند و آب های حاصل از باران را به بیرون از محوطه قلعه هدایت می کرده اند .

دژ باستانی طرق به نقل از وبلاگ گروه اصفهان شناسی زنده رود

دژ باستانی طرق از بناهای باستانی زیبا و باشکوهی است که در استان اصفهان جای دارد ولی افسوس که با وجود پیشینه تاریخی ، زیبایی و بزرگی خاصی که دارد ، به طور شایسته به مردمان شناسانده نشده و در زمره یکی از آثار ناشناخته استان به شمار می رود .

این دژ که در روستای طرق از توابع شهرستان نطنز قرار دارد ، همچون دژ باستانی ایزد خواست ، بر روی صخره ای بزرگ و دراز که کمر نامیده می شود ، بنا شده است .

قرار گرفتن بر روی این بلندی ، خود از عواملی است که بر عظمت و شکوه این بنای زیبا افزوده است .

تاریخ درست بنای این دژ عظیم مشخص نیست اما کارشناسان میراث فرهنگی آنرا به زمان اشکانیان نسبت می دهند .

فرم مهندسی و معماری همسان و یک شکل ، یکپارچه بودن مصالح ساختمانی و شکل بیرونی بنا ، بیان کننده وجود یک فکر واحد در معماری و ساخت این دژ می باشد . 

به گفته مردم محل ، تا حدود دویست سال پیش در این دژ سکونت رواج داشته است .

شکل همسان اتاق ها و تقسیماتی که در کف و زیر زمین آنها وجود دارد ، و خمره هایی بزرگ که در قدیم وجود داشته و قطر برخی به یک متر می رسیده ، این مطلب را می تواند برساند که « کاربرد این دژ بیشتر برای محافظت و انبار کردن محصولات کشاورزی و غلات بوده است .

بر خلاف دژ ایزد خواست که هر طبقه از خانه ها به منظور خاصی چون طویله ، انبار ، محل سکونت و ... طراحی شده بود ، در اینجا دو گونه معماری دیده می شود ، در بخش شمال بیشتر خانه های دارای پله های مناسب و اتاق های نسبتا بزرگ هستند که برای سکونت مناسب بوده و در طبقه زیرین انبار ساخته شده است . در برخی نقاط نیز قفسه بندی برای سیلو کردن غلات و ادویه دیده می شود .

اما در بخش جنوبی دژ بیشتر خانه ها کوچک هستند و طبقه های اتاق ها بیشتر به انبار یا مغازه های جمع آوری غلات شباهت دارد . در واقع کل مجموعه اتاق های این بخش بیشتر شبیه یک بازار بزرگ و تودرتو است . اتاق ها با پلان چهارگوش ساخته شده اند که توسط سوراخی تنگ (چهارگوش) به اتاق زیرین و اتاق بالایی راه دارند . در زیر هر سوراخ دو یا سه پله کوچک ایجاد کرده اند که برای رفت و آمد می باشد اما به گونه ای است که رفت و آمد چندان هم آسان نیست . خصوصا برای زن ها ، بچه ها و سالخوردگان . مثل اینکه ساکنین این بنا نیاز به رفت و آمد زیاد از این سوراخ ها نداشته اند . زیرا اگر حتی روزی دو بار هم بخواهند بروند و بیایند باز هم سخت است . 

ساختمان های این دژ بیشتر در سه طبقه ساخته شده اند ، اما در برخی جاها تا پنج طبقه نیز افزایش می یابد.

دروازه ورودی این دژ در ضلع غربی قرار دارد . در ورودی در میان دیواری محکم و آجری به پهنای یک متر جای دارد و اتاق نگهبان دژ در بالای آن قرار دارد . این اتاق توسط سوراخی به بیرون در دید دارد و نگهبان به راحتی می تواند فردی را که بیرون ایستاده شناسایی کند . در ابتدای ورود به حیاط کوچکی وارد می شویم که خانه هایی در اطراف آن است . در روبرو کوچه ای است که چند خانه با اتاقهای بزرگ در آن است و گویا این قسمت برای سکونت استفاده می شده و شبیه به یک مهمانسرا است .  

از در ورودی با یک چرخش به سمت چپ پا به کوچه اصلی دژ میگذاری . این دژ دارای یک کوچه اصلی است که از جنوب به شمال کشیده شده و راهرو های کوچک فرعی در امتداد غربی به شرقی به این کوچه عمود شده اند . انتهای راهرو های غربی معولا گود می شود به طوری که به طبقه زیرین خانه ای که در ته راهرو است ، راه دارد . در این دژ بیش از سیصد خانه کوچک و بزرگ وجود دارد . سقف اتاق ها به دو صورت خشتی ضربی و چوبی تخت ساخته شده و کاربری های متفاوتی دارد .

تنها دو دستگاه سرویس بهداشتی در دو سمت شرقی و غربی دژ قرار دارد که معماری خاصی از نظر بهداشتی و دفع فضولات دارند . این نیز خود می تواند نشانی دیگر برای مسکونی نبودن این دژ باشد .  

در یک سوم انتهایی دژ ، که بر روی سطحی صاف قرار گرفته ، یک میدان کوچک ایجاد کرده اند که این دژ را به دو بخش بالایی و پایینی تقسیم می کند .

در گوشه شمال شرقی این میدان چاهی عمیق وجود دارد که در دل سنگ حفر شده است و بر روی آن چرخ چوبی چاه قرار دارد . این چاه که به سبکی خاص و با پلان چهارگوش تراشیده شده ، احتمالا برای ورود و خروج اضطراری مورد استفاده قرار می گرفته است . در کنار چاه نیز حوضی چهارگوش در دل سنگ کنده اند .

می گویند : این چاه به اتاقی بزرگ به مساحت تقریبی 20 متر مربع راه دارد که در دل سنگ کنده شده است . این اتاق که شکلی نامنظم دارد ، دارای سکوهای بزرگ و کوچکی است که کاربری آنها مشخص نیست . ورود به این اتاق از سمت شرقی قلعه هنوز میسر است .

( من در بازدید از کناره شرقی این دژ ، به سوراخی غار مانند برخورد کردم و وارد آن شدم که در وسط آن حفره بزرگی بود و آب باران در آن جمع شده بود ، اما به علت نبود وسایل و نور کافی و نیز تنها بودن ، بنابر احتیاط از شناسایی و ورود به آن خودداری نمودم . شاید این سوراخ همان اتاقی است که درباره آن صحبت می شود ) .

بخشی از دیواره های سمت شرقی این دژ ، بر اثر سقوط صخره ها فرو ریخته است که شاید بر اثر زلزله یا دلیل دیگری باشد .

جالب اینکه دقیقا در ایزدخواست نیز دیواره های همین سمت ( سمت شرقی دژ ) فرو ریخته است .

در دیواره صخره های شرقی دژ ، سوراخ هایی دیده می شود که توسط انسان ایجاد شده ، ورود به برخی از آنها آسان است و برای نگهداری دام استفاده می شود .

می گویند در قدیم این حفره ها به هم راه داشته و یک طویله و انبار علوفه بزرگ را در دو طبقه ، در زیر دژ ایجاد کرده بوده که به هم راه داشته و حتی به بخش مسکونی دژ نیز راه داشته ، اما به مرور زمان راه های ارتباطی از بین رفته است .

نیمی از مالکان این دژ بزرگ ، زنان طرق هستند که خانه های این بنای بزرگ به عنوان مهریه یا جهیزیه آنان است . 

زنان طرق ، در توافق نامه ای که برخی رسانه ها آنرا منعکس نمودند ، به شرط تعمیر و نگهداری اصولی و شایسته ، از مهریه خود دست کشیده و این بنای زیبا را به سازمان میراث فرهنگی سپرده اند .

وبلاگ گروه اصفهان شناسی زنده رود

تهيه طرح جامع منطقه نمونه گردشگري کشه

 

طرح جامع منطقه نمونه گردشگري کشه شهرستان نطنز توسط بخش خصوصي و با همکاري معاونت سرمايه‌گذاري و طرح‌هاي اداره کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري اصفهان تهيه شده است .

معاون سرمايه‌گذاري و طرح‌هاي اداره کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان اصفهان با بيان اين مطلب به ميراث آريا(chtn)،گفت: منطقه نمونه گردشگري کشه نطنز در فاصله 30 کيلومتري شهر نطنز و 90 کيلومتري مرکز استان در دامنه کوه‌هاي سر به‌ فلک کشيده کرکس و در جوار منطقه شکار ممنوع کرکس قرار گرفته که چشم‌انداز‌هاي بي‌بديل روستاي تاريخي کشه و مناظر طبيعي جذاب منطقه اين نقطه را به يکي از زيباترين مکان‌هاي شهرستان نطنز تبديل کرده است.

احمدرضا مولايي افزود: اين منطقه بعنوان يکي از مناطق گردشگري استان اصفهان در تاريخ 22 شهريورماه 86 به تصويب هيأت دولت رسيده است.

وي تصريح کرد:منطقه نمونه گردشگري کشه نطنز با سرمايه‌گذاري شرکت گردشگري رايان نطنز در سال 1388 با حضور استاندار وقت استان رسماً کليد خورد.

مولايي اضافه کرد: طرح جامع منطقه در فضايي حدود 100 هکتار توسط شرکت مهندسين آباد پارسه پايدار تهيه شده که فاز اول اين پروژه در پهنه‌اي با مساحت 25 هکتار از اراضي شخص سرمايه‌گذار و 5 هکتار از اراضي واگذار شده از طرف منابع طبيعي استان در جريان است .

وي خاطرنشان کرد: در طرح جامع پروژه کاربري‌هاي متنوعي شامل مجتمع ويلايي ، رستوران مدرن و سنتي، هتل فضاي ورزشي (شامل پيست اسکي ، کمپ کوهنوردي و ...) درياچه مصنوعي و ... پيش‌بيني شده است.

مولايي همچنين گفت: حجم سرمايه‌گذاري فاز نخست پروژه بيش از 40 ميليارد ريال پيش‌بيني شده است که با مشارکت بانک ملت انجام خواهد گرفت. پيش‌بيني مي‌شود فاز اول پروژه تا پايان سال 88 به مرحله بهره‌برداري برسد.

بخش عمده کتیبه کوفی مسجد جامع نطنز از زیر گچ بیرون آمد.

در جدیدترین عملیات مرمتی مسجدجامع نطنز، بخش عمده‌ای از کتیبه خط کوفی مسجد جامع نطنز از زیر گچ بیرون آمد. این کتیبه متعلق به دوره الجایتو است که زیر گچ رفته بود. حدود 20 سال پیش در یک عملیات مرمتی بخشی از آن عیان شد و در مرحله جدید مرمت بخش‌های بیشتری از آن از زیر گچ بیرون آمده است.

خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گردشگری ـ  در جدیدترین عملیات مرمتی مسجدجامع نطنز، بخش عمده‌ای از کتیبه خط کوفی مسجد جامع نطنز از زیر گچ بیرون آمد.

سیدحسین اعظم‌واقفی، عضو انجمن دوستداران میراث فرهنگی و نگارنده کتاب شش جلدی میراث فرهنگی نطنز با اعلام این خبر به CHN گفت: «این کتیبه متعلق به دوره الجایتو است که با گذر زمان زیر گچ رفته بود. حدود 20 سال پیش در یک عملیات مرمتی بخشی از آن عیان شد و در مرحله جدید مرمت بخش‌های بیشتری از آن از زیر گچ بیرون آمده است.»

وی افزود: «بخشی از دیوارهای مسجد را نیز که خاک پوسیده داشت، خاک آن برداشته و دیوارها احیا شد.»  

به گفته این دوستدار میراث فرهنگی مسجد جامع نطنز از جمله آثار شاخص سده هفتم هجری است.

همچنین آندره گدار، باستان شناس به‌نام فرانسوی مسجدجامع نطنز را اینگونه توصیف می‌کند: «مسجد که نسبتاً از خرابی محفوظ مانده مرکب است از یک شبستان هشت ضلعی گنبددار مشرف برصحنی که چهار ایوان دارد. اضلاع صحن را دهلیزها و نمازخانه‌های مختلف به هم متصل می‌سازد. این مسجد از سمت شمال و مشرق و جنوب محدود است به کوچه باریکی که چون به مدخل بزرگ مسجد و مقابل مناره و درگاه خانقاه می‌رسد، وسعت یافته مبدل به میدان کوچکی می‌شود. در سمت غرب ویرانه خانقاه دیده می‌شود، مسجد 3 مدخل دارد، یک مدخل جنوبی و دو مدخل شمالی، مدخل‌های سمت شمال همسطح حیاط هستند، ولی مدخل جنوبی دهلیزی است که با 12 پله بلند به کف راهرو مسجد می‌رسد...» 

میراث فرهنگی نطنز قربانی مدیریت بی‌ثبات است

نویسنده کتاب میراث فرهنگی نطنز در ادامه به وضعیت نابه‌سامان آثار تاریخی و میراث‌فرهنگی نطنز اشاره کرد و این شرایط را ناشی از عدم ثبات در مدیریت کلان میراث‌فرهنگی دانست.

واقفی گفت: «مهمترین دلیل مشکلات میراث فرهنگی نطنز، ناشناخته بودن آن است. ناشناخته بودن سبب می‌شود از یک سو اعتبارات به قدر کافی به میراث شهرستان اختصاص نیابد و از سوی دیگر در مدیریت کلان روی تخریب‌های آن حساس نشوند.»  

وی همچنین در پاسخ به سوالی مبنی براینکه ناشناخته بودن چه ارتباطی با عدم ثبات مدیریت دارد، تصریح کرد: «دوره کوتاه مدیریت سبب می‌شود که تمام تلاشها برای شناساندن میراث فرهنگی شهرستان به محاق رود.» 

واقفی با تاکید بر اینکه به سرانجام رساندن تصمیمات و برنامه‌ها در حوزه میراث‌فرهنگی نیاز به برنامه‌های بلندمدت دارد، یادآور شد: «با این حال عمر مدیریت در حوزه میراث فرهنگی کمتر از دو سال است، بنابراین در این شرایط امیدی به برنامه‌های بلندمدت نیست.»

http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز 
http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز http://qasedaketarq.blogfa.com

شهرستان نطنز در ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اطلاعات کلی در مورد نطنز

نام رسمی :نطنز

کشور :ایران

استان :اصفهان

سال شهرستان شدن :1336

مردم

جمعیت:۴۴۵۵۱

جغرافیای طبیعی

مساحت: ۳۳۹۷

ارتفاع از: سطح دریا :

۱۶۰۰

اطلاعات شهری

پیش‌شماره تلفنی : ۰۳۶۲

شهرها:نطنز، بادرود

بخش‌ها:مرکزی، امامزاده

شهرستان نطنز از شهرستان‌های استان اصفهان در کشور ایران است. مرکز این شهرستان شهر نطنز است.

تقسیمات کشوری

در تقسیمات رسمی کشوری، شهرستان نطنز در حال حاضر دارای دو بخش مرکزی و امامزاده, دو شهر نطنز و بادرود و پنج دهستان به نامهای کرکس, طرقرود, برزرود, امامزاده و خالدآباد می‌باشد.

·      بخش مرکزی شهرستان نطنز

o                             دهستان برزرود شامل ابيانه، هنجن، کمجان، عبّاس آباد،

o                             دهستان طرق‌رود شامل کشه، طرق و تار

o                    دهستان کرکس؛ شامل ده هايی همچون کندز (کهن دژ)، اوره، تامه، جزن، خفر، دستگرد(دستجرد)، گاريان(جاريان)، ريسه، ويشته، افوشته، سرشک،اميريّه، مزيدآباد، مزرعه خطير، قلياق، باغستان

شهرها: نطنز

·      بخش امام‌زاده

o                             دهستان امام‌زاده آقاعلی‌عباس شامل اريسمان

o                             دهستان خالدآباد

شهرها: بادرود و خالدآباد

جمعیت

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان نطنز در سال ۱۳۸۵ برابر با ۴۴۵۵۱ نفر بوده‌است.

 

جغرافیا

منطقه نطنز در حدفاصل ۳۳ درجه و ۲۵ دقیقه تا ۳۳ درجه و ۴۰ دقیقه عرض شمالی و ۵۱ درجه و ۲۵دقیقه تا ۵۲ درجه طول شرقی قرار دارد.وسعت شهرستان برابر ۳۳۹۷ کیلومتر مربع و ارتفاع شهر نطنز از دریا ۱۶۰۰ متر است.

گیاهان طبیعی مناطق کوهپایه‌ای زیره، زرشک کوهی، اسپندانه و سبزیجات خوراکی معطر می‌باشد. گیاه «گون» به فراوانی یافت می‌شود. به غیر از بو دادن اسپند در مراسم، اهالی روستاها از قدیم با آن شمایلی خاص درست کرده که طبق رسوم گذشتگان در اغلب خانه‌های روستائیان بر سر در و دیوار اتاقها موجود است، این شمایلها ساخته شده بسته به ذوق و هنروری دارای طرحهای زیبائی است.

صیفیجات و میوه‌های درختی از محصولات کشاورزی نطنز است.از گذشته دیر مردمان نطنز در باغ داری و پرورش گل شهرت داشتند، گلابی نطنز یکی از تفحه‌های آن دیار است. ابریشم کشی یا نوغان یکی از کارهای موجود در نطنز می‌بود، تأسیس اداره نوغان نطنز مربوط به سال ۲ ۱ ۳ ۱ شمسی است.اما اکنون رونقی ندارد.

آبادیهای(روستاهای)نطنز را می‌توان در پنج بخش متشکل کرد که این بخش‌ها با نهرهای مربوط، همگی آب خود را از کوه‌های کرکس بدست می‌آورند. این بخش‌ها بشرح زیر می‌باشد:

بـرز رود: از روستای معروف ابیانه آغاز و به ترتیب طره، برز، کمجان، یارند و هنجن

چیمه رود:شامل روستاهای بیدهند(بیدتند)، فریزهند(فریزند)، تکیه سادات، چیمه، ولوجرد

طرق رود :شامل روستاهای کشه، طار، یحیی آباد، طرق، مزده، نیه، ربط سنگ، رحمت آباد، حسن آباد، تاج آباد، ابیازن، میلاجرد , اسپدان، نسران

باد رود :متین آباد، فمی، ده آباد، خالدآباد، آقاعلی عباس، باد، اریسمان، خداوندآباد، قلعه گوشه

بلوک مرکزی:رود هاو نهرهای این بلوک از دو روستای اوره و تامه سرچشمه گرفته و به قصبه مرکزی وارد می‌شود و از آنجا از دو مسیر به روستاهای پایین دستی پیرامون قصبه مرکزی منتهی می‌شود. یک مسیر به سمت بادرود است شامل روستاهای جاریان، خفر، کندز، دستجرد، جزن، حل آباد و مسیر دیگر که امروزه پیوسته بهمان خیابان اصلی و قدیمی نطنز می‌باشد شامل روستاهای رهن، ,وشوشاد، افوشته، ویشته، مزیدآباد، سرشک و ریسه

همچنین رودی فصلی در بخش شمالی کوه‌های کرکس جاری می‌باشد بنام «لاکژ» که روستای صالح آباد(نی نی) و مزارع لاکژ و عباس آباد و احمد آباد و همچنین کالیجان مشرب از آن می‌باشند.

بخش غربی کوه‌های کرکس دارای رودخانه‌ای بنام سٌه رود می‌باشد که شامل روستاهای:سٌه، بیدشک، دهلر، کلهرود می‌بوده که بعلت بٌعدمسافت با مرکز اداری نطنز به شهرستان میمه ضمیمه گردیده.متذکر می‌شود که رودهای منطقه نطنز همگی فصلی می‌باشند و در فصلهای غیر بارانی یا خشک می‌شوند یا به شکل نهری کم آب در می‌آیند.

گیاهان طبیعی مناطق کوهپایه‌ای زیره، زرشک کوهی، اسپندانه و سبزیجات خوراکی معطر می‌باشد. گیاه «گون» به فراوانی یافت می‌شود. به غیر از بو دادن اسپند در مراسم، اهالی روستاها از قدیم با آن شمایلی خاص درست کرده که طبق رسوم گذشتگان در اغلب خانه‌های روستائیان بر سر در و دیوار اتاقها موجود است، این شمایلها ساخته شده بسته به ذوق و هنروری دارای طرحهای زیبائی است.

تاریخ، مردم و فرهنگ

زبان : زبان مردم نطنز یکی از گویش های کهن زبانهای ایرانی است، در روستاهای نطنز و بخش‌های مختلف آن شاهد هستیم که مردم در تلفظ کلمات و بیان جملات هر کدام بنحوی کش و قوس‌های خاصی در تلفظ کلمات می‌دهند. بطور مثال: کلمه «کوی» که در فارسی قدیم بمعنای منزل و سرای یا خانه می‌بوده هر کدام از روستاهای نطنز به شیوه‌ای آنرا تلفظ نموده در ابیانه به آن «کیاً گفته می‌شود در کشه»کیه«تلفظ می‌شود و در بیتند(بیدهند)»کی ی«و در کالیجان»کویه«، در چیمه»کی یه«.در چیمه نام این زبان راجیی می‌باشد. این تفاوت موجب شده تا هرکدام از اهالی روستاهای نطنز در صحبت با زبان ولایتی با یکدیگر به محل و روستای هم پی ببرند!

مراسم : پنجشنبه بازار که از اعصار گذشته در قصبه مرکزی نطنز برگذار میگشته، محلی بوده برای دادوستد که این سنت تا به امروز کماکان ادامه داشته، که می‌توان زیبائی خاصی را از حضور روستائیان مشاهده نمود.دیگر مراسم مرسوم در نطنز همان مراسمهای رایج در ایران بوده منتها با یک ویژه گیهای خاص مثلاً بیشتر در گذشتها که مراسم عروسی در روستاها برگزار می‌گردید با یک شوروحال خاصی بود بطوریکه چند روز طول میکشید مانند مراسم حنابندان، طبقکشی و...، مراسم مذهبی مانند بلندکردن نخل در روز عاشورا و دور چرخاندن آن می‌باشد که همچو دیگر نقاط است و از دیگر مراسم رفتن به زیارت امامزادگان و اهل قبور در شبهای «برات» است که به شب نیمه شعبان گفته می‌شود یعنی در بعدازظهر روز چهاردهم ماه شعبان اهالی بر سر قبور رفتگان خود خیرات و نذورات گذاشته.

لباس : در مورد لباس مردم نطنز باید گفت که امروزه بجز ابیانه(آخرین روستای واقع در رودخانه برزرود)که بخش عمده‌ای از فرهنگ گذشته خود را هنوز حفظ داشته، دیگر نقاط به صورت معمول بوده، البته بغیر از لباس از دیگر نکات که هنوز در ابیانه حفظ مانده خانه‌ها با دروپنجره‌های قدیمی آن است، بطورکلی مردم ابیانه بنا به هر عللی تا امروز در حفظ آنچه که مربوط به فرهنگ گذشته‌است از دیگر نقاط سرآمد داشته بطوریکه ما در گویش زبانی نیز این اختلاف را شاهدیم تاجائیکه گویش فرس قدیم در ابیانه هنوز رایج بوده که به گفتهً بعضی زرتشتیان یزد آن را فهم کرده.

صنایع دستی : یکی از صنایع موجود در مرکز نطنز چینی آن است که هنوز بروش دستی تولید می‌گردد، همچنین یکی دیگر از مشاغل گذشته نطنز حلاجی یا همان پارچه بافیست، که هنوز بعضی از این دستگاه‌های قدیمی موجود می‌باشد. ریسندگی و قالی بافی یکی دیگر از کارهای دستی مناطق نطنز است که دومی یعنی قالی بافی آن هنور در روستاها رایج بوده و تولیدات آن به بازار فرش کاشان گسیل می‌گردد، شیلونگری یکی از کارهای قدیمی موجود در بازار نطنز بوده. بازار شهر نطنز شامل دو قسمت می‌باشد که محله قدیمی آن که به پشت بازار معروف است روزگاری بازار قصبه مرکزی نطنز بوده، که در آن آهنگری، شیلونگری(قفلسازی)، نجاری و خراطی از کارهای متداول آن عصر بوده، که تا چند سالی پیش پیرمردهای بازمانده از آن دوران هم چنان در آن کار می‌کردند.

جاذبه‌های تاریخی و گردشگری

منطقه باستانی اریسمان: ۱۳ کیلومتر دورتر از مرکز شهر نطنز و در منطقه‌ای به نام «اریسمان» که مرکز دهستانی به همین نام است، آثاری چند هزارساله به دست آمده که نشان از فعالیت صنعتگران ایران باستان در این منطقه دارد. باستانشناسان در کاوش‌های سالهای اخیر در منطقه باستانی اریسمان به کوره‌های ذوب فلزات و قالب‌ها و قطعات ذوب فلز برخورده‌اند.

آتشکده: این آتشکده بنایی از عهد ساسانی است که در حوالی مسجد جمعه (جامع) و در میان باغی قرار دارد. ارتفاع این بنا از سطح زمین به ۲ متر می‌رسد. آثار کمی از این بنا که شباهت بسیار کاملی به بناهای دوران ساسانی دارد، شامل چهارستون از هفت ستون اولیه و یک اتاق از چهار اتاق آن بجا مانده و بقیه فروریخته‌است. دو تاقچه از چهار تاقچه‌ای که سطح مربع بنا را به تاق فوقانی گنبد متصل می‌کند هنوز باقی است. ابعاد هر یک از اضلاع خارجی بنا ۳۵ /۱۱ متر بود، و ضلع داخل بنا ۷ متر طول درد. دهانه هر تاق ۵/۶۹ متر است. اصل بنا با سنگ لاشه و پوششی از گچ ساخته شده‌است.

امامزاده آقاعلی عباس و سید محمد(ع): از فرزندان بلافصل امام موسی بن چعفر(ع) که مقبره مطهرشان در شهر بادرود است. گنبد این امامزاده بزرگترین گنبد خاورمیانه از نظر قطر آن می‌باشد.

مسجد جمعه (جامع): مسجد جمعه یا مسجد جامع نطنز مجموعه‌ای از چندین بنا است که این بناها در دوران الجایتو خدابنده و پسرش ابوسعید بهادرخان به ترتیب زیر ساخته شده‌است: - مسجد بین سالهای ۷۰۴ تا ۷۰۹ هجری. - بقعه شیخ عبدالصمد به سال ۷۰۷ هجری. - ایوان جلوخان خانقاه در سال ۷۱۶ و ۸۱۷ هجری. - مناره که تاریخ پایان بنای آن سال ۷۲۵ هجری نوشته شده‌است. یکی از مورخان به نام «آندره گدار» درباره بنای مسجد جمعه نطنز که از نظر سبک معماری در نوع خود کم نظیر است و نشانه‌هایی از معماری چند دوره را در خود حفظ کرده‌است، می‌نویسد: «مسجد که نسبتاً از خرابی محفوظ مانده مرکب است از یک شبستان هشت ضلعی گنبددار مشرف برصحنی که چهار ایوان دارد. اضلاع صحن را دهلیزها و نمازخانه‌های مختلف به هم متصل می‌سازد. این مسجد از سمت شمال و مشرق و جنوب محدود است به کوچه باریکی که چون به مدخل بزرگ مسجد و مقابل مناره و درگاه خانقاه می‌رسد، وسعت یافته مبدل به میدان کوچکی می‌شود. در سمت غرب ویرانه خانقاه دیده می‌شود، مسجد ۳ مدخل دارد، یک مدخل جنوبی و دو مدخل شمالی، مدخل‌های سمت شمال همسطح حیاط هستند، ولی مدخل جنوبی دهلیزی است که با ۱۲ پله بلند به کف راهرو مسجد می‌رسد...» از نقاط دیدنی مسجد، مکانی در میان صحن مسجد است که با چند پله به کانال قنات آبی می‌رسد که از زیربنای مسجد عبور می‌کند. اصل بنای مسجد با آجر و ملات ساخته و با آهک پوشیده شده‌است. برپهنه چندین کتیبه و سنگ نبشته در گوشه و کنار مسجد، تاریخ تعمیرات، بانیان، معماران و استادان مجرب و مشهوری که در مرمت و بازسازی این مسجد فعالیت داشته اند؛ به خوبی عنوان شده‌است.

بقعه شیخ عبدالصمد نطنزی: بنای این بقعه با مسجد جمعه چنان مربوط و متصل است که به نظر می‌رسد مقارن یکدیگر یعنی در سال ۷۰۷ هجری ساخته شده‌اند. محور اصلی بقعه و محراب آن که با محور مسجد نزدیک به ۱۰ درجه انحراف دارد و نیز موقعیت راهرو، مقبره و دهلیز مسجد دلیل دیگری است برآن که هر دو بنا در یک زمان ساخته شده‌اند. گنبد این بقعه هرمی شکل و هشت ضلعی است. براساس لوحه‌ای در بقعه شیخ عبدالصمد، ساخت این بقعه به اسماعیل بنای اصفهانی نسبت داده شده‌است. در راهرو مشترک مسجد و مقبره شیخ عبدالصمد سردر مخصوصی برای خانقاه ساخته شده که کتیبه آجری آن به خط ثلث برجسته به خوبی قابل خواندن است. برضریح چوبی روی آرامگاه شیخ عبدالصمد نیز کتیبه‌ای به خط ثلث به چشم می‌خورد با این مضمون «عمل استاد حسین بن استاد اسماعیل سرشگی النطنزی فی تاریخ نه اربع و سنین و الف سنه ۱۰۶۴ کتیبه عبداللطیف.» و بر لوح سنگی روی قبر شیخ چنین حکاکی شده‌است: «هذا الغفور الرحیم الرحمن اللهم صل علی النبی و الولی و الحسن و الحسین و العباد و الباقر و الصادق و الجعفر و الکاظم الموسی و الرضا و التقی و النقی و العسگری و الحجته القائم محمدالمهدی الغازی صاحب الزمان(عج)» "همت مصروف داشت عصمت پناه صالحه خدیجه سلطان بنت شمس طلا در سنه ۱۰۴۵ و این اثر خیر از او باقی ماند. گفتنی است؛ قسمتی از بالای محراب آرامگاه شیخ عبدالصمد هم اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می‌شود. قسمت‌هایی از این محراب در اواخر قرن گذشته به سرقت رفته بود.

رباط شاه عباس: این رباط در عهد شاه عباس اول توسط میرابوالمعالی برزرودی یکی از امرای مقرب دربار (وزیر حضور و مجلس نویس شاه) ساخته شده و دارای جلوخان و سردری با کتیبه سنگ شیشه‌ای به خط ثلث زیبایی است که متأسفانه قسمتی از آن تخریب و ربوده شده و آنچه باقی مانده به لحاظ دیواره سازی و سنگربندی‌های اشرار و راهزنان در مدخل کاروانسرا اکنون به دشواری قابل خواندن است.

شکارگاه عباس آباد:شکارگاه عباس آباد و بنایی که به این منظور در محدوده شکارگاه ساخته شده‌است در محلی به نام «عباس آباد» و در حاشیه جاده قدیم کاشان - نطنز قرار دارد، فاصله این محل تا شهر نطنز کمتر از ۱۰ کیلومتر است.

بنای شکارگاه عباس آباد به دوران شاه عباس بزرگ تعلق دارد و محل تفریح و شکار پادشاهان صفویه بوده‌است. این بنا با خشت و گل ساخته شده و در میان باغ وسیعی قرار دارد که سمت غرب آن به ارتفاعات کرکس منتهی می‌شود و بخش شرق آن با تپه ماهورهای کم ارتفاع به مراتع گسترده‌ای می‌پیوندد که تا بادرود ادامه دارد. چشم انداز زیبا و آب و هوای مطلوب این محل را مستعد جذب گردشگر کرده‌است. به گفته یک مورخ فرانسوی، موقعیت ویژه این محل، شناخت سازندگان بنا را در انتخاب مناسب ترین مکان برای شکار و گردشگری می‌رساند.

قلعه وشاق: قلعه وشاق برفراز یکی از ارتفاعات مشرف به روستای «اوره» قرار دارد و موقعیت آن طوری است که دسترسی به بنای اصلی قلعه به سادگی میسر نیست. براساس شواهد و اسناد موجود، قلعه وشاق و بناهای پائین قلعه که به دره‌ای موسوم به «روباه» ختم می‌شود، در سده هشتم هجری از جمله اماکن معمور و مسکون بوده‌است. حمدالله مستوفی درباره این قلعه نوشته‌است: وشاق، قلعه‌ای است در ولایت نطنز و... چون وشاق بر آنجا حاکم شد به قلعه وشاق معروف گشت. در زمانی که این قلعه مسکونی بوده همه گونه لوازم زندگی در آنجا فراهم بوده چنان که تا سه دهه گذشته آثار و علائم برخی از آنها مانند آسیاب بادی باقی مانده بود. راه دسترسی به این قلعه که در راس صخره‌ای کله قندی بنا شده‌است مقدور نبوده و ظاهراً با استفاده از طناب یا زنجیرهایی که به میخ‌های ضخیم فولادی متصل بوده و بر سینه کش صخره کوبیده شده بود، به این قلعه رفت و آمد می‌کرده‌اند. برخی‌ها نیز می‌گویند برای رسیدن به بنای اصلی قلعه راهروی مخفی و تونلی وجود داشته که به مرور بسته و گم شده‌است.

مسجد جامع ابیانه:مسجد جامع ابیانه از جمله مساجد تاریخی شهرستان نطنز است که در روستای تاریخی ابیانه قرار دارد. قدیمی ترین آثار موجود در این مسجد منبر چوبی منبتکاری شده‌است که تاریخ ساخت آن به سال ۴۶۶ هجری می‌رسد و هم‌زمان با مناره مسجد جامع میدان کهنه کاشان ساخته شده‌است. روستای تاریخی ابیانه در دامنه شمال غرب کوه کرکس قرار گرفته و تا جاده قدیم کاشان -- نطنز حدود ۲۰ کیلومتر فاصله دارد. این روستا به لحاظ قرار گرفتن در یک منطقه کوهستانی و دور بودن ازمرکز شهر نطنز، از تاخت وتازها ادوار گذشته مصون مانده و مردم آن نیز با حفظ آداب و رسوم گذشتگان کوشیده‌اند تا بافت قدیمی این روستا را به شکلی که بوده‌است نگهداری کنند. روستای ابیانه در حال حاضر یکی از مراکز گردشگری شهرستان نطنز به شمار می‌آید

گنبد باز:گنبدی است بر قله کوهی کم ارتفاع مشرف به شهر. در کتاب تاریخ زندگانی شاه عباس اول درباره چگونگی ساخت این گنبد چنین آمده‌است: «شاه عباس اول اغلب تمرینات لشگری خود را در دشتی بین نطنز و اردستان انجام می‌داد و شکارگاه‌هایی نیز در این حوالی بود ودر این شکارها، بازهای جنگی و شکاری شرکت داشتند، در سال ۱۰۰۱ هجری قمری که شاه عباس به اردستان و نطنز رفته بود، یکی از بازها که مورد توجه شاه بود و به»بازلوند«شهرت داشت در جنگ با عقابی زخمی شد و پس از چندی مرد و موجب ملال خاطر شهریار سرافراز گشت... و در حین توجه، اشاره علیه براین موجب صادر گشت که حکومت پناه»نجم الدین محمود بیک«حاکم نطنز در مقامی مرتفع عمارت عالیه‌ای جهت دفن»بازلوند«طرح اندازد... و جناب حکومت پناه اطاعت حکم نمود و برقله کوهی رفیع (در همان مکان که عقاب، باز را صید کرده بود) گنبدی عالی طرح افکند و در عرض اندک زمان به اهتمام او به اتمام رسید... و اگر کسی ملاحظه آن عالی بنا بنماید، می‌داند که چه زحمت در اتمام آن بنا رفته و چه مبلغ زر در آنجا خرج شده... و مصالح آن تمامی از شهر نطنز برقله آن کوه که یک فرسنگ است به پشت آدمی برده‌اند...»

همچنین قلعه‌هایی در اقسانقاط نطنز وجود دارد که نشان از وجود دوران نا امنیست یعنی جدا از وجود خانه‌ها در روستاها قلعه‌ای در مجاورت روستا وجود داشته که گویا در مواقع ناامنی جهت زندگی به آن وارد شده که بعدها اتاقهای این قلعه‌ها محلی گردید برای ذخیره آذوقه روستائیان که نمونه‌ای از این قلعه‌ها را می‌توانید در روستای هنجن در مسیر جاده قدیم کاشان-نطنز مشاهده کرد، البته در دیگر روستاهایی نیز این قلعه‌ها بتناسب جمعیت آن وجود داشته ولی متاسفانه در گذشته بعلت استفاده از تیرچوبی و سنگ آن این قلعه‌ها تخریب گشته و فقط اسم یا آثاری از چارچوب دیواره‌ها و یا سردر آنها باقی مانده مانند قلعه روستای صالح آباد(ننی) در مجاور باغ عباس آباد مسیر «پل هنجن-نطنز».

http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز 
http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز http://qasedaketarq.blogfa.com

پایان موفق طولانی ترین کویر نوردی ایران

عبورپیاده از بیابان مرکزی ایران به پاسداشت روز جهانی زمین پاک در حمایت از گربه سانان و گرامیداشت سال جهانی تنوع زیستی 2010  

عبدالعظیم شکاری مجری و مسئول انجمن حافظان محیط زیست بخش بادرود با اعلام خبر فوق گفت :

آقایان محمد عظیمی ، بابک ونداد ، وحید رامین آزاد ، عباس صولتیان ، داود آقابابایی و عبدالعظیم شکاری به نمایندگی انجمن جافظان محیط زیست بخش بادرود ، هیأت کوهنوردی بادرود ، کانون دوستداران محیط زیست دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی ، کانون گردشگری آزاد ، اداره محیط زیست شهرستان نطنز و انجمن یوزپلنگ ایرانی به پاسداشت روز دوم اردیبهشت (روز جهانی زمین پاک ) ، به حمایت از گربه سانان بیابان مرکزی ایران و گرامیداشت سال جهانی تنوع زیستی (2010) مسیر 130 کیلومتری قلعه کرشاهی بادرود تا قصر بهرام گرمسار را از تاریخ 2/2/1389 الی 4/2/1389 و با هدف مهرورزی به زمین ، حمایت از محیط زیست ، عدم انقراض نسل گربه سانان در کشور ، ترویج صنعت توریسم و گردشگری و ... با موفقیت اجرا نمودند .

http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز 
http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز http://qasedaketarq.blogfa.com

مسجد جامع و آرامگاه شیخ عبدالصمد در نطنز از شاهکارهای دوره ایلخانیان از نطنز 2006

معرفی 

پیرامون کرکس کوه یکی از نواحی خوش آب و هوای اصفهان بنام نطنز قرار دارد که از شمال به آران و بیدگل و کاشان و از جنوب به اصفهان و از شرق و شمال شرقی به اردستان و از مغرب به قمصر و جوشقان و میمه محدود می باشد. 

در ورای باغستان های سرسبز مرکز شهر مناره ای سر به فلک کشیده و گنبدی هرمی شکل در کنار آن قرار دارد. این مناره بخشی از مجموعه مسجد جامع و آرامگاه عالم ربانی و عارف سده هشتم هجری قمری شیخ نورالدین عبدالصمد اصفهانی نطنزی و سردر خانقاه او می باشد و آثار بجای مانده در نوع خود بی همتاست. این مجموعه که شامل شبستان هشت ضلعی گنبدار مسجد و آرامگاه شیخ عبدالصمد و سردر خانقاه و مناره مرتفعی است به استثنای شبستان کنبدار که از بناهای دوره دیلمی است. بقیه مربوط به دوره ایلخانان مغول می باشد که در فاصله سالهای 407 تا 527 هجری قمری بنا گردیده است. 

در مجموعه ناصری نسخه خطی (2) پس از آوردن شرحی درباره اوضاع طبیعی و جغرافیایی نطنز از مسجد جامع یا مسجد جمعه چنین یاد کرده است. 

از آثار قدیم نطنز مسجدی دارد بنام مسجد جامع که در دالان مسجد مناری ساخته شده که در اغلب شهرهای ایران چنین مناری ساخته نشده و در سفرنامه تهران به شیراز نظام الملک (3) نیز شرحی درباره این مجموعه مندرج است. نظام الملک و همراهان روز 21 شوال 6131 هجری قمری با کالسکه از تهران حرکت و پس از پانزده روز جمعه 72 شوال به ده آباد نخستین آبادی نطنز وارد می شوند و از آنجا به خالدآباد و بادرود می روند. صبح شنبه 82 شوال از بادرود به خفر و تصمیم می گیرند که از شهرستان نطنز بازدید نماید و از مجموعه مسجد جامع بازدید می نمایند. 

وضع کنونی مسجد جامع

مسجد کنونی از شبستان هشت ضلعی گنبد داری که بر صحن است و چهار ایوان اصلی و نمازخانه و دهلیزهایی که اضلاع صحن را به یکدیگر می پیوندند تشکیل گردیده و مصالح بکار رفته در آن، آجر و آهک و پوشش گچ می باشد. 

مسجد دارای سه ورودی است. یکی جنوبی و دو شمالی که ورودی های شمالی حیاط بوده ولی ورودیهای جنوبی دالان به نسبت وسیعی است به طول 28 / 61 که با دوازده پله وسیع به سطح کوچه جنوبی می رسد و این اختلاف سطح موجب گردیده که بخش جنوبی مسجد در گودی قرار گیرد. 

مسجد به سال 407 هجری قمری به دستور خلیفه فرزند حسین ماستری و به کوشش شمس الدین محمد بن علی نطنزی بنا گردیده است. ورودی جنوبی مسجد دارای طاق یا سردر نسبتا مرتفعی است که علاوه بر ورودی طرفین آن را دو طاقنمای تزئینی فراگرفته و کتیبه مورد اشاره به طور کمربندی بالای در ورودی و دو طاقنمای مذکور قرار گرفته است. ستونهای دو طرف سردر که آجری است و بخشی از آن مورد مرمت قرار گرفته شامل دو طاقنمای تزئینی در دو طبقه است که در فاصله بین طاقنماهای زیر و رو سنگ نبشته ای نصب شده است. سنگ نیشه سمت چپ فرمان شاه عباس اول و سمت راست دستوری است از شاهزاده حسام السلطنه قاجار و سردر دارای در چوبی منبت کاری است که به سوی پاکان ها و راهروی وسیع پشت آن باز می شود و در اثر تماس با آفتاب و سایر عوامل جوی بیشتر نقوش منبت و خطوط آن محو یا ریختگی پیدا کرده است و راهرو ورودی جنوبی از سطح کوچه پایینتر و با 10 پله به کف آن می رسند. دالان ورودی جنوبی از طریق پلکانی از یک سو به بام و از سوی دیگر به اطاق پشت آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد و توسط راهروهای فرعی به شبستان بزرگ آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد و توسط راهروهای فرعی به شبستان بزرگ آرامگاه شیخ عبدالصمد و حیاط مسجد و حیاط خلوت اتصال دارد. 
صحن مسجد فضای مربعی شکل به طول60 / 41متر که در چهار سوی آن چهار ایوان بزرگ شبستان های بزرگ و کوچک و راهروهایی چند بنا گردیده است. 

در میان فضای گودی است که با هشت پله وسیع به کنار قنات آبی پایان می گیرد که نه تنها آب مورد نیاز ساکنین پیرامون مسجد را در سابق تأمین می نمود بلکه با وجود پیدایش و گسترش شبکه آب لوله کشی هنوز نیز آب این قنات جهت آشامیدن مورد استفاده می گیرد. ایوان های مسجد دارای طول و عرض مساوی نبوده و این اختلافات بستگی به موقعیت آن ها در طرح بنا دارد. 

مناره مسجد

مناره بلند و زیبای مسجد به واسطه سبک جالب و تزئینات کاشی به ویژه کتیبه فیروزه ای آن بسی ارزشمند و قابل توجه می باشد. این مناره که به ارتفاع 02 / 73 متر (تا سطح بام) و محیط متر و دارای 811 پله مارپیچی است که مابین در سفید مسجد و سردر کبود خانقاه بنا شده است و به وسیله شبستان طاق داری که سطحش با آرامگاه شیخ عبدالصمد مساوی است به سایر بناها متصل گردیده است. این شبستان در اواخر قرن چهارم هجری (4) بنا شده است. 

چون محور آرامگاه نسبت به مسجد انحراف داشته است برای اینکه بتوانند پله های ورودی بام را که از جهتی پله های مناره نیز محسوب می گردد بسازند ناچار شبستان منحرف شده است. مهمترین زیبایی آن در رنگ آمیزی است مخصوصا در وسط این ابنیه یعنی در روی تنه منار کتیبه تاریخی قشنگی به خط ثلث برجسته بر قطعه ای از کاشی فیروزه ای نقش بسته است. (5) در انتهای ایوان جنوبی دو ورودی تعبیه که ایوان را به شبستان آن متصل می کند. این شبستان هشت ضلعی که گنبدی آجری بر آن استوار گردیده جزئی از مجموعه احداثی دوره ایلخانان مغول است. 

سازمان ملی حفاظت آثار باستانی دفتر فنی استان اصفهان در گزارش (6) خود گنبد آجری مسجد جامع چنین آورده است. 

درباره گنبد آجری بزرگ مسجد جامع نطنز به دو موضوع بسیار مهم اشاره می شود. 

1-       این گنبد در سال 983 هجری بنا شده است و قدیمی ترین گنبد تاریخ دار در منطقه به شمار می آید. 

2-       اینکه به احتمال زیاد گنبد دارای رواقی بوده است که اطراف آن داشته است و ساختمان گنبد و رواق به صورت منفرد بنا گشته است. 

آرامگاه شیخ عبدالصمد 

در سمت غرب دهلیز ورودی در چوبی نوسازی به چشم می خورد که حدفاصل راهرو و شبستان نوسازی است که بر خرابه های پشت سر در خانقاه بنا گردیده است. پس از ورود به شبستان مذکور در سمت چپ در چوبی مشبکی است که در پشت آن آرامگاه شیخ عبدالصمد عارف بلند یا قرن هفتم هجری قرار دارد. 

آرامگاه شیخ مکانی مربع شکل به اضلاع 09 / 5 متر با چهار طاقچه عمیق مستطیلی با عرض 41 / 2 و عمق 86 / 0 متر در چهار سمت بر محور بنا و طاقچه های کم عمق کوتاه و مستطیلی در مجاورت زوایاست. قسمت پایین تر دیوار از کاشی به ارتفاع حدود 5 / 1 متر پوشانده که اکنون جز تعدادی کاشی ساده چیز دیگری به جای نمانده است. با توجه به شکل جای کاشی ها معلوم می گردد که آن ها ستاره ای شکل بوده و به گفته پروفسور گدار ازاره مقبره پوششی از ستاره شکل با تلالو فلزی داشته که یک در میان کاشی فیروزه فام ساده در آن بکار برده بوده اند. (7) 

از نکات فنی قابل توجه این آرامگاه که به سال 707 هجری قمری پایان گرفته است متوازی نبودن محور اصلی بقعه با محور مسجد است که در حدود ده درجه انحراف دارد و به گفته پروفسور گدار این انحراف به قدری است که نمی توان آن را منسوب به اشتباه طرح ریزی دانست. از آنجا که هیچ سبب مادی نمی توان برای وقوع این انحراف غیر طبیعی یافت باید تصور کنیم که قبله شناسی در آغاز ساختمان مسجد با قبله شناسی در موقع بنای مقبره متفاوت بوده است. بعلاوه برای دخول به مقبره مذکور باید از مدخلی کج و معوج و تنگ گذشت. 
در مقابل جای محراب کاشی ضریح چوبی مشبک نسبتا بلندی قبر شیخ عبدالصمد را احاطه کرده که بر پیشانی شمالی آن کتیبه ای درج گردیده است (8) . روی قبر برجسته شیخ الصمد را پوششی از کاشی های خشتی فراگرفته که تعدادی از آن ریختگی پیدا کرده است. بر لوح سنگی نصب شده در سمت بالای قبر به خط نستعلیق برجسته کنده کاری شده است: «هوالغفور الرحیم الرحمن» و در ذیل آن صلوات چهارده معصوم. 

خانقاه شیخ عبدالصمد

زیباترین بخش مجموعه را سردری با پوشش کاشی داری نقوش و طرح های گوناگون به نام سردر خانقاه تشکیل می دهد و چنین به نظر می رسد که پس از ساختن مسجد به سال 407 و بقعه شیخ عبدالصمد به سال 707 کار بنایی را ادامه و به ساختن خانقاهی پرداخته اند که متأسفانه جز درگاه با سردری که به ساختمان مسجد اتصال دارد اثر دیگری از آن بجای نمانده است که این سردر از آجر ساده ساخته شده و در بعضی قسمت ها کاشی با لعاب فیروزه و لاجورد به کار برده اند و نمونه زیبایی از بناهای کبود رنگ دوره مغولی است. کتیبه بزرگی به عرض 54 سانتی متر به خط ریحان دارد که بطور برجسته بر متن کاشی های فیروزه ای به دور درگاه می گردد. 

نقش کاشی های مناره و کتیبه پایه آن

1- مناره داری نقش لوزی از کاشی معقلی است که تمام سطح بدنه مناره با استثنای کتیبه های کمربندی و نعلبکی های اول و دوم را فراگرفته است.
2- نعلبکی نخستین دارای نقش مقرنس نیم کاسه و نعلبکی انتهایی که با فاصله ای محاط در نعلبکی نخستین است نیز دارای نقش مقرنس است. (9) 
3- پشت نعلهای طاق نمای حاوی کتیبه مناره نقش ش و چهار ضلعی (10) 
4- زیر کتیبه صدیق اکرم نقش سوسن. 
5- حاشیه کمربندی که زیر نقش سوسن تا بالای کتیبه صدیق اکرم یعنی لبه نمای هلالی را احاطه نموده نقش چهار لنگ گردان (11) 
6- زیر کتیبه کمربندی که به صورت لچکی یا پشت بغل است نقش شش و تکه (12)
7- ذیل لچکی های فوق که طرح درگاهی را جلوه گر ساخته و دو لوحه کاشی یکی به مضمون امیرکبیر جلال الدین عبداله عزه اله و دیگری بمساعی ........ اللهم کمال الدین محمد جزاء الله خیرا در متن آن جاسازی شده نقش شش و طبل 
8- دو ستون کاشی استوانه مانند طرفین کتیبه کمربندی، نقش هشت و طبل چهار لنگه دار
9- سر ستون های دو ستون فوق الذکر نقش طرح سرمه دان
این سر ستون ها علاوه بر نقش طرح سرمه دان در بخش بالای یخی آن سه کلمه الله و در ذیل یخی در طرفین دو کلمه علی و در وسط کلمه محمد به چشم می خورد. 

تزئینات بناهای مجموعه مسجد جامع و آرامگاه شیخ عبدالصمد

مسجد و آرامگاه شیخ الصمد که به فاصله زمانی کمی (407 و 707 هجری قمری) ساخته شده اند. با تمام عظمتی که واجد آن می باشند تماما از گچ اندود شده اند و فاقد هر گونه تزئینات کاشی کاری می باشند و تزئینات آن ها منحصر به تعدادی نوشته روی گچ و یا گچ بری ها می باشد و در حال آن که قسمت بیرونی این مجموعه یعنی سردر خانقاه و مناره و پایه آن که در فاصله سالهای 617 تا 527 ساخته شده اند. سراسر از آجر کاشی آن هم به طرز بدیع و شگفت انگیزی پوشیده شده است. در حال حاضر این بنای عظیم تاریخی احتیاج به حفظ و مرمت و احیا دارد. 

پی نوشتها :

1) مدیر امور فرهنگی
2) نوشته حسین بن محمد ابراهیم خان اصفهانی مشهور به تحصیلدار به سال 1294 هجری قمری - صفحه 644 نسخه موجود در کتابخانه کاخ گلستان
3) به نقل از جلد 13 فرهنگ ایران زمین صفحه 188
4) در زمان ابوجعفر علاالدوله کاکویه حاکم اصفهان کرده است.
5) کتاب آثار ایران جلد اول صفحه 38 (ترجمه رشید یاسمی)
6) گزارش سال 1353 هجری شمسی
7) جلد اول کتاب آثار ایران ترجمه رشید یاسمی صفحه 41
8) اکثر مورخین در گذشته شیخ نورالدین را سال 699 هجری قمری ذکر کرده اند
9) قطارهای نعلبکی اول و دوم مناره سال ها پیش بتدریج فروریخته بود و هر سال در اثر فرسایش و نفوذ آب باران و برف صدمه بیشتری می دید. ولی در سال 1356 توسط دفتر فنی سازمان حفاظت آثار باستانی اصفهان مرمت گردید. 
10) shesh vatchahreh soli
11) tchaharlangeh garden
12) shesh vatokke
13) به نقل از گفته های آقای محمود ماهر النقش در روز یکشنبه 14 / 3 / 1357
14) کتاب میراث فرهنگی نطنز - اثر سید حسین اعظم واقفی

منابع: 
1- آثار ایران مقدمه درباره نطنز نقل از رساله پایان نامه دکتر سید مهدی غروی نطنزی صفحه 105
2- کتاب آثار تاریخی کاشان و نطنز تألیف آقای حسن نراقی
3- کتاب میراث فرهنگی نطنز تألیف سید حسین اعظم واقفی صفحه 51
4- جلد اول کتاب آثار ایران تألیف آندره گدار ترجمه رشید یاسمی
5- کتاب اصول عملی ساختمان نوشته محمود ماهر النقش
6- کتاب معماری اسلامی ایران در دوره ایلخانیان نوشته دونالد ویلبر و ترجمه عبداله فریار
منبع: مجله ی فرهنگ اصفهان شماره 36

نویسنده:عباسعلی جهانبانی (1)

 

http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز 
http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز http://qasedaketarq.blogfa.com

با وجود آثار تاريخي متعدد در نطنز، در حق اين شهرستان ظلم شده است.

مدير اداره ميراث فرهنگي و گردشگري نطنز در ادامه با بيان اين كه تعداد آثار ثبت شده نطنز در فهرست آثار ملي از 33 اثر به 86 اثر رسيده است، گفت: با وجود آثار تاريخي متعدد در نطنز، در حق اين شهرستان ظلم شده است.

وي بيان كرد: نطنز نه محوطه باستاني دارد كه به جز اين محوطه ها، قديمي ترين اثر تاريخي اين شهرستان، قلعه اشكانيان در روستاي طرق رود (35 كيلومتري نطنز) است. همچنين قلعه اي متعلق به دوره پيش از اسلام نيز از ديگر آثار قديمي نطنز محسوب مي شود.

او جاده ابيانه، دره برزرود، آبشار طامه، درياچه طرق رود، كوير و بقعه امامزاده آقا علي عباس را از ديگر جاذبه هاي طبيعي نطنز دانست و اظهار داشت: ورود گردشگران به اين شهرستان رونق خاصي به نطنز داده است و نوروز امسال (1385)حدود 700 هزار نفر از جاذبه هاي گردشگري آن بازديد كردند.

محسن تبار توجه به تبليغ درباره گردشگري را مهم ارزيابي و اضافه كرد: رسانه ها بايد به معرفي بنا هاي تاريخي و جاذبه هاي گردشگري بيشتر توجه كنند.

http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز 
http://qasedaketarq.blogfa.com قاصدک طرق نطنز http://qasedaketarq.blogfa.com

موزه جدید مردم‌شناسی ابیانه نطنز تکمیل می‌شود.

در صورت تامین اعتبار، موزه جدید بنا شده در ضلع غربی موزه مردم‌شناسی پیشین روستای ابیانه تکمیل و تجهیز خواهد شد.

به گزارش پارس توریسم، سرپرست پایگاه روستای تاریخی ابیانه در گفتگو با میراث آریا ضمن بیان این مطلب افزود:‌ زیربنایی موزه مردم‌شناسی جدید نزدیک به 600متر مربع است.

مجید نوری در ادامه خاطر نشان کرد: به دلیل ابعاد کوچک موزه مردم‌شناسی پیشین با وسعت نزدیک به 170 مترمربع، موزه جدید در ضلع غربی موزه مردم‌شناسی موجود بنا شد.

وی با بیان این که بیشتر اشیای به نمایش گذاشته شده در این موزه را خود مردم به موزه امانت یا هدیه داده اند بیان داشت:‌ موزه مردم شناسی به سبک و الگوی معماری ابیانه ساخته شده است.

به گفته این مقام مسئول در پایگاه روستای تاریخی ابیانه؛ از دیگر اشیای به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه می‌توان به اشیای مربوط به صنایع دستی چون نقره‌جات، ابزار و ادوات کشاورزی و دامپروری، لباس های سنتی، قفل‌های فلزی و چوبی قدیمی و نسخ خطی چون قرآن کریم اشاره کرد.

نظر یکی از خوانندگان

باسلام

یقینا طرقرود نیز ظرفیت احداث چنین موزه ای راحتي با وسعت خيلي بیشتر دارد. بنابراین امید است مسوولین میراث فرهنگی، زمینه احداث آن را در قلعه باستانی طرق یا بخشی از مسجد جامع یا در یکی از حمام های قدیمی و غیره ، که متناسب باشد، فراهم نمایند. زیرا ازجهت اشیاء قديمي جاي نگراني نيست و آثار و اشياي قديمي فراواني در طرق و نزد طرقيان وجود دارد كه در حال نابودي است و صاحبان آنها براي حفظ و مرمت حاضرند به موزه طرق اهدا نمايند .

خصوصا اگر به آنان رسيدي داده شود و به نام آنان نگهداري شود.

شنبه 29 فروردین1389 ساعت: 13:30توسط:...طَرقی

زبان طَرقی

می دانیم که زبان طَرقی، زبان راجی یا رایجی ویا شعبه اي از آن زبان بسیار قدیمی كشورمان است.

مولّف کتاب تاریخ کاشان(عبد الرحیم کلانتر ضرابی(سهیل کاشانی)-انتشارات فرهنگ ایران زمین-چاپ دوم-اسفند 1341)در صفحه 463 می‌نویسد:

مقصود از "زبان رایجی"ظاهرا لهجه ملی است در بعضی ازدهات وقراءکاشان به لهجه مخصوص تکلم می شود ازجمله در آران و نطنز و کریستین‌سن مستشرق دانمارکی قسمتی از لهجه های کاشان را مورد مطالعه قرار داده و کتابی در آن باب نوشته است {فرهنگ ايران زمين ج1ص 40}

در اين كتاب با كلماتي مواجه مي شويم كه طَرقي است مانند:

اُرسي=كفش؛

انگورر اُلُقي=نوعي انگور دانه درشت قرمز يا بارنگ معمول، شست عروس؛

جُل=پوششي نازك كه زير پالان يا زين الاغ واسب و... پهن مي كنند(لباس كهنه)؛

جوتُرشه(يَه ترش)=جو دوريشه است (سالي دوبار كشت شود ،برسد)در طرقرود ظاهرا اين جو در مقابل جو شيرين است وبراي پختن آش جو طرق، از اين جو استفاده مي شود واز ارزش بيشتري برخوردار است؛

دوشاب(دوش اُو)=شيره انگور؛

سفال جار (سِوَل جار)=سفال گندم -ساقه باقي مانده گندم پس از درو آن ،كه در زمين باقي مي ماند وبراي تعليف احشام مورد استفاده قرار مي گيرد؛

سُول=سوله - طويله؛

سيل بند=سد خاكي؛

فرهنگ=مجراي آب-در طرق مظهر قنات؛

كِويج=زالزالك؛

كبودَه(كبوته)= درخت بسيار بلندي كه به آن تبريزي هم مي گويند، معمولا باقلمه زدن ،تكثير وكنار جويبارها ،غرس مي كنند و چوب سفيد آن براي ساختن در وپنجره وغيره، به كار مي رود؛

گاوگل=(گاگل)=گله گاو را گويند كه مجتمعا در چمنزار چرا نمايند.در طرق گاو و گوسفند و گوساله و خر را باهم ،چوپان يا يكي از اهالي به نوبت، هرصبح تحويل مي گرفته و  براي چرابه دشت و صحرا و چمنزار مي برده و عصر برمي گردانده است و صاحبان آنها حيوان خود را در مسير برگشت‌، تحويل مي گرفته اند؛

مجمعه(مجمع)=سيني بزرگ مسي كه معمولا در زمستان روي كرسي قرار مي دادند و به جاي سفره از آن استفاده مي‌كردند؛

وِشن=بارش-باران؛

وِهِر=زميني كه يك سال يا بيشتر لم يزرع مي گذارند؛

هيش=شخم.

(توضيح اينكه، واژه هاي ياد شده ،از كتاب مزبور استخراج گرديده.اما توضيحات ،بيشتر از نويسنده است.)

زیباترین کرکس دنیا

کوهستان کرکس دنیایی از خاطره و تاریخ در دامنه اش دارد. تپه های سیلک یادآور قدیمی ترین تمدن بشر و اولین قرارگاه شناخته شده انسان است.

چشمه فین با تاریخ هفت هزارساله در پس هر زلزله ای سبب رونق و آبادی اطرافش شده است. کاشی های مسجد جامع نطنز سالهاست مایه فخر و مباهات موزه کنستانتین لندن است و قمصر و ابیانه دیری است که وعده گاه عاشقان طبیعت و هنر این مرز و بوم هستند.

و بالاخره کرکس این روزها به عظمت کار دانشمندان جوانی می نازد که در دامنه اش بزرگترین دستاورد علمی تاریخ کشورمان را به ارمغان آورده اند.

کوهستان کرکس پهنه ای است به وسعت 3400کیلومتر مربع که در دامنه هایش شهرها و آبادی های زیادی قرار گرفته اند. بخش شمالی کوهستان نزدیک به کاشان و بخش جنوبی که مسیر رایج برای کوهنوردی و صعود به قله است ، در نزدیکی شهر نطنز در 85کیلومتری کاشان است.

مشاهده شهر نطنز که این روزها بحث محافل علمی و خبری دنیاست ، برایمان جالب است. نطنز از قدیمی ترین نقاط آباد و مسکونی ایران بوده و در زمان ساسانیان به دلیل موقعیت جغرافیایی شرایط قابل توجهی داشته و در زمان سلجوقیان هم کاروانسراها و بناهای مهمی در آن احداث شده است.

سرپرسی سایکس که 200سال پیش از این شهر دیدن کرده ، در وصف شهر و مسجد نطنز مطالب جالبی نوشته است. نطنز از شمال و شرق توسط حاشیه غربی دشت کویر و از نواحی غرب و جنوب توسط کوهستان کرکس محصور شده است.

کرکس با قله های کوتاه وبلند

از نطنز خارج و وارد جاده باریکی می شویم که نیاز به مرمت اساسی دارد. این جاده تا مورچه خورت ادامه دارد. در سمت راست جاده رشته کوه های کرکس با قلل کوتاه و بلند خودنمایی می کنند. کوهستان شامل 43قله است که بلندترین آن قله کرکس به ارتفاع 3925متر است.

این کوهستان جزو رشته کوههای مرکزی ایران و حدود 1200کیلومتر امتداد دارد که به موازات زاگرس در مرکز ایران از شمال به جنوب کشیده شده و شامل رشته کوههای کرکس ، شیرکوه و لاله زار است.

در سمت چپ جاده هم تا چشم کار می کند کویر صاف و یکنواخت خودنمایی می کند. پس از طی 40کیلومتر وارد یک جاده فرعی می شویم که به روستای طرق می رسد و پس از آن در فاصله اندکی روستای کشه قرار دارد.

کشه روستای بزرگ و آبادی است که به دلیل مجاورت با کوهستان کرکس منطقه ای ییلاقی محسوب شده و ساکنان شهرهای اطراف ، روزهای تعطیل و گرم خود را میان باغهای گردو، بادام ، گلابی و نیز نهرها و جوی های جاری آن می گذرانند.

وجود این همه سرسبزی و طراوت باعث می شود فراموش کنیم که این منطقه در چند قدمی کویر پهناور مرکزی ایران قرار گرفته است. از روستای کشه می توان عظمت کوهستان را به تماشا نشست و از هیبتش لذت برد.

علت اطلاق نام کرکس به کوه ، شاید آن باشد که کرکس در زبان سانسکریت به معنی سخت و بی رحم آمده و کنایه ای به صلابت کوهستان باشد. پروفسور گیرشمن باستان شناس نامدار فرانسوی که تحقیقات وسیعی در منطقه کاشان انجام داده است ، «کرکس» را برگرفته از واژه «کاسی»ها می داند، آنان اولین گروههای مهاجر بودند که در سرزمین ایران و اطراف این کوهستان مستقر شدند.

ابر سیاهی آسمان کوهستان و روستا را می پوشاند و کم کم ریزش باران شروع می شود. لذا مانع از انجام برنامه ما برای رسیدن به پناهگاه می شود، بنابراین شب را در مسجد ولی عصر روستا به سر می بریم.

صبحدم پس از اقامه نماز روستا را ترک و در مسیر جاده ای ناهموار که اختصاص به شرکتهای مرغداری منطقه دارد عازم صعود به قله می شویم. وجود چندین شرکت مرغداری در این مسیر بیانگر فراوانی مواهب طبیعی منطقه است. این آخرین نقطه ای است که می توان با خودرو پیمود.

شب گذشته باران بی درنگ باریده، لذا بوی خاک باران خورده ، نسیم خنک صبحگاهی و شیب ملایم که پیش رویمان است ، خبر از روزی لذت بخش دارد و ما آن را به حساب خوشامدگویی کوهستان به خودمان می پنداریم.

خنکای صبحگاهان در اوایل تابستان به گونه ای است که تعدادی از اعضای گروه ، دستکش و پوشش های گرم به تن می کنند. شیب ملایم یک ساعت و نیم ادامه دارد. در این نقطه چشمه آب زلالی واقع است که معروف به چشمه اصفهانی هاست و حاصل رسوب شدن برفهای کوهستان است.

کوههای مرکزی ایران اصولا فاقد گیاهان دایمی هستند و بیشتر به صورت فصلی می رویند.

اما اینجا همه پوشیده از گیاهان و گلهای رنگارنگی است که مشام را نوازش می دهند. مشاهده تنها گل های لاله واژگون در مسیر، ذوق زده مان می کند. شگفتی آن که در تمام طول مسیر رفت و برگشت دیگر هیچ نشانی از این نوع گیاه دیده نشد.

آقای شاه حسینی عضو 60ساله گروه که بتازگی عمل جراحی قلب را پشت سر گذاشته است و اطلاعات جالبی از شکار و گیاهان کوهستانی دارد با دیدن گیاهان اطراف شاداب و سرحال به هر گیاهی نزدیک شده و پس از شناسایی آن را به گروه معرفی می کند.

سایر کوهنوردان از دیدن روحیه خوب او، انرژی گرفته و مسیر را شادمان ادامه می دهند. در ادامه به دره لیاسن می رسیم که از دو طرف توسط صخره های عظیم محاصره شده است.

سنگها و صخره های قرمز، قهوه ای و نارنجی سوخته بیانگر آن هستند که این سنگهای آذرین حاصل فعالیت های آتشفشانی بازمانده از دوران پالئوزوئیک و بر کابرین هستند. کوهستان تحرک زیادی داشته و چین خوردگی و دگرگونی های زیادی را پشت سر گذاشته است. لذا زلزله های مناطق اطراف کوهستان از همین ناآرامی ها حاصل شده است.

جان پناه قدیمی وفلزی

پس از دو ساعت و نیم در ارتفاع 3100متری به پناهگاه مجهزی می رسیم که دارای یک سالن بزرگ 70متری و 4اتاق مجزا بوده و شامل تمامی امکانات مثل برق ، آب ، گاز و دستشویی است.

چشمه آب خنکی هم در کنار پناهگاه جریان دارد. این پناهگاه به سفارش هیات کوهنوردی استان اصفهان و توسط شرکت مخابرات استان در سال 1383ساخته شده و به نام شهدای مخابرات نامگذاری شده است. جان پناه قدیمی و فلزی کوچکی که متروکه شده است ، با رنگ زرد تندی چند متر بالاتر دیده می شود.

پس از دمی استراحت و تجدید قوا وارد شیب تندی می شویم که صعود از آن مستلزم صرف انرژی زیادی است. کمی بالاتر از پناهگاه تابلوی راهنما مسیرهای زمستانی و تابستانی را نشان می دهد.

مسیر زمستانی طولانی است و شیب ملایمی دارد ولی مسیر تابستانی ، مسافتی کوتاه ولی شیبی تند دارد. مسیر تابستانی پرطرفدارتر و پرهیجان تر است ، هرچند که مسیری پر از سنگلاخ و به اصطلاح مسیری موسوم به شن اسکی است.

هر چه بالاتر می رویم ، شیب تندتر می شود. صخره ها و سنگهای اطراف در اثر سرما خرد شده و دارای لبه های تیزی هستند و باید از تماس با آنها اجتناب کرد. مشاهده مقادیر زیادی برف در نزدیکی قله نشاطمان را مضاعف می کند. مسیر را در امتداد شیب و یال کوتاهی که به قله ختم می شود طی می کنیم تا بر فراز قله قرار بگیریم.

مه شدیدی قله را پوشانده و امکان مشاهده دامنه و اطراف قله را نداریم ، ولی راهنمایمان می گوید از قله می توان شهرها، آبادی ها و منطقه وسیعی از کویر را مشاهده کرد.

حتی از این نقطه می توان در هوای صاف و پاکیزه قله دماوند و رشته کوههای زردکوه بختیاری را به خوبی دید. تراکم ابرها و شدت طوفان هر لحظه بیشتر می شود و باید فوری حریم قله را ترک کرد.

به هنگام فرود کمی مسیرمان را تغییر می دهیم تا آبشارهای زیبای پایین قله را ببینیم ، دو آبشار با فاصله اندکی از یکدیگر دو دره عظیمی جاری هستند که این آبشارها منشائ چشمه ها و رودهای فصلی اطراف کوهستان 2منطقه لیاسن و کشه هستند.

بسرعت خود را به پناهگاه و سپس روستای کشه می رسانیم تا از بارانی که چند دقیقه ای است بی امان شروع شده ، در امان بمانیم.

یک بار دیگر چشم به قله می دوزیم که اینک توسط باران سیل آسا شسته می شود و به یاد بیتی از مولانا می افتیم که:

ذکر حق کن بانگ غولان را بسوز

چشم نرگس را از این کرکس بدوز

این کرکس زیباترین کرکس دنیاست و هیچ تشابهی با آن پرنده مردارخوار ندارد و نمی توان به آسانی از آن چشم پوشید.

 جام جم

آسیب‌هایی جدی در نوروز به کالبد تاریخی روستای ابیانه وارد شد.

دبیر انجمن خانه‌ی مردم ابیانه گفت: نبود فضاهای بهداشتی، امکانات اولیه و ورود بیش از حد گردشگران نوروزی در کنار نبود یک مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح در ابیانه از سوی مسؤولان، آسیب‌هایی جدی را به کالبد تاریخی روستای ابیانه در نوروز امسال وارد کرد.

عباس شاکری‌زاد ابیانه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: بافت تاریخی ابیانه، یک محدوده‌ی کوچک و بسته با 17 هکتار مساحت است و مسیر اصلی گردشگری که گردشگران می‌توانند در آن حرکت کنند، حدود 600 متر طول و سه تا سه‌ونیم متر عرض دارد. در این مسیر، گردشگران باید بناهای تاریخی ابیانه را ببینند.

وی که یکی از ساکنان روستای تاریخی ابیانه است، با تأکید بر این‌که به‌دلیل وسعت کم ابیانه، این روستا می‌تواند پذیرای تعداد محدودی گردشگر در طول روز باشد، بیان کرد: اگر تعداد گردشگران زیاد شود، از یک سو، به‌دلیل مصالح استفاده‌شده در ساختمان‌های ابیانه، به بافت تاریخی روستا آسیب وارد می‌شود و رفت‌وآمد بیش از حد گردشگران به ساختمان‌های کاه‌گلی در مدت کوتاهی آسیب می‌زند و از سوی دیگر، گردشگران امکان بازدید کامل از نقاط دیدنی ابیانه را از دست می‌دهند.

او با اشاره به ورود حدود پنج‌هزار نفر به ابیانه در برخی روزها در نوروز امسال، گفت: وقتی این جمعیت به یک روستای کوچک و تاریخی بدون داشتن کم‌ترین امکانات برای پذیرایی وارد می‌شود، برنامه و مسیر مناسبی برای آن‌ها وجود ندارد و بسترهای لازم نیز فراهم نیست.

وی سرویس‌های بهداشتی و آب آشامیدنی را از ساده‌ترین موارد اولیه‌ای دانست که به آن‌ها نیاز است و ادامه داد: در مکانی که گردشگران زیادی رفت‌وآمد می‌کنند، باید توقفگاه‌های کوتاه‌مدتی تعریف شود، در حالی که در ابیانه این امکانات وجود ندارد.

شاکری‌زاد با اشاره به این‌که در یک سال گذشته، حتا یک قدم نیز در راستا بهبود امکانات رفاهی در ابیانه برداشته نشده است، مدعی شد: در سال 1388، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای حفاظت و مرمت ساختمان‌های ابیانه هزینه نکرد و برای تأسیسات زیربنایی این روستای تاریخی قدمی برداشته نشد.

وی گفت: وقتی سازمانی که متولی این روستای تاریخی است، ساده‌ترین امکانات رفاهی را برای گردشگران در این مکان فراهم نکرده است، چگونه یک گردشگر می‌تواند هم مکان‌های دیدنی روستا را ببیند و هم از بازدید خود راضی و خشنود باشد؟!

او با اشاره به این‌که روستای ابیانه محل زندگی مردم بومی هم است، بیان کرد: وقتی جمعیت زیادی به ابیانه وارد می‌شود، زندگی طبیعی مردم بومی روستا مختل می‌شود. از یک طرف، مردم ابیانه در این زمان امکان خروج از خانه را ندارند و از سوی دیگر، گردشگران نمی‌توانند بازدید مناسبی از روستا داشته باشند.

دبیر انجمن خانه‌ی مردم ابیانه معتقد است: اگر جمعیتی که در برخی روزها به ابیانه وارد می‌شد، به شهرستان نطنز نیز می‌رفت، مسؤولان این شهرستان نمی‌توانستند پاسخ‌گوی نیازهای آن‌ها باشند.

وی با تأکید بر این‌که ابیانه از نظر ساختار تشکیلات اداری دچار دردسر است، اظهار داشت: مدیریتی که برای این روستا طراحی شده، با باری که بر دوش آن قرار گرفته است، تناسب ندارد. باید برای ابیانه مدیریت و ساختار تشکیلات اداری جدیدی تعریف شود.

شاکری‌زاد با اشاره به این‌که با وجود تلاش‌هایی که مسؤولان شهرستان نطنز ممکن است برای برطرف کردن مشکلات ابیانه انجام داده باشند، نتیجه‌ی این تلاش‌ها نامطلوب بوده است، ادامه داد: همان باری که به شهرستان نطنز وارد می‌شود، به ابیانه نیز وارد می‌شود. در حالی که برخلاف ابیانه، نطنز تشکیلاتی اداری را مانند شهرداری یا بقیه‌ی امکانات دارد.

به گفته‌ی او، در طول تعطیلات نوروز و با توجه به جمعیت زیادی که روزانه به این روستای تاریخی وارد شد، دو نفر از گردشگران که در چادر مسافرتی در حال استراحت بودند و به‌دلیل سرمای زیاد، زغال برای گرم کردن به چادر برده بودند، دچار دم‌گرفتگی شدند و چون امکانات اولیه‌ی پزشکی مانند اورژانس در منطقه وجود نداشت و تا زمان رسیدن به آن‌جا، در ترافیک جاده‌ی ورودی ابیانه گیر کرده بود، این دو گردشگر مردند. پس از فوت آن‌ها، یک دستگاه آمبولانس در ابیانه مستقر شد.

وی در پاسخ به پرسش خبرنگار ایسنا درباره‌ی اجرای طرح جامع ابیانه که سال گذشته توسط مدیر پایگاه میراث فرهنگی ابیانه اعلام شده بود، بیان کرد: آن‌گونه که شنیدیم، این طرح جامع در ابیانه تهیه شده، ولی به سازمان‌های ذی‌ربط ابلاغ و ارائه نشده است تا بتوانند کاری از پیش ببرند. مردم ابیانه هنوز نتیجه‌ای از این طرح ندیده‌اند.

او درباره‌ی اقدامات انجمن‌های دوست‌داران میراث فرهنگی در ایام نوروز در این روستا نیز گفت: این انجمن‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند فعالیتی در این زمینه داشته باشند. باید یک تشکیلات اداری و مدیریتی وجود داشته باشد تا انجمن‌ها از آن برای اجرای اقدامات خود کمک بخواهند.

شاکری‌زاد ایجاد شدن ترافیک سنگین در ورودی ابیانه و به‌وجود آمدن یک کلاف سردرگم توسط ماشین‌های گردشگران و تداخل با یکدیگر در ایام نوروز را یکی دیگر از نشانه‌های نبود مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح در ابیانه ارزیابی کرد.

وی با اشاره به حضور گردشگران در باغ‌ها و دشت ابیانه در ایام نوروز، اضافه کرد: چون در این ایام هیچ امکاناتی برای جمع‌آوری زباله در این روستا نبود، محیط زیست روستا دچار آلودگی شدیدی شد. هم‌چنین به‌دلیل نبود فضاهای بهداشتی، محیط داخل روستا آلوده شد و آسیب‌های جدی به فضا تاریخی روستا وارد آمد.

بالاترین در استان اصفهان

آدرس: اتوبان نطنز اصفهان، خروجی به سمت طرقرود، روستای کشه،

جاده منتهی به مجتمع گردشگری کرکس

چند خبر از طرقرود

آخرین خبرهای رسیده از طرق توسط:...طرقی32062

باسمه تعالی باسلام و تبريك سال نو،

آخرین خبرهای رسیده از طرق حاکی است:

بارش باران و کمی تگرگ اگرچه مناسب بوده اما سرمای هوا به برخی از شکوفه ها و چغاله های بادام آسیب رسانیده است؛

مسافرت همشهريان ساكن تهران به طرق بسيار كم سابقه است وعلت عمده آن وجود نعمت گاز ، آب ، برق ، آزاد راه، تلفن و آب و هواي مناسب و ديدار اقوام و همشهريان خونگرم است؛

بندوچهار سامون لبالب آب و ساخت و سازهاي جديد در حال شروع مي باشد؛

سالن چندمنظوره در حال اتمام است؛ درب امامزاده چهار بزرگوار(ع) بيشتر اوقات باز و آماده زيارت مشتاقان  است ؛

دشتها و درختان زودتر ازسالهاي گذشته سبز و پرگل به نظر مي رسند؛

مجتمع رفاهي آفتاب رفیعی  افتتاح شده و پمپ بنزين آن فعال است؛

نانوايي ديگري در باغستان بالا(گرداب)داير شده است.

پرورش گوساله پرواري 500 رأسي شرکت ميلاد آگاهان روستاي کشه از توابع شهرستان نطنز آغاز شد.

واحد 500 رأسی پرورش گوساله پرواری شرکت میلاد آگاهان روستای کشه در دهستان طرقرود نطنز با ظرفیت تولید سالانه 150 الی 200 تن گوشت قرمز فعال سازی و به بهره برداری رسید .

پرورش گوساله پرواري 500 رأسي شرکت ميلاد آگاهان روستاي کشه از توابع شهرستان نطنز آغاز شد.

بنا به گزارش آقای مهندس ادایی مسئول مرکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی طرقرود ، واحد 500 رأسی پرورش گوساله پرواری شرکت میلاد آگاهان روستای کشه در دهستان طرقرود نطنز با ظرفیت تولید سالانه 150 الی 200 تن گوشت قرمز فعال سازی و به بهره برداری رسید .

وی توضیح داد واحد پرورش گوساله پرواری شرکت میلاد آگاهان از سالهای قبل تأسیس شده و در حال حاضر با دریافت مشاوره و اعتبارات بانکی بالغ بر 10 درصد آن فعال شده و ظرفیت گیری کامل آن در حال اجراست.

مسئول مرکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی طرقرود اضافه کرد واحدهای دیگر پرورش گوساله پرواری در منطقه طرق از طریق آموزش ترویجی ، تشویق ، ارائه مشاوره اقتصادی فعال شده و در حال بهره برداری می باشند

مردم شمال استان اصفهان با رفتن به دامان طبيعت سيزده خود را گذراندند

کاشان - مردم شمال استان اصفهان در آخرين روز از تعطيلات نوروزي ، با رفتن به دامان طبيعت، سيزده خود را به در کردند.

به گزارش ايرنا، همزمان با روز طبيعت مردم نقاط مختلف شهرستانهاي کاشان، آران و بيدگل، اردستان و نطنز، از نخستين ساعات صبح جمعه بار و بنه و سبزي سفره هفت سين را برداشته و به اتفاق خانواده راهي دشت و صحرا شدند و روز طبيعت را گرامي داشتند.

گزارش رسيده از دامنه هاي کوهستانها، نقاط گردشگري و طبيعت سرسبز نياسر، قمصر، برزک، جوشقان کامو و مشکات از توابع کاشان، بادرود، ابيانه، طرق رود و چشمه سرابان نطنز، مناطق خوش آب و هواي ابو زيدآباد، سفيد شهر، يزدل و نوش آباد آران و بيدگل و زواره و مهاباد اردستان حاکيست، به علت حضور گردشگران و خانواده ها، اين مناطق مملو از جمعيت است.

به نام او که قدیم است. به قلم روح الله.

گفت آورده اند ازسنه ماضی بعید، مکانی در طرق باقی است که مردم آنرا :"هِل دشتبون "خوانندي.وآن محلي است به غايت زيبا در جوار طرقرود.آنگاه كه از اسبهان به طرف طرق رحل اقامت افكندي ،در هنگامه فرود در مطلع، در مكاني كه آنرا گِل سياهش خوانند،هيولايي چون سنگ پشت عظيم الجسه بيني كه بر فراز سخره اي خفته وهرگز نجنبد!

پشتش به آفتاب ورو ودهانش به غروب دوخته است.درمغرب ودرنشيب اين سخره ،ارض همواری است كه در پايين دست آن ،دشت بزرگ طرق جلوه گري همي كردي،دهاقين گندم ازدشت بزرگ درو ودر فراز اين بستر كه:"سوپَر "نام گرفته، خرمن كردندي.در آخر ربيع رعيّت، گندمان را در اينجا خرمن كردي ودر هنگامه تابستان كه آنها خشك شدي ، خوشه وسفال را با ابزاري :كه آنرا "چون"همي گويند(وآن مركّب است از مركب ،يعني قاطر وخرمنكوب)؛ به گندم وكَه مبدل نمودندي.

چونسواران و بوجارها وقت خستگي وصرف چاشت ونهار وپسين براي مصونيت از تير شمس ،به هل دشتبون پناه آورده ،نان وخورشت وميوه صرف كردي واستراحت همي نمودندي.

هِل در لسان طَرقي، سوراخ است ومحتمل، هل دشتبون غارمانند، كه گويي شكم سنگ پشت است ،محدوث دست بشر ومامن وخانه، دشتبان دشت عظيم طرقرود بوده است.

تحفه نطنز

ایرانیان از قدیم الایام نطنز را با تحفه اش مى شناسند که نوعى گلابى خوش آب و رنگ است و ضرب المثلى براى چیزهاى کمیاب. اما چند سالى است که این شهر، شهرتى جهانى براى خود دست و پا کرده است؛ این بار نه به خاطر تحفه اش که به سبب وجود یک مرکز اتمى .

جست و جوى نام نطنز با حروف لاتین در جستجوگر گوگل، بیش از ۳۰۰ هزار رکورد را نمایان مى کند که اغلب به برنامه هسته اى ایران ربط دارند و حدود ۱۰ هزار تصویرى هم که به همین ترتیب نمایش داده مى شود غالبا یا تصاویر ماهواره اى مرکز اتمى نطنز است یا چهره کسانى که درباره این مرکز سخنى گفته اند و نظرى داده اند .

پس عجیب نیست که میان کشاکش هسته اى، کمتر کسى به یاد آورد که نطنز از هفت هزار سال پیش بدین سو محل سکونت انسان بوده و یکى از قدیمى ترین مراکز ذوب فلز در جهان است .

همین اواخر باستان شناسان ایرانى و آلمانى در منطقه اریسمان (۱۰ کیلومترى شمال نطنز) به بقایاى یک شهر صنعتى متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد دست یافتند و جسد نوجوانى را که ۵۲۰۰ سال پیش مرده بود از میان خمره اى سفالین بیرون کشیدند.

و باز عجیب نیست اگر کسى از انارستان هایى که سالانه بیش از ۸۰ هزار تن انار به بار مى آورند، از مزارع زعفران که سال گذشته ۵۰۰ کیلوگرم طلاى سرخ را راهى بازارهاى جهان کردند، و از بیشه زارهایى که جولانگاه غزال و مارال و بلدرچین و بزکوهى است سراغ نگیرد .

حتى بیشتر مردم، روستاى محبوب و معروف ابیانه را که ازتوابع نطنز است، از متعلقات کاشان مى دانند تا همه داشته هاى این شهر کهن در سایه شهرت تحفه قدیم و جدیدش - گلابى و انرژى هسته اى - گمنام بماند .

پشت به "کرکس" و رو به کویر

نطنز در ۳۲۶ کیلومترى تهران، ۱۳۸ کیلومترى اصفهان و ۷۴ کیلومترى کاشان، پشت به کوه کرکس داده و رو به سوى کویر اردستان چهره گشوده است؛ یعنى در کمتر از یک ساعت مى توان از خنکاى کوهستان به گرماى کویر رسید.

شهر به سان باغ بزرگى است که خانه هاى مردم میان درختان انبوهش پنهان شده اند. آبى که از دهها رشته قنات مى جوشد در باغ ها و کوچه باغ ها جارى است و خاطره شمیران و کرج پنجاه سال پیش را در ذهن تداعى مى کند .

بخش بزرگى از جمعیت ۴۰ هزار نفرى نطنز به کشاورزى مشغول اند و در ۱۲ هزار هکتار از زمین هاى شهرستان، محصولاتى بدست مى آید که هر کدام براى خودشان حکم یک تحفه را دارند .

وضع کشاورزان کمابیش رو براه است چرا که اقلیم منطقه بر مرغوبیت محصولات افزوده و براى مثال، انار نطنز در بازارهاى اروپا و کشورهاى حاشیه خلیج فارس ۵/۱ تا ۲ دلار قیمت دارد.

زعفران هم که سال گذشته کیلویى ۴۰۰ هزار تومان قیمت داشت امسال هرکیلو ۲ میلیون تومان خرید و فروش شد و زعفران کاران نطنزى را تشویق کرد که تولید محصول را از ۵۰۰ کیلو به ۷۰۰ کیلو برسانند.

ازصنایع قدیمى، چینى سازى و قالى بافى سخت جان تر از بقیه بوده اند و تا به امروز دوام آورده اند، اما هنرهایى چون قفل سازى و نجارى و خراطى به دست فراموشى سپرده شده اند. با این حال مى توان رد پاى چنین هنرهایى را بر درهاى قدیمى شهر – که تعدادشان بسیار است – پیدا کرد.

از جمله این درهاى فاخر، درب چوبى و منبت کارى شده امام زاده سید حسن واقف است که ساختمانش افزون بر پنج قرن قدمت دارد. درب مسجد جامع نیز نمونه اى عالى از هنر نجارى و خراطى است .

باز شاه عباس، بر بال "کرکس"

هرکس از هر سو که به نطنز وارد شود، بر فراز بلندترین کوه مشرف بر شهر، گنبد چشم نوازى را مى بیند که ذهن را در جست و جوى چیستى خویش به چالش مى گیرد. این گنبد چهارصد سال است که آن بالا جاخوش کرده و مجالى است براى آمدگان و رفتگان که پیرامونش افسانه سرایى کنند.

قصه اش چنین است: شاه عباس کبیر بازى شکارى داشت، بى باک و چالاک، معروف به بازلوند (بر وزن کمند). در سال ۱۰۰۱ هجرى قمرى که از پى شکار پرندگان به حوالى نطنز آمده بود، این باز بیمار شد و مرد و شاه دستور داد که به یادگار بلندپروازى هایش گنبد یادبودى را بر ستیغ یکى از قله هاى کوهستان کرکس، که اینک کوه گنبد باز خوانده مى شود، بنا کنند .

امسال قرار بود که مسؤولان اداره میراث فرهنگى نطنز، گنبد باز را در شب یلدا نورپردازى کنند. براى این مقصود حدود هفتاد پروژکتور که با انرژى خورشیدى کار مى کنند از آلمان خریده شد، اما گویا محموله شامل تحریم هاى مرتبط با پرونده هسته اى ایران گشت و اجازه خروج از آلمان را پیدا نکرد.

از محضر شیخ تا موزه آلبرت

اگر بر بلنداى "کرکس" همه چیز زیر بال باز شاه عباس است، در زمین، این مناره مسجد جامع نطنز در کنار آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد اصفهانى است که خانه ها و باغ ها و آدم ها را در فرودست خود مى یابد.

این مناره که به شهادت کتیبه اش ۷۰۳ سال است نخستین و واپسین تلألو خورشید در بامداد و شامگاه را بر اندام خویش نظاره مى کند، کمابیش ۳۸ متر ارتفاع دارد و اگر بتوان از ۱۳۴ پله بلند آن بالا رفت، منظره اى دلگشا از نطنز و پیرامونش پیش چشم جلوه گر مى شود.

حتى در زمستان که درختان برگ و بارى ندارند اغلب خانه ها میان باغستان ها گم شده اند و خود پیداست که در بهار و تابستان، جامه سبز شهر چه شکوهى دارد.

شیخ عبدالصمد اصفهانى از عرفاى سده هشتم هجرى است و خانقاهى در نطنز داشته که سردر مسحور کننده اش باقى است؛ سر درى که به قول آرتور پوپ آمریکایى "داراى زیبایى و قدرت عاطفى زیاد" است.

شاید اگر کسى این سردر ۷۱۲ ساله را ببیند دیگر در برابر سردر مساجد بزرگ اصفهان، همچون مسجد شاه و شیخ لطف الله، مبهوت نماند. از همین روست که گردشگران اروپایى، اغلب در مسیر کاشان به اصفهان راه خود را به سوى نطنز کج مى کنند تا دیدار آرامگاه و خانقاه عبدالصمد را از دست ندهند .

زیر گنبد مخروطى شکل و هشت وجهى آرامگاه شیخ نیز، به همان نسبت که قندیل مقرنس ها بیننده را به وجد مى آورد، جاى خالى محراب مینایى افسوس و حسرت را به دل مى نشاند. این محراب اواخر سده گذشته به سرقت رفت و آخرالامر از موزه ویکتوریا و آلبرت لندن سردرآورد.

گنجینه هاى پنهان در پس دیوارها

آثار تاریخى نطنز بسیار است؛ قدیمى ترینشان آتشگاهى است از دوران ساسانى که جز چند طاق و ستون چیزى از آن باقى نمانده است.

مسجد جامع نیز که در همسایگى آرامگاه شیخ عبدالصمد جاى دارد، با ظاهرى ساده اما پرصلابت، یادگارى از دوره حکمرانى آل بویه (سده چهارم هجرى) است.

البته از مسجد اولیه فقط گنبدخانه باقى مانده و سایر بخش ها، مقارن ساخت خانقاه شیخ عبدالصمد، یعنى در دوره ایلخانان مغول، ساخته شده اند.

و سرانجام باید از میان همه آثارى که نمى توان شرحى برایشان نوشت، محراب مسجد میر در کوچه اى به همین نام را برگزید؛ تقریبا محال است کسى با دیدن ظاهر ساده مسجد حدس بزند که چه گنجینه اى در شبستانش پنهان شده است.  

این محراب از نسل محراب هاى گچ برى شده دوران سلجوقى و مغول است که نمونه هاى دیگرش را مى توان در مسجد جامع اصفهان یا مسجد جامع زواره پیدا کرد. اما به گفته آندره گدار، معمار و باستان شناس فرانسوى، محراب مسجد میر به مراتب از آن ها ظریف تر است.

همه این ها به علاوه درختان خرمالویى که از پشت دیوار کاهگلى خانه ها سرک مى کشند، صداى شرشر آبى که از چشمه سارها به کام درختان میوه مى رسد، کوچه هاى سرپوشیده اى که سقفشان کف خانه هاى مردم است و مردمانى که هنوز خلق و خوى آباء و اجدادى را وداع نگفته اند، همه این ها، روى هم مى شود نطنز.

مهریه دختران روستایى در فهرست آثار ملى

در بیرون شهر نیز دیدنى کم نیست. هر کدام از روستاهایى که سینه ستبر کوه را به آغوش کویر پیوند داده اند عجایب و غرایبى براى خود دارند. ابیانه، نه سرآمد روستاهاى نطنز، که شهره ترین آن هاست.

پیش از همه باید از روستاى خوش آب و هواى طرق (بر وزن برق) نام برد که قلعه کهنسالش از دوره اشکانى تا اواخر دوره قاجار محل سکونت مردم روستا بود و جان و مالشان را از گزند راهزنانى چون دار و دسته نایب حسین کاشى مصون مى داشت.

امنیت که پدید آمد و جمعیت که فزون شد، مردم نیز از قلعه بیرون آمدند و میان باغستان ها پراکنده شدند. از آن پس اتاق ها و خانه هاى خالى قلعه طرق، مهریه زنان روستا شد و پشت قباله هایشان افتاد؛ اما اکنون این مهریه کسى را به کار نمى آید و تنها خاطره اى است از روزگار رفتن به خانه بخت.

پس دختران سیاه چشم دیروز و پیرزنان سپید موى امروز، با هدایت پیشنماز مسجد جامع روستا، مهریه خود را به سازمان میراث فرهنگى و گردشگرى هدیه کرده اند تا شاید از رهگذر مرمت آن و سرازیرشدن سیل گردشگرانى که راه ابیانه را خوب بلدند اما از طرق هیچ نمى دانند، گشایشى در کار پدید آید و دست جوانان روستا به جایى بند شود.

مسجد جامع طرق نیز براى خود حکایتى دارد؛ آنچه موجب شده هیچ مسافر و رهگذرى از این مسجد کوچک و ساده چشم برنگیرد سرو کهنسالى است که گویا بنا داشته بر تمام تشبیهات شاعرانه که بلندى و رعنایى قامت معشوق را به سرو تشبیه کرده اند، خط بطلان بکشد .

این سرو، که سرو خوابیده خوانده مى شود، از محل رستن تا سه متر آن سوتر بر زمین خزیده و سپس سر خویش را رو به آسمان گرفته و بر حیاط مسجد سایه افکنده است؛ درست مثل ماجراى هسته اى که بر همه داشته هاى نطنز سایه انداخته است .

گویى از میان این همه تحفه انتخاب یکى دشوار است. براستى تحفه نطنز چیست؟ طبیعت زیبا؟ هفت هزار سال تاریخ و تمدن؟ هنر و معمارى بى نظیر؟ گلابى؟ یا انر‍ژى هسته اى؟

حمید رضا حسینی روزنامه نگار١٠ اردیبهشت١٣٨٧

Rural girls in dowry National Heritage List

Also see outside the city is missing. Each of the villages that hug the chest sturdy mountain desert are linked to their wonders. Abyaneh, not excelled villages Natanz, the most famous of the Host.

Prior to all villages should weather means (power weight) would name the castle old of late Qajar period Ashkan Location villages and people's lives and the frictional theft  because significant harm and be protected under tile Vice Hussein found.

Security that occurred and the population increased, the people came out of the castle of the Game Baghestan were scattered. Since then Rooms and houses means empty castle, the village women's dowry and fell behind their deeds, but now the dowry someone does not work is the only memory of going home era fortune.

Girls black eye after an old woman yesterday and today White hair, under the guidance of the village mosque liturgist, dowry to Cultural Heritage and Tourism Organization have gift for perhaps the passer and repair flood Slope Abyaneh well that way, but through not know do not know, come and create job opening in the youth of the village is a place.

Also means mosque in the story; what caused any passengers and passersby of this small mosque and a simple eye Brngyrd serving the elderly that had apparently started on the long and poetic metaphor vision beloved stature serving the simulator have few lines take.

served, the serving sleeping recited, grow to three meters of its location on earth thither slime his head and then to the sky and the shadows thrown mosque courtyard is like nuclear incident had on all of the Natanz shadow is thrown.

کلنگ هتل نطنز به زمین زده شد.

به مناسبت سی و یکمین سالگرد انقلاب اسلامی و ایام دهه فجر، هتل سه ستاره نطنز با حضور رئیس سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان و مقامات استان و شهرستان کلنگ زنی شد.

به گزارش خبرنگار موج از اصفهان، طرح احداث هتل سه ستاره نطنز با توجه به تشخیص پتانسیل‏ها و ضرورت‏های موجود به ویژه در خصوص توسعه فضاهای تفریحی و گذران اوقات فراغت برنامه ریزی شده است.

در این طرح که از سوی شرکت خدماتی خوان گستر هدایت می‏شود، مهم ترین ضرورت‏ها و اهداف پروژه حاضر شامل ظرفیت سازی جهت تحقق راهبردهای کلان و مصوب سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از طریق عملیاتی کردن برنامه‏ها و معرفی پروژه‏های مرتبط در مقیاس‏های مختلف با توجه به پتانسیل‏های موجود، فقدان تسهیلات و مراکز اقامتی مناسب در سطح شهر و شهرستان نطنز، شناسایی و استفاده از قابلیت‏های توریستی تفرجگاهی منطقه از طریق ایجاد تسهیلات پایه گردشگری و احداث مراکز اقامتی مناسب برای استفاده مسافرین و گردشگران، تامین امکانات رفاه ، تفریحی، پذیرایی و اقامتی در قالب یک سازمان مکانی مناسب و سازگار با شرایط طبیعی منطقه جهت پاسخگویی به نیاز های جدید شهری می‏باشد.

همچنین ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی از طریق توسعه صنعت توریسم و جهانگردی در سطح شهرستان، فراهم کردن امکانات گذران اوقات فراغت برای ساکنان شهرهای مجاور نطنز و با مسافرین سایر شهرهای کشور و حتی گردشگران خارجی، استفاده بهتر از پتانسل‏های بالقوه و بالفعل منطقه از طریق زنجیره خدمات گردشگری در وضعیت موجود و توسعه امکانات اقامتی و بهبود شرایط زیست محیطی منطقه و زیبا سازی محدوده ورودی شهر نطنز از دیگر ضرورت‏ها و اهداف پروژه است.

پروژه هتل سه ستاره نطنز با مساحت 5/143 متر مربع در محدوده شهر نطنز و در مسیر جاده اصلی ورودی با این شهر قرار دارد.

دسترسی به هتل از طریق جاده اصلی و کمربندی در ضلع غربی محل اجرای طرح می‏باشد.‏ سایت محل اجرای پروژه مسطح و بدون عوارض بوده و کلیه تاسیسات زیربنایی آب، گاز، برق و مخابرات در محل موجود می‏باشد.

روستاي طرق

موقعيت جغرافيايي

روستاي طرق رود جزء بخش مركزي شهرستان نطنز وبه فاصلة 35 كيلومتري جنوب شرقي نطنز مي باشد وازطريق جادة آسفالته به نطنز ارتباط مي يابد.

طرق رود يكي از روستاهاي كوهپايه اي نطنز است ودر دامنه كركس واقع شده است وازاين رو آب وهواي معتدل وكوهستاني دارد .بواسطة ارتفاع زياد ازسطح دريا (بيشتر از2500 مترازسطح دريا ) تابستان هاي معتدل وزمستانهايي سردوخشك دارد.بستر اراضي منطقه سنگي ود‍‍‍‍‍‍‍ژي وگاهاً كنگولومرايي است ودرنتيجه ساخت بناهاي يك ودوطبقه موجود براين بستر گاهاً بدون پي احداث شده است.

بناهاي تاريخي

مسجد جامع طرق

مسجد جامع طرق رود دربخش جنوبي روستاودرابتداي ورودي روستا از جادة نطنز ـ اصفهان قرار دارد.روستاي طرق رود جزء بخش مركزي شهرستان نطنز وبه فاصلة 35 كيلومتري جنوب شرقي نطنز مي باشد وازطريق جادة آسفالته به نطنز ارتباط مي يابد. مسجد جامع طرق رود نطنز ازبناهاي دورة سلجوقي است وبراساس تاريخ نقش شده برروي محراب سنگي مفقعود شده مسجد تاريخ بناي مسجد حداقل به نهصد سال قبل باز مگردد. ازسوي ديگر وجود درخت كهنسال سروداخل صحن مسجد كه به عقيده افرادمحلي قدمت آن بالغ برهزارسال است ، نشان ازقدمت بالاي مسجددارد.

قلعه طرق

 در شرق روستاي طرق بر فراز صخره اي به بلنداي 8 الي 12 متر از پيرامون خود قلعه قديمي بزرگي به وسعت تقريبي    سي هزار متر مربع قرار دارد كه به دلايل زير حائز اهميت است .

1-  وسعت زياد كه آن را به صورت دهكده اي در بست و داراي محله هاي متعدد در آورده كه هر محله به طايفه معيني اختصاص دارد

2-  وجود چاهي در وسط قلعه كه نه تنها آب مورد نياز ساكنين آن را تامين مي نمايد بلكه در كمر گاه آن تونلهائي حفر شده بود كه به محله هاي مختلف طرق و مسجد جامع منتهي مي شده است كه ايجاد چنين معابر زير زميني  در دل تپه اي سنگي خود امريست بسيار مهم و درخور توجه

3-     دارا بودن انبارهاي زيرزميني دو طبقه حفر شده در دل سنگ براي نگهداري غلات

اين قلعه كه نظير قلعه ايزدخواست و  به احتمال هم دوره آن ولي كوچكتر است و همچنين با ارگ بم از دوره اشكاني نيز هم دوره است. در حال حاضر به صورت متروكه در آمده است. همچنانكه امروزه همين تا حدودي براي نگهداري حيوانات از آن استفاده مي شود.

مشخصات قلعه :

اين قلعه كه بر تپه سنگي مطبقي بنا گرديده است داراي ديوار ضخيمي مي باشد. از سنگ لاشه و فقط در اطراف در ورودي آن كمي آجر به كار رفته است . قلعه متشكل از كوچه شرقي غربي طويلي به درازاي تقريبي 40 متر مي باشد و گويا به هنگام ايجاد آبادي طرق از ساختمانهاي قلعه و راهرو آن به عنوان الگو استفاده نموده اند.

اين راهرو كه از سنگ لاشه و خشت و گل بنا شده است در بسياري از قسمتها سر پوشيده است و در اواسط آنها پلكانهاي طبقه بالا قرار دارد.تقريبا در اوايل راهرو اصلي محوطه سربازي است كه به منزله ميدان كوچكي است قرار دارد كه چاه آب قلعه درگوشه آن به چشم مي خورد كه اين چاه از طريق تونل به قنات بزرگ طرق راه داشته و آب مورد نياز از اين راه تامين مي شده است.

قلعه داراي ساختمان 2و3 بوده و روي هم داراي 400 اتاق بوده است اين اطاقها تماما از خشت و گل و تيرچوبي بنا شده است كه بيشتر آنها به مرور زمان خراب و در حدود 40اتاق ان هنوز مورد استفاده مي باشد.زير تپه سنگي كه قلعه بر فرازآن بنا شده است در بعضي قسمتها به صورت فضاي

 خالي كه از آن به عنوان آغل گوسفند استفاده مي شود در ضمن لايه هاي سنگي اين تپه در برابر باران و برف و يخ نفوذ پذير بوده و اين امر موجب جدا شدن تدريجي لايه ها از يكديگر و خرابي قلعه خواهد شد.

از ديگر جاذبه هاي گردشگري روستاي طرقرود بند طرق بوده كه همجواري آن با قلعه طرق منظره بسيار زيبائي را خلق كرده است.

نخل چیست؟

نخل يک حجم چوبي بزرگي است که با انواع شالهاي ابريشمي رنگارنگ و پارچه هاي قيمتي وآيينه و چراغ و غيره آن را آرايش مي دهند و به نشانه تابوت امام حسين (ع) ساخته شده است‌. در کتب چاپ شده اينچنين آمده است :

پس از قرن چهارم هجري، ذهن خلاق ايرانيان براي تشييع و تدفين غريبانه مظلوم كربلا عماري ‌هاي چوبيني ساخته و در دهه اول محرم هر سال بعد از آراستن آن و يا به اصطلاح نخل بندي در عصر عاشورا مسافتي را حسين گويان جابه جا كرده و اين گونه پيكر امام حسين (ع) را تشييع مي‌كردند. وي نخل يا تابوت را همان صندوق عهدي مي‌داند كه همه پيامبران آن را براي خود نگه مي‌داشتند و مربوط به عهد موسي و صندوقي كه مادر موسي او را به نيل سپرده است، مي‌باشد.در رابطه با وجه تسميه‌ي نخل آمده است، نخل بر وزن سهل خرما درخت باشد.كلمه نخل (به فتح نون و سكون خائ) به معناي درخت خرماست و در زبان فارسي به معناي تابوت و عمارعي و آرايش تابوت هم گفته شده است.

 اينکه از کي مراسم نخل‌برداري و فکر ساختن نخل بوجود امده تاريخ درستي در دست نيست اما آنچه مسلم است قديمي ترين نخلي که در يزد وجود دارد مربوط به حدود ۲۰۰ سال قبل ميشود . مردم به نشانه انکه روز عاشورا پيکر غرقه بخون امام بايد تشييع ميشد اما کسي نبود تا پيکر مبارک را تشييع کند عزاداران حسيني ظهر عاشورا به احترام انحضرت اين نخل را که بسيار هم سنگين است روي بازوان خود بلند کرده و چند دور با گفتن يا حسين به دور تکيه ميچرخانند تا نشان دهند که اگر آنروز کسي پيکر امام را تشييع نکرد ما هر سال به همين منظور و به ياد ان حضرت نخل را که سمبل تابوت آنحضرت است و آذين بندي شده است تشييع ميکنيم .نخل با آينه ها و پارچه هاي مشکي و .... تزيين ميشود .

 نخل برداري يكي از مراسم‌هايي است كه تابلوي عشقي سوزان به اباعبدالله (ع) را در ماه محرم در دل عاشقان ترسيم مي كند. در اين مراسم جوانان عزادار با ؛ ياحسين؛ گفتن ، نخل را بر مي‌دارند و دور حسينيه مي گردند و كودكان در حالي كه بر سر زده و ؛ يا حسين ؛ مي گويند به دنبال آن مي دوند. دراين لحظه هاي جگرسوز ، همه حاضران از سوز وگداز به حال غريبي سومين امام شيعيان و ياران فداكارشان اشك مي ريزند وبه نشانه احترام مي ايستند و عزاداران، اشعاري در سوگواري امام حسين (ع) و تمام عزيزاني كه در كربلا غريبانه در راه اسلام شهيد شدند و مصيبت سخت به آنها وارد شد ، مي خوانند مانند:

اي تشنه لب تو طاقت خنجر نداشتي

گويا غريب بودي و مادر نداشتي

غسلت كه داد و كي كفنت بريد و دوخت

بر حالت غريبيت آيا دل كه سوخت

اما هر كدام از وسايلي كه توسط خادمهاي حسينيه بر روي نخل نصب مي شود نماد يك حادثه يا شخص حاضر در حادثه جانگداز كربلاست. اين وسايل مانند پارچه مشكي، خنجر، آيينه هاي بزرگ، يك سازه چوبي به شكل سرو، علمهاي سبز در گوشه هاي نخل و پارچه هاي زينتي با رنگ سفيد و روشن هستند كه هر كدام در جاي مخصوص نخل نصب مي شود. گفتني است كه چوب نخل به عنوان جنازه سيدالشهداء (ع)، سياه پوش كردن نخل به عنوان پارچه سياه بر روي جنازه سالار شهيدان ، شمشير و نيزه ها به علامت تير و نيزه هاي وارد شده بر بدن مطهر امام حسين (ع) است.همچنين سرو نخل نماد و سمبل قد و قامت علي اكبر (ع)، آينه نخل يادآور نور وجود امام حسين (ع) و علمهايي كه بر نخل نصب مي شود نشانگر وفاداري حضرت ابوالفضل(ع) مي باشد.اما پارچه هايي زينتي كه بر نخل مي بندد به عنوان حجله حضرت قاسم (ع) ، زنگهايي كه در گوشه هاي نخل بسته مي شود نماد و سمبل زنگ كاروان سالار شهيدان و ياران باوفايشان و عزادارني كه نخل را بر مي دارند به عنوان تشييع كنندگان ابا عبدالله (ع) مي باشند.

بزرگي و سنگيني اين نخلها گاهي به اندازه اي است كه چندين نفر مرد قوي بايد تا آن را از زمين بردارند و بردوش گيرند و حمل كنند و در معناي نخل گفته اند:

تابوت بزرگ وبلندي است كه بر آن خنجر و شمشير و پارچه هاي قيمتي و چندين آيينه بسته شده و در روز عاشورا به عنوان تابوت امام حسين حركت داده مي شود. و به قولي نشان دهنده تابوتي است كه بدن قطعه قطعه شده حضرت سيدالشهداء را در آن مي گذارندو صدها نفر آن را حمل ميکنند. بزرگترين نخلها در يزد است.

نخل و نخل گرداني در يزد: يكي از آيين ها و مراسم ويژه ماه محرم كه در تمام نقاط يزد برگزار مي شود، آيين نخل بندي يا نخل گرداني است. ماه محرم ماهي است كه در دهمين روز آن امام حسين(ع) امام سوم شيعيان با هفتاد و دو تن از يارانش در سده 1ه/7م در صحراي كربلا به شهادت رسيدند. نخل از جنس چوب است و آن را به شكل برگ درخت و يا سرو مي‌سازند. معمولاً وزن نخل زياد است. نخل را به عنوان تابوت امام حسين(ع) يا نمادي از تابوت شهداي كربلا مي شناسند كه ريشه‌اي كهن دارد. شباهت نخل به درخت سرو در فرهنگ عامه يعني جاودانگي و رشادت و آزادگي كه فضايل امام حسين(ع) است.اين مراسم به اين صورت است كه خادمان بازيورآلات و وسايل مربوط به تزئين نخل كه قدمت آن ها به دوره صفوي مي رسد(10ه.ق /16 م)، آن را تزئين مي كنند. ابتدا نخل را با پارچه سياه مي پوشانند، آن گاه روي پارچه سياه را شمشير بندان مي كنند. صدها شمشير، قمه و خنجر را در دورديف بر دو بدنه نخل مي بندند. سپس ترئينات ديگري ازقبيل آيينه هاي بزرگ قاب دار، منگوله ها و... و بر بالاي آن، جقه هاي فلزي از جنس فولاد و برنج، و همرنگ آنها پرهاي طاووس يا ميوه انار مي گذارند و آن را مانند حجله زيبا و خوش بو مي‌كنند. زنگ هاي بزرگ داخل آن را نيز بچه ها هنگام حركت به صدا درمي‌آورند. در روز بلند كردن نخل، ده‌ها تن از مردمان محله آن را به حركت درمي آورند و چندبار دور حسينيه محل مي چرخانند.حسينيه مكاني است كه عزاداري امامان شيعه در آن انجام مي شود.

نخل طرق:

نخل طرق که محل استقرار آن حسينيه است، از جنس چوب است و با پارچه پوشانده شده و جلو و عقب آن با سپرهاي جنگي و آينه هاي به شکل درخت سرو تزيين شده است.  در بالاي نخل عمامه بزرگ سبز رنگي به نشانه سيادت حضرت حسين بن علي نصب شده.

نخل داراي شش پايه اصلي براي استقرار روي زمين است، که هر يک از پايه ها، متعلق به يکي از طوايف طرق است که در ساليان گذشته ، در ساختن اين نخل و تامين هزينه هاي آن و برقراري نيتي پيشقدم بوده اند. نكته جالب در طراحي اين نخل تناسب با ابعاد و اندازه كوچه‌هاي طرق است.

 نخل يک علامت و نشانه سنتي قديمي و بسيار پرمعناست و نخل گرداني يکي از آيين هاي عزاداري طرق در بعد از ظهر عاشورا است.

مردم همه ساله نخل طرق را در شب تاسوعا طي مراسمي از غرفه مخصوص خود بيرون مي‌آورند و بعد از گرداندن در حسينيه و عزاداري مختصري آن را در وسط حسينيه قرار مي‌دهند تا آن را  براي مراسم عصر عاشورا غبار روبي و احياناً مرمت كنند.

در شب عاشورا، بعد از پايان مراسمهاي حسينيه، نخل را براي بار دوم در حسينيه مي‌گردانند و نوحه خوانان اشعاري در منقبت و مظلوميت شاه شهيدان ـ اباعبدالله الحسين ـ مي‌خوانند؛ از جمله اين اشعار:

باز اين چه شورش است که در خلق عالم است   ياحسين

باز اين چه نوحـــه و چه عزا و چه ماتم است   ياحسين

سرهاي قدســـــيان همه بر زانوي غـم است   ياحسين

گويـــا عـــــــزاي اشــرف اولاد آدم است   ياحسين

و بعد از چندبار گرداندن در داخل حسينه آن را در سر جاي خود قرار مي دهند.

وقتي که نخل، براي پايان روز عاشورا، حرکت داده مي شود، تعداد زيادي از بازماندگان طوايف ياد شده، پايه مربوط به خود را، بر دوش کشيده، با کمک و همراهي ساير عزاداران، مراسم نخل گرداني عاشورا، به شکلي مؤثر انجام مي شود.

هنگامي که نخل از درب حسينيه به بيرون منتقل مي شود، عده اي که نذر و نياز دارند، در جلوي نخل گوسفند قرباني مي‌کنند. خروج نخل از حسينه و حرکت آن به سمت مزار بسيار باشکوه است.

بعد از خارج شدن نخل از حسينيه دسته ها و گروه هاي عزادار محله هاي مختلف به نشان احترام، دسته هاي زنجير زني خود را در غالب دسته هاي عزادار، به شکل باشکوهي در پشت نخل به حرکت در مي آورند.

عزاداران، نخل عاشورا را از حسينيه به سمت مسجد جامع طرق و سپس تا مزار امامزادگان  چهاربزرگوار واجب التعظيم به حرکت در مي‌آوردند و مسافتي نزديک به يک کيلومتر، با صلابت خاص و همراهي عزاداران با حال و هواي ويژه پيموده مي شود.

معمولاً عده‌اي در جلوي نخل قرار دارند که وظيفه شان جلوگيري از برخورد نخل با ديوارها و مواجه شدن با سيم هاي برق و غيره است.

سپس عزاداران نخل را به محوطه مزار و در شرايطي که مراسم عزاداري اوج ميگيرد، رو به قبله و در محوطه ويژه در کنار مزار، روي زمين قرار مي دهند و به نشان احترام به آقا امام حسين زيارت عاشورا مي خوانند و عزاداري مي کنند.

در پايان اين مراسم که بيش از يک ساعت به طول مي‌انجامد، دسته هاي عزادار، يکي پس از ديگري با علم و کتل و پرچم در معيت نخل در حالي که نوحه مي خواندند نخل عاشورا را تا حسينيه بدرقه مي کنند.

زبان طرقي تنها يادگارفرهنگ گرانبهاي روستاي طرقرود . به قلم ناصر جلالیان

زبان وسيله ارتباط، گفتگو وانتقال فرهنگ وانديشه هاست. زبان طرقي وسيله ارتباطي مردم روستاي با صفاي طرقرود نطنز است. روستايي که تاريخي به بلنداي کوه کرکس را بر دوش مي‌کشد.

تاريخ و فرهنگ آن به بيش ازدوهزارسال پيش بازمي‌گردد. اما دراثر ظلم و جور زمانه وحکومت‌هاي نالايق و ‌ازطرف ديگرخودخواهي و خود پرستي هاي خان‌ها و ارباب‌ها روزبه‌روز آن فرهنگ اصيل کم‌رنگ‌ترو کم‌رنگ‌تر شده است. اين داستان ازبين رفتن هويت و فرهنگ جاي پرسش‌هاي زيادي دارد که مي‌شود درباره آن مطالعه و بحث نمود. اکنون که گذشت زمان اين تاريخ و اين فرهنگ عظيم رابه گذشته هاي دور سپرده است واينک تنها چيزي که ازآن باقي مانده است همين زبان طرقي است. شايد به جرات بتوان گفت که زبان طرقي تنها اثر فرهنگي است که باقي مانده است. ما ميراث‌دار اين زبان هستيم.

دراين روزگار وانفسا شايد تنها کاري که ازدست ما برمي آيد اين است که درپايداري اين تنها ميراث فرهنگي تلاش کنيم. درهمين راستا برآن شده ايم که ازهمه دلسوخته گان اين فرهنگ کمک و ياري بخواهيم. منتظردست‌هاي پرمحبت شما هستيم.

اينک با مقدمه فوق چند بيت شعرناقابل را به زبان طرقي تقديم دل سوختگان وشيفتگان اين ميراث فرهنگي مي نمايم و ازاين به بعد با استعانت ازپروردگار يکتا تلاش مي‌کنم تا جايي که بتوانم اين مسير را ادامه دهم. انشاا...

و اما شعر به زبان شيرين طرقي:

( از دَهِ هاماچي چي بِمَندَه        تِنها ايتتا اُزمون دَهی بِمَندَه )

ذکر خدا

صُب کِه خُو دِ اُر اَحُسِه ذِکر خدا کي         تُ چِمِت کِه تاک اَنِه دَست بِه دُعا گي

کار زيادَه يُ يه دشتُ يُ يه صَحرا         کارِ خوبِت چيچيَه ذکرخُدا کي

هَمو خُو دِرِه وُ خُووهاي خُوش اَينِه         چِمت تاک نِه وُ بِ اي اِندو کاهايَه

حاج غِضنفر، مش غلومُ، اوسّا حَيدَر        ئورو کادِرند وَُ کيه ها شو کاهايَه

مَو وُ وييينُِِ و گُلُوين ؛ کوه کرگِس         همه سرها شو بالا روو به خدايَه

مِرِنجين اوو اَخِرَه سرش بالايه         راشتي راشتي نزانهِ که حق کاهايَه؟

مُو خدا شکر اَکُورو يو اين زُومونَه         دستهام ازدستهاي ظالمين وُ يا يَه

 

و اما براي آنها که با زبان طرقي زياد آشنا نيستند معني شعر فوق تقديم مي شود:

صبح که ازخواب بيدار مي‌شي ذکرخدا کن، چشم هات که وا ميکني دست به دعا بگير

کار زياده توي دشت و توي صحرا، کار خوب تو چيه ذکرخدا کن

هنوز خوابي و خوابهاي خوش مي‌بيني، چشمهات باز کن ببين اينجا کجاست

حاج غضنفر و مشهدي غلام و استاد حيدر، امروز کجا هستند خانه هايشان کجاست

درخت انگور و بيد و گلابي و کوه کرکس، همه سرهاي‌شان بطرف خدا ودرحال دعا هستند

گنجشگ وقتي آب مي نوشد خدا را شکر مي‌کند، راستي راستي نمي داني که خدا کجاست؟

من خدا را شکر مي کنم که در اين زمانه، دستهايم از دستهاي ظالم جداست

منتظر شعر بعدي درباره کاروانسرا باشيد.

ناصر جلاليان

نطنز: مجموعه بناها

 

یکی دیگر از مجموعه بناهای مذهبی حاشیه ی کویر ایران، بناهای بسیار باشکوه شهرستان نظنز است. نطنز مانند کاشان سابقه تاریخی بسیارکهنی دارد. تپه های باستانی و بناهای قبل از اسلام که بقایای آن در شهر نطنز به چشم می خورد، یادآور زمانی است که این منطقه از سرزمین ایران اهمیت بسیار داشته است.

گرچه بررسیهای تاریخی و کاوشهای باستانشناسی در این محل، محدود بوده، همین اندک هم مؤید شکوه گذشته ی این شهر باستانی است.

مجموعه بناهای نطنز مانند سایر مجموعه های مذهبی شامل واحدهای ساختمانی متعددی است؛ مانند مسجد جامع، خانقاه، مناره، مقبره شیخ عبدالصمد اصفهانی و سردر ورودی آن. هنوز بررسی و کاوش دقیقی در این مجموعه به عمل نیامده است، ولی بعضی ویژگیهای معماری و طرح و نقشه آن نشان می دهد که احتمالاً از اوایل دوره ی اسلامی، قرن سوم هجری، بناهای در این محل ایجاد کرده اند.

در این مجموعه، مسجد جامع شکلی چهار ایوانی دارد و شبستان آن با طرح هشت ضلعی ساخته شده که یکی از قدیمترین طرحها در معماری اسلامی است و بقعه شبیه صلیبیه در کشور عراق است. به نظر می رسد این قسمت قدیمترین بخش مجموعه ی نطنز باشد (نقشه ی 8-5).

کتیبه ی سردر ورودی مسجد که متصل به خانقاه است، تاریخ 704 هجری را نشان می دهد. این کتیبه به خط ثلث برجسته روی کاشی فیروزه ای رنگ بر زمینه ی آجری نوشته شده است. بخش آخر کتیبه این عبارت است:

... خواجه زین الدنیا والدین... خلیفه بن الحسین بن علی الماستری... بمساعی شمس الدین محمدبن علی نطنزی فی سنه اربع و سبع مائه.

از جمله آثار با ارزش هنری مسجد، در قدیمی آن است که کتیبه ای با تاریخ 825 هجری و به خط نستعلیق دارد.

در ایوانهای چهارگانه ی مسجد نیز کتیبه های متعدد وجود دارد. ایوان شمالی علاوه بر تزیینات فوق العاده دارای کتیبه ای به خط ثلث بر زمینه ی آبی است که آیاتی از سوره ی جمعه و آیه 114 سوره ی هود را نشان می دهد. بر کتیبه ی گچبری شده ی هلال داخل ایوان شمالی نیز آیه های 18 و 19 سوره ی توبه دیده می شود که تاریخ 707 هجری را دارد. در ایوان جنوبی مسجد نیز، کتیبه هایی روی سنگ به چشم می خورد که حاکی از تعمیرات و همچنین فهرست موقوفات مسجد، در قرن یازدهم هجری است.

این ایوان نیز باگچبری و مقرنس کاری تزیین شده است.

آرامگاه شیخ عبدالصمد- که متصل به مسجد است- بنای گنبدداری است که مانند بناهای بسطام در شاهرود و باباقاسم در اصفهان مخروطی شکل است و بر فراز بنایی دوازده ضلعی استوار شده است. داخل بقعه شیخ عبدالصمد، عارف معروف قرن هشتم هجری، تزیینات فراوان دارد؛ سقف بقعه مقرنس کاری شده و زیر گنبد دارای کتیبه ی گچبری شده با آیه هایی از سوره ی آل عمران است. این کتیبه تاریخ بنای بقعه را، که سال 707 هجری است، نشان می دهد که بر طبق آن خلیفه بن الحسین بن علی الماستری، آن را برای شیخ عبدالصمد اصفهانی بنا کرده است. ضریح چوبی داخل خانقاه کتیبه ای به خط ثلث برجسته دارد که بنا بر آن، ضریح در سال 1064 هجری به دست استاد حسین سرشکی ساخته شده است.همچنین محراب خانقاه دارای تزیینات گچی به تاریخ 707 هجری است.

مناره ی مسجد 37 متر ارتفاع دارد و از نوع مناره های استوانه ای، دارای پایه، بدنه و کلاهک است. این مناره ی زیبا در قرن هشتم هجری ساخته شده و باکاشی و آجر تزیین شده است. بخش فوقانی مناره کتیبه ای کوفی دارد که جمله ی «العظمه لله» چند بار در آن تکرار شده است.

بخش میانی مناره نیز دارای کتیبه ای کوفی باکاشیهای فیروزه ای است که روی آن عبارت «الملک لله» تکرار شده است. خط ثلث برکاشی فیروزه ای رنگ در بخش زیرین مناره حکایت از آن دارد که مناره، در 725 هجری توسط محمدبن ابی علی ساخته شده است.

سردر ورودی مجموعه شیخ عبدالصمد اصفهانی هم مانند سایر قسمتها اهمیت ویژه ای دارد. این سردر دارای ویژگیهای معماری عصر ایلخانی است؛ یعنی بلند و کشیده ولی کم عرض است (مانند اشترجان، بسطام و ورامین) و زیبایی خاصی به این مجموعه داده است.

نمای سردر ورودی و طاقنماهای آن باکاشیکاری و آجرکاری تزیین شده و دارای کتیبه های متعددی است. کتیبه ی سردر به خط ثلث برجسته بر زمینه فیروزه ای شطرنجی نگاشته شده است که حاکی از احداث آن به دست خلیفه بن الحسین بی علی الماستری در 715 هجری است.

کتیبه ی دیگر سردر به خط بنایی، به رنگ فیروزه ای برجسته بر زمینه ی لاجوردی و تکرار جمله «لا اله الاالله، محمد رسول الله، علی ولی الله» است.

همچنین کتیبه های دیگری روی سنگ مرمر، آجر و گچ در قسمتهای مختلف مجموعه به چشم می خورد که هر یک نشان دهنده ی تعمیر و بازسازی و موقوفات مجموعه در سالهای 825 ، 921، 972، 1012 هجری است.

همان طور که گفته شد اطلاعات ما درباره ی این مجموعه اندک است. شایسته است دانشجویان و علاقه مندان با تحقیقات بیشتر در جهت شناسایی کامل این مجموعه ی با ارزش، مشتاقانه بکوشند.

منبع: کتاب تاریخ هنر معماری ایران در دوره ی اسلامی، با تشکر از نطنز 2006

سپاس به درگاه خدا بخاطر رویش دوباره درخت انار

               

با شعار زیبای «سپاس به درگاه خدا بخاطر رویش دوباره درخت انار» سومین جشنواره انار بادرود در 14 آبان 1388 برگزار گردید .

ذبیح الله صولتیان دبیر جشنواره انار بادرود جزئیات جشنواره سوم را این گونه بیان داشت .

عصر روز پنج شنبه با برگزاری نشست علمی و تشکیل کلاسهای توجیهی آموزش باغداری انار با حضور کارشناسان خبره جهاد کشاورزی استان وشرکت نزدیک به 200 نفر باغدار در مرکز جهاد کشاورزی بادرود کلید اجرائی سومین جشنواره زده شد. و پس از آن در منزل زیبا و تاریخی محقق الدوله نمایشگاه عرضه محصولات انار افتتاح گردید . در اتاق های زیبای این منزل قدیمی 14غرفه شامل پخت رب انار، پخت آش انار، عرضه ترشی انار، نمایشگاه عکس انار از هنرمندان سراسر کشور، پخت نان محلی و معروف بادرود، کارگاه رنگرزی سنتی با پوست انار، عرضه نمایشگاه فرش دستباف بادرود، نمایش لباسها و فرهنگ روستای ابیانه، ایستگاه نقاشی انار، نمایش 35 نوع غذای طبخ شده با انار و غرفه محصولات فرهنگی و... برپا گردید که با استقبال بسیار گسترده هموطنان از این نمایشگاه مواجه بودیم .

صولتیان با اشاره به پخش مستقیم گوشه هائی از برنامه جشنواره در شبکه سوم گفت با هماهنگی بعمل آمده با مدیریت محترم شبکه سوم شاهد اجرای نمادین و نیز پخش پتانسیلهای گردشگری شهر بادرود در کنار تندیس زیبای بادگیر در میدان امام بادرود بودیم که تلاش مضاعفی از سوی عوامل شبکه سوم برای انعکاس خبری این جشنواره بانجام رسید که نمادهائی از تهیه رب سنتی انار و نمایش انواع انار بادرود و صنایع دستی قالیبافی بادرود بصورت زنده از شبکه سوم برای هموطنانمان به نمایش درآمد.

از ساعت 9 الی 11 صبح مراسم افتتاحییه جشنواره با حضور مسئولین محترم در سایت جشنواره انار در پارک تخت پادشاه برگزار گردید . در این همایش مهندس نصر معاون سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان درخصوص مناطق و میزان برداشت انار در استان سخنرانی نمودند. سخنران بعدی مصلحی رئیس گردشگری سازمان میراث فرهنگی استان اصفهان بود که به پتانسیلهای گردشگری شهرستان و ارتباط و تأتیر گذاری اجرای این جشنواره بر روند جذب توریست به منطقه صحبت نمودند. درادامه دکتر انصاری فرد مدیرکل روابط عمومی و مشاور وزیر در وزارت جهاد کشاورزی در خصوص محصولات گرمسیری ونقش اساسی اجرای این جشنواره ها در روند تقویت وترویج مسائل کشاورزی سخنرانی نمودند.در این افتتاحیه سرود زیبای انار با لباس و گویش بادرودی اجراء که مورد تشویق بسیار زیاد مدعوین قرار گرفت و با اجرای چند برنامه هنری مراسم افتتاحیه خاتمه یافت.

در فواصل مراسم افتتاحیه تا جشن بزرگ انار، میهمانان از برخی از باغات انار، نمایشگاه عرضه محصولات در منزل محقق الدوله، موزه رهگشای، گرمابه نوقه، آستان مقدس آقا علی عباس(ع) و پرستشگاه آدینه بازدید نمودند. ساعت 8 شب با حضور بیش از ده هزار نفر از شرکت کنندگان در سایت جشنواره انار در پارک گردشگری تخت پادشاه جشن انار با برنامه های هنری اجراء که در ابتداء رضا نقدی شهردار بادرود به مدعوین خیرمقدم عرض نمودند.

دبیر جشنواره انار حضور خبرنگاران رسانه ها را در این برنامه پرشور تر از دو جشنواره پیشین برشمرد و اشاره کرد که گوشه هائی از این جشنواره بزرگ توسط عوامل شبکه اول سیما (برنامه صبح بخیر ایران وبرنامه اقتصاد از شبکه اول) گروه اجتماعی شبکه سوم، گروه سرگرمی شبکه جهانی جام جم 3 و1 تصویر برداری و پخش گردید.

ذبیح الله صولتیان ضمن ستودن تلاش کلیه عوامل اجرائی جشنواره سوم تشریح کرد که توزیع پوسترها و تبلیغات جشنواره به ادارات میراث فرهنگی و جهاد کشاورزی و شهرداریهای سراسر کشور ونیز نصب بیش از 150 بنر زیبای تبلیغاتی جشنواره در سطح شهر، چاپ ویژه نامه جشنواره، نصب تندیسهای زیبای انار در میدان غدیر، میدان امام، پارک شهر و سه راه مرکز شهر توسط شهرداری را از اقدامات شایسته دیگر این جشنواره برشمرد.

و بدین سان بادرود یک روز دیگر از عمرکهن 7000 ساله خویش را با سربلندی به غروب رسانید و در این روز ملی بادرود هر همشهری در هر جای کشور با غرور تمام به دیار پرآوازه خویش افتخار نمود.

برای مشاهده تصاویر جشنواره اینجا کلیک کنید.

نوشته شده در دوشنبه 1388/08/18ساعت 17:39 توسط حامد سلیمانی نطنزی

جشنواره انار بادرود نطنز بیش از 10 هزار بازدید کننده داشت

بیش از 10 هزار گردشگر از جشنواره انار بادرود شهرستان نطنز که روز گذشته برگزار شد ، بازدید کردند .

معاون گردشگری اداره میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری شهرستان کاشان با بیان این مطلب به میراث آریا،گفت:سومین جشنواره انار چینی بادرود با همکاری وزارت جهاد کشاورزی و سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان و دیگر ارگان‌ها برگزار شد .

عباس سلمانیان افزود: امسال پارک گردشگری تخت پادشاه بادرود شاهد اجرای سومین جشنواره انار بادرود با شعار " جشن سپاس به خاطر رویش دوباره درخت انار » بود .

وی تصریح کرد: اکنون بادرودی‌ها به پاس دوباره به بار نشستن انارستان‌هایشان به جشن و پایکوبی می پردازند. با این اوصاف باید این فرصت طبیعی را که کشاورزی منطقه را رونق بخشیده غنیمت شمرد و طرحی از آن برای توسعه گردشگری درانداخت.

سلمانیان تاکید کرد:با این ظرفیت می‌توان تورهایی با زمان کم برای این گونه جشنواره‌‌ها طراحی کرد که نیاز به اقامت هم نداشته باشند و از سوی دیگر می‌توان با طراحی خانه‌هایی هم جنس خانه‌های بومی این منطقه فرصت اقامت و اسکان توریست‌ها را برای شرکت در جشنواره انار فراهم کرد.

14 آبان سومین جشنواره انار دربادرودبرگزار می شود

سومین جشنواره انار بادرود با شعار«جشن سپاس بخاطر رویش دوباره درخت انار»14 آبان در سایت جشنواره انار واقع دربوستان گردشگری تخت پادشاه شهر بادرود اجراء میگردد.

               

ذبیح الله صولتیان دبیر سومین جشنواره انار با اعلام این مطلب گفت: باتوجه به یخ زدگی درختان انار درزمستان 86 این جشنواره سال گذشته اجراء نشد ولی امسال به پاس شکرگزاری بدرگاه خداوند بزرگ بخاطر رویش مجدد درختان انار وشروع باردهی درختان ،این جشن در شب چهاردهم آبان برگزار می شود.

رئیس شورای اسلامی شهر بادرود خاطر نشان کرد که در این جشنواره غرفه های  پخت آش انار وتهیه سنتی رب اناردر محل اجرای جشنواره بر پا میگردد .اجرای سرود با لباس محلی ،موسیقی سنتی ، اجرای برنامه های هنری وتجلیل از باغداران نمونه انار وبرگزاری کلاسهای آموزشی ویژه باغداران از برنامه های جنبی سومین جشنواره انار است.

صولتیان با یادآوری این مطلب که بادرود دارای یک میلیون درخت انار است گفت:نزدیک به دو هزار هکتار از باغات ومزارع این شهر راانارستان در بر گرفته که تا پیش از حادثه یخ زدگی زمستان 1386 بالغ بر 70% انار نادری بادرودبه کشورهای اروپائی صادر میگردید.

دبیر جشنواره انار بادرود معرفی پتانسیلهای گردشگری نظیر زیارتگاه مقدس حضرت آقاعلی عباس(ع)،گرمابه نوقه،موزه ومنزل رهگشای،منازل تاریخی محقق الدواله وحاج عامو،پرستشگاه آدینه وسایت باستانی 7000 ساله اریسمان بادرود رااز علل  معرفی جاذبه های گردشگری این جشنواره  برشمرد .وی تصریح کرد در تقویم گردشگری سال 1388 که توسط معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی کشور ترسیم شده این جشنواره نیزبعنوان  یک جشنواره کشوری درج گردیده است.

یادآوری میگردد اولین جشنواره انار بادرود در 24 آبان 1385 ودومین جشنواره انار در 10 آبان 1386 برگزار گردید.

این جشنواره به همت شورای اسلامی ،شهرداری،بخشداری ،میراث فرهنگی،جهاد کشاورزی،تعاونی باغداران انار،وارگانهای محلی بادرود از ساعت 8 بعدازظهر روز پنج شنبه 14 آبان در بوستان گردشگری تخت پادشاه بادرود اجراء میگردد.تلفنهای 03624390099 و03624395019 و03624343909 آماده هرگونه اطلاع رسانی در خصوص سومین جشنواره انار بادرود می باشد.

بادرود از شهرهای شمالی استان اصفهان است که در 60 کیلومتری کاشان ،130 کیلومتری اصفهان و30 کیلومتری نطنز واقع گردیده است .